به گزارش مسیر اقتصاد طبق برآوردهای موسسه IHS میزان تقاضای فرآورده های نفتی از سال ۲۰۰۰ تا به امروز رشدی حدود ۱.۳ درصد داشته و نصف این میزان برای بازه زمانی ۲۰۲۰ تا ۲۰۳۰ پیش بینی شده؛ در حالی که مصرف محصولات پتروشیمیایی از سال ۲۰۱۰ در سطح جهانی با رشد ۵ درصدی مواجه بوده است.
پالایشگاه های نسل هفتم امروزه با چالش های بسیاری در جهت فروش فرآورده های خود مواجه هستند. تغییر در شرایط خوراک، افزایش استانداردهای کیفی و زیست محیطی فرآورده های هیدروکربوری مانند پیمان مارپُل، تغییر الگوی مصرف فرآورده های هیدروکربوری و اهتمام مصرف کنندگان برای مقابله با حاکمیت استراتژیک فروشندگان نفت طی سالیان گذشته در سطح جهان، باعث کاهش شیب افزایش تقاضا به صورت چشمیگیری شده است.
رشد ۲۰ درصدی مصرف محصولات پتروشیمی تا سال ۲۰۴۰
با توجه به افزایش جمعیت جهان طی سال های گذشته، گرایش به سمت مصرف محصولات پتروشیمیایی بیشتر از فرآورده های نفتی افزایش پیدا کرده است. جمعیت جهان در حال حاضر ۷.۶ میلیارد نفر است که انتظار می رود تا سال ۲۰۴۰ حدود ۱.۶ میلیاردنفر نیز به این جمعیت افزوده شود. حال با ثابت فرض کردن سرانه مصرف محصولات پتروشیمیایی در سال های آینده، بازهم مصرف این محصولات حدود ۲۰ درصد تا سال ۲۰۴۰ افزایش خواهد یافت.
نمودار زیر نشان دهنده میزان تقاضا و مصرف فرآورده های نفتی و محصولات پتروشیمی در سال های گذشته و پیش بینی تا سال ۲۰۴۰ در سطح جهان است:
بر اساس همین پیش بینی قیمت و ارزش محصولات پتروشیمی نسبت به فرآورده های نفتی افزایش بیشتری پیدا خواهد کرد؛ بنابراین بر میزان سوددهی واحدهای پتروشیمیایی افزوده خواهد شد.
پتروپالایشگاه مسیر جدید چین و هند در تولید محصولات پتروشیمی
اما برای افزایش بهره وری در صنعت پتروشیمی توجه به کاهش هزینه ها و افزایش کارایی با ایجاد دسترسی بهتر به خوراک یکی از شاخص های اصلی اقتصادی است؛ که تغییرات جدیدی در این حوزه ایجاد نموده است.
در این راستا ایجاد واحدهای پتروپالایشی با توجه به مزایایی مانند بهینه سازی راندمان، افزایش بهره وری، بهینه سازی مصرف انرژی، افزایش سودآوری، کاهش قیمت تمام شده و تنوع محصولات، به عنوان یک انتخاب بهینه در جهان مورد استفاده قرار گرفته است. نمونه بارز آن، حرکت کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه مانند چین و هند به سمت ایجاد واحدهای پتروپالایشی و تولید محصولات پتروشیمی از این طریق است.
شکل زیر شمای کلی و فنی یک واحد پتروپالایشگاه را نشان می دهد:
علاوه بر این، ایجاد واحدهای پتروشیمی در کنار پالایشگاه و ادغام آن می تواند زنجیره ارزش صنعت نفت را تکمیل کند و باعث شود ایران به جای صادر کننده مواد اولیه خام، به عنوان صادرکننده محصولات پتروشیمی با ارزش افزوده بالا مطرح شود.
انتهای پیام/ نفت و انرژی
