به گزارش مسیر اقتصاد با توجه به وضعیت حملونقل هوایی در جهان و منطقه و همچنین آینده پیش روی این صنعت که ظرفیت ۵۰ هزار میلیارد تومانی برای درآمدزایی دارد، ضرورت توسعه هوانوردی به منظور افزایش سهم کشور در این حوزه و رسیدن به جایگاه واقعی در منطقه به شدت احساس میشود.
توسعه هوانوردی در کشور میبایست در حوزه فرودگاه و شرکتهای هواپیمایی صورت گیرد. در این شرایط، توجه به ترانزیت مسافران بینالمللی، با توجه به پتانسیل کشور در این حوزه و استفاده از بازار جهانی، میتواند کلید توسعه صنعت هوانوردی کشور باشد؛ همانطور که کشورهای امارات و قطر در منطقه از این فرصت استفاده نمودند.
اما به منظور ترانزیت مسافران بینالمللی در کشور و ایجاد یک هاب هوایی در منطقه، بر اساس ۵ یادداشت قبلی، اقدامات زیر پیشنهاد می شود:
۱- توسعه یکی از فرودگاههای کشور به عنوان فرودگاه هاب
مزایای ایران نسبت به کشورهای منطقه در ایجاد فرودگاه هاب و ترانزیت مسافران را میتوان شامل موارد زیر برشمرد:
الف) ارتفاع بالاتر فرودگاههای ایران از سطح دریا نسبت به فرودگاههای امارات و قطر، که زمان نشست و برخاست هواپیما و رسیدن به ارتفاع کروز پرواز را کوتاه میکند.
ب) بسیاری از مسیرهای پروازی میان اروپا و آسیا در صورت ترانزیت در ایران، مسیر کوتاهتری نسبت به ترانزیت شدن در فرودگاههای حاشیه خلیج فارس دارند.
ج) استفاده از فرودگاه هاب در ایران به منظور ترانزیت مسافران، باعث میگردد هواپیما در مسیر پروازی خود عبور از دریا را نداشته باشد و یا عبورش از دریا به حداقل برسد.
۲- ارائه آزادی های پرواز
ارائه آزادیهای پرواز به خطوط هوایی خارجی به صورت مدیریت شده و با طراحی بسته های مشترک با کشور طرف قرارداد جهت گرفتن امتیازاتی که منجر به توسعه خطوط هوایی کشور شود
۳- ساماندهی پروازهای عبوری و ترانزیتی از آسمان کشور و توسعه ظرفیت های داخلی
با توجه به نارضایتی کشورهای اروپایی و آسیایی از افزایش سهم کشورهای حاشیه خلیج فارس در پروازها، ایران میتواند از این فرصت استفاده کرده و به منظور گسترش تعاملات با کشورهای جهان، با ارائه تسهیلات و امکانات مطلوب، نقش خود را به عنوان ارائهدهنده برتر خدمات هوایی در منطقه به بهترین شکل ایفا نماید و در کنارش به رشد ظرفیتهای داخلی در این حوزه از قبیل زیرساختها، ایرلاینها، و مهمتر از همه ارتقای سطح دانش نیروی انسانی خود بپردازد.
در پایان باید گفت که صنعت هوایی، مزیتی مغفول در اقتصاد ایران است که ضروری است به عنوان یک ظرفیت بزرگ درونزای اقتصادی، مورد توجه مسئولین قرار بگیرد و از پتانسیل درآمدزایی و اشتغال زایی آن استفاده گردد.