به گزارش مسیر اقتصاد کارشناسان تجاری دولت آمریکا معتقدند در مقایسه با نظم فعلی تجارت جهانی که مبتنی بر WTO است، دوجانبه گرایی به مراتب بهتر اهداف آن ها را محقق می نماید و از این رو تیم تجارت خارجی آمریکا سیاست محوری این کشور در عرصه بین المللی را دوجانبه گرایی تعیین کرده است.
از این رو آمریکا قصد دارد به منظور افزایش سطح دسترسی به بازارهای کشورهای مختلف، با آن ها به شکل دوجانبه مذاکره نماید؛ اما یکی از چالش های اساسی در این راستا، ایجاد انگیزه برای دیگر کشورها به منظور مذاکره دوجانبه با آمریکا و همچنین اعطای امتیازات تجاری به این کشور است.
اعمال محدودیت های یکجانبه ابزار آمریکا در تحقق اهداف تجاری
در راستای تحقق این هدف و افزایش انگیزه کشورها برای مذاکره دوجانبه تجاری با آمریکا، تیم تجارت خارجی این کشور سیاست اعمال محدودیت های تجاری به طور یکجانبه را در دستور کار قرار داده است.
در واقع یکی از اهداف اصلی آمریکا از وضع محدودیت های تجاری، مجاب کردن دیگر کشورهای جهان به مذاکره دوجانبه و گرفتن امتیازات تجاری متقابل از آن هاست.
تیم تجارت خارجی آمریکا جنگ تجاری را راهبردی برای دستیابی به نظم نوین تجارت جهانی می داند که بیشتر از وضعیت فعلی منافع تجارت خارجی آمریکا را تأمین می نماید.
سابقه آمریکا در دستیابی به بازار کشورها از طریق به راه انداختن جنگ
نکته جالب توجه اینکه آمریکا در به راه انداختن جنگ نظامی به منظور دستیابی به بازار دیگر کشورهای جهان سابقه دارد؛ در قرن نوزدهم میلادی این کشور به منظور دستیابی به بازار کشورهای ژاپن و چین، حمله نظامی به این کشورها را در دستور کار قرار داد.
در دوران اخیر و در دهه ۱۹۸۰ میلادی نیز رونالد ریگان، رئیس جمهور وقت آمریکا از تهدیدات نظامی و اقتصادی به منظور مجاب نمودن ژاپن به آغاز مذاکرات تجاری دوجانبه بهره برد.
در دهه ۱۹۸۰ میلادی یکی از مشکلات جدی آمریکا در عرصه اقتصاد، کسری تراز تجاری گسترده با کشور ژاپن بود. سیاستمداران آن زمان نیز از طریق تحت فشار قرار دادن ژاپن تلاش کردند به روند صادرات گسترده این کشور به بازار آمریکا پایان دهند و در مقابل بازار این کشور را بر روی محصولات آمریکایی باز نمایند.
به همین دلیل در آن دوران نیز رونالد ریگان رئیس جمهور آمریکا به اعمال سیاست های یکجانبه حمایت گرایی متهم شد؛ اما در نهایت نتیجه آن سیاست ها به مذاکره دوجانبه با ژاپن و کاهش کسری تراز تجاری آمریکا با این کشور منجر شد.
«یکجانبه گرایی تهاجمی» سیاست آمریکا در تحمیل خواسته های تجاری به دیگر کشورها
جاگدیش هَگواتی، یک اقتصاددان است که به تئوری پردازی و مستند سازی اقدامات دولت ریگان در دهه ۱۹۸۰ پرداخته است. این اقتصاددان سیاست های تجارت خارجی ریگان را «یکجانبه گرایی تهاجمی» نامیده است و معتقد است دولت آمریکا در آن زمان با این سیاست توانست کشوری همچون ژاپن را که در اوج قدرت اقتصادی قرار داشت، به مذاکره دوجانبه با آمریکا و اعطای امتیازات اقتصادی و تجاری گسترده به این کشور وادار نماید.
این اقتصاددان درخصوص اعمال سیاست های «یکجانبه گرایی تهاجمی» دولت آمریکا در دهه ۱۹۸۰ میلادی، اینطور جمعبندی نموده است که گرچه این سیاست ها به ظاهر برخلاف قواعد بازار آزاد است، اما در نهایت به رفع موانع تجاری کشورهای جهان بر صادرات آمریکا منجر شده است؛ چراکه کشورهای کوچکتر از ترس از دست دادن بازار آمریکا و برهم خودن روابط دوجانبه، در نهایت به مذاکره دوجانبه با این کشور روی می آورند.
دولت فعلی آمریکا در مسیر اعمال سیاست های موفق دهه ۱۹۸۰
آنچه اکنون در حال رخ دادن است نیز در عمل پیروی دولت کنونی آمریکا از سیاست های موفق دهه ۱۹۸۰ میلادی است و بنابراین نمی توان گفت که دولت ترامپ در این زمینه سیاست های جدیدی را در دستور کار قرار داده است.
در واقع دولت کنونی آمریکا نیز سیاست به راه انداختن جنگ و «یکجانبه گرایی تهاجمی» را به منظور مجاب نمودن کشورها به مذاکره با آمریکا درپیش گرفته است.
نکته جالب توجه آنکه دولت کنونی آمریکا دقیقا از همان بندهای قانونی در اعمال محدودیت های تجاری استفاده می کند که دولت رونالد ریگان در دهه ۱۹۸۰ میلادی بهره برده است؛ که معروف ترین آن ها مرتبط کردن مسائل تجارت خارجی به امنیت ملی آمریکا و استفاده از اختیارات بند ۳۰۱ از قانون تجارت این کشور است.
منبع: فارین پالسی
