به گزارش مسیر اقتصاد اندونزی با جمعیت بیش از ۲۶۰ میلیون نفر، چهارمین کشور پرجمعیت دنیا است و به دلیل داشتن ۱۷۵۰۸ جزیره کوچک و بزرگ به کشور جزیره ها معروف و نام خود را از آن اقتباس کرده است.
این کشور که بزرگترین قدرت اقتصادی جنوب شرقی آسیا محسوب می شود، دارای بزرگترین جنگل ها در این منطقه نیز هست به طوری که ۱۲۰ میلیون هکتار از اراضی این کشور را جنگل های بارانی تشکیل می دهند.
توسعه اقتصاد بزرگ جنوب شرق آسیا در گرو مدیریت منابع آبی است
با این حال با افزایش مداوم جمعیت و رشد صنعتی اندونزی، پیشرفت در زمینه مدیریت آب و زیرساخت های مربوط به آن از الزامات موفقیت های اقتصادی این کشور در آینده است.
تغییرات اقلیمی، همراه با افزایش تقاضا برای مصرف منابع آب در بخش های شرب، کشاورزی و صنعت همراه با افزایش آلودگی آب در بسیاری از مناطق اندونزی بحران منابع آبی در این کشور را تشدید کرده است. به همین منظور می توان با اتخاذ سیاست ها و برنامه های جامع و دقیق از عواقب بحران آبی اجتناب کرد.
منابع انرژی در اندونزی نیاز مبرمی به تخصیص بودجه دولتی دارند با این حال با کمبود آب تازه در بسیاری از مناطق این کشور همچنان می توان تداوم هدر رفت منابع آبی و بدرفتاری ها در مدیریت این منبع خدادادی و آلوده کردن آن در فعالیت های مختلف را مشاهده کرد.
در واقع، منابع آب در اندونزی، تقریبا شش درصد منابع آب جهان را تشکیل می دهند و حدود ۲۱ درصد کل منابع آب در منطقه آسیا-اقیانوس آرام یا بیش از دو تریلیون مترمکعب آب طبیعی تجدیدپذیر در سال در این کشور ذخیره شده است. به همین دلیل و براساس آمارهای موجود نمی توان اندونزی را کشوری کم آب محسوب کرد.
توزیع نامتوازن آب برحسب جمعیت در جزایر اندونزی
با این حال، در دسترس بودن آب های تجدیدپذیر در این کشور چالش های خاص خود را نیز دارد، چون منابع آبی در میان جزایر اندونزی به صورت نامتوازن توزیع شده است. به طوری که در جزیره جاوا که کمتر از ۱۰ درصد آب اندونزی را در خود جای داده بیش از ۱۴۰ میلیون نفر زندگی می کنند اما در کلمنتان که تنها ۶ درصد جمعیت اندونزی در آن سکنی گزیده اند، بیش از ۳۰ درصد منابع آبی جاری و ذخیره می شود.
با توجه به اینکه جاوا بیشترین جمعیت را دارد اما دارای درصد کمی از آب های کشور است، مسئولین این جزیره پیش بینی می کنند که در آینده ای نزدیک با بحران آب آشامیدنی مواجه خواهند شد. چون در سال ۲۰۱۵ تقاضای آب در این جزیره چیزی حدود ۱۶۴ میلیون متر مکعب آب بود در حالی که تنها ۳۰ میلیون مترمکعب آب در دسترس در این جزیره وجود داشت به همین دلیل در این سال جاوا با کسری ۱۳۴ میلیون متر مکعبی منابع آبی روبرو بود.
آب تجدید شده در اندونزی از آب های سطحی است، اما آن ها اغلب بسیار آلوده هستند. به همین دلیل خانوارها و بخش صنعت بیشتر به مصرف آب های زیرزمینی تمایل پیدا کرده اند، البته این اتفاق بیشتر در شهرهای بزرگ اتفاق می افتد.
به دلیل رشد جمعیت اندونزی و توسعه صنایع آن، پیشرفت مدیریت آب و زیرساخت های مرتبط با آن برای موفقیت اقتصادی آینده این کشور مهم است. بنابراین انتظار می رود کمبود آب ظرفیت رشد اقتصادی اندونزی را محدود کند.
برنامه های آموزشی، راهکار دولت اندونزی برای کاهش مصرف آب
دولت اندونزی برای مقابله با بحران آب، به اجرای برنامه های آموزشی در بین عموم مردم در مورد نحوه حفظ آب و مصرف کمتر آن و نیاز به تصفیه و استفاده مجدد از آن و همچنین اجرای برنامه های آموزشی در مورد بهداشت روی آورد.
گفتنی است آب در اندونزی عمدتا برای آبیاری و شستشو استفاده می شود، اما آب در دسترس برای آبیاری در بخش کشاورزی کاهش یافته، این در حالی است که بخش کشاورزی بیش از ۸۰ درصد از آب های سطحی و زیر زمینی را مصرف می کند.
بنابراین آموزش و پرورش و زیرساخت های کشاورزی باید برای متقاعد ساختن کشاورزان به استفاده از سیستم های آبیاری مدرن که نیاز به آب کمتری دارند فراهم شود. به همین منظور در حال حاضر بسیاری از صنایع با سیستم های دقیق تر و با استفاده از فناوری آبیاری اتوماتیک کار می کنند که به کشاورزان اجازه می دهد با دقت بسیار بیشتری و زباله کمتری آبیاری نمایند.
بیش از نیمی از برنجی که در اندونزی تولید می شود در جاوا برداشت می شود. این در حالی است که این جزیره با کمبود آب روبروست. به همین منظور باید با اصلاح الگوی کشت این امر در سایر مناطق اندونزی از جمله سوماترا، کالیمانتان و پاپوا صورت گیرد.
منبع: خبرگزاری جاکارتا پست
