به گزارش مسیر اقتصاد اوایل سال ۱۳۸۶ فرایند ساخت پروژه پتروشیمی گچساران (الفین هشتم) با حضور برخی مسئولان وزارت نفت و نمایندگان مجلس شروع شد و قرار بود این پروژه نهایتاً ظرف مدت ۴ سال به ثمر برسد.
روند اجرای پروژه الفین هشتم تا سال ها بعد از کلنگ زنی پیشرفت خاصی نداشت و طی ۶ سال اول تنها ۸ درصد پیشرفت کرد.
جدول زیر بر اساس آمار منتشر شده در سال ۱۳۹۶ توسط شرکت ملی پتروشیمی درباره شرایط کنونی پتروشیمی گچساران گردآوری شده است:
همانطور که مشاهده می شود، بر اساس آمار گردآوری شده تا پایان سال ۱۳۹۵ پیشرفت پتروشیمی گچساران ۳۱ درصد اعلام شده و این درصد حدود ۴ سال است که ثابت مانده است؛ به عبارت دیگر ۴ سال است که هیچ گونه پیشرفتی در این پروژه دیده نشده است.
پیشرفت واقعی پتروشیمی گچساران چقدر است؟
بر اساس گفته مسئولان استانی و کشوری قرار بر این بود که امسال پیشرفت چشمگیری در این طرح رخ دهد؛ اما در دی ماه سال جاری علی محمد بساق زاده مدیر نظارت بر تولید شرکت ملی صنایع پتروشیمی از پیشرفت ۳۰ درصدی پتروشیمی گچساران خبر داد که این نشان می دهد امسال نیز پروژه متوقف مانده است.
با وجود اینکه تمام اطلاعات حاکی از آن است که مجتمع پتروشیمی گچساران فاقد هرگونه پیشرفت جدیدی است، اما هفته بیژن زنگنه وزیر نفت در نشست شورای اداری استان کهگیلویه و بویراحمد اظهار کرد این پروژه ۵۰ درصد پیشرفت داشته است.
احتمالاً اعلام چنین درصد غیر واقعی به دلیل گزاراشات اشتباهی است که به وزیر نفت داده شده است؛ البته همین بی اطلاعی ها سبب تصمیم گیری های اشتباه بعدی می شود.
مشکل پتروشیمی گچساران چیست؟
پتروشیمی گچساران از لحاظ محیط زیستی و اقتصادی در موقعیت مناسبی قرار گرفته است و از لحاظ خوراک و محصول تولید بسیار حائز اهمیت است؛ اما مشکلی در این میان وجود دارد و آن طرح های زیر مجموعه این پتروشیمی است که تعریف محیط زیستی و اقتصادی کارشناسانه ای ندارند.
این طرح‌ها شامل خط لوله اتیلن غرب شاخه دنا، واحد تولید پلی اتیلن سبک و سنگین خطی کازرون، پلی اتیلن سنگین ممسنی، پلی اتیلن سنگین دهدشت و پلی اتیلن سنگین بروجن است.
همگی این پروژه ها پتروشیمی های آب بری هستند که نیاز دارند کنار دریا باشند؛ یعنی با توجه به الگوهای موفق کشورهای همچون عربستان و سنگاپور طرح های زیرمجموعه گچساران به جای کهگیلویه و بویراحمد باید سمت دریا احداث شوند.
غیرکارشناسانه بودن پروژه های زیرمجموعه الفین هشتم باعث شده است با وجود اینکه سال ها از کلنگ زنی آنها گذشته است، همگی کمتر از ۱۰ درصد پیشرفت داشته باشند.
اقدامات لازم برای تسریع در راه اندازی طرح پتروشیمی گچساران
یکی از دلایل اصلی عدم عزم بلند برای راه اندازی پتروشیمی گچساران، نیمه تمام رها شدن واحد تامین کننده خوراک این مجتمع یعنی پالایشگاه بید بلند ۲ بود که خوشبختانه اخیراً شاهد رشد سریع آن هستیم؛ طرح پالایشگاه بید بلند ۲ حدود ۶۰ درصد تاکنون پیشرفت داشته است و طبق گفته مسئولان وزارت نفت تا پایان سال۱۳۹۷ به بهره برداری خواهد رسید.
با توجه به پیشرفت خوب واحد تامین کننده خوراک باید به گونه ای برنامه ریزی شود که پتروشیمی گچساران همزمان با پالایشگاه بید بلند ۲ به بهره برداری برسد.
همچنین ضروری است طرح های زیر مجموعه پتروشیمی گچساران از نو تعریف شود و در تعریف جدید هیچگونه فشارهای سیاسی و غیرکارشناسانه لحاظ نگردد و تنها مسائل اقتصادی و زیست محیطی از نگاه کلان و ملی مدنظر باشد.
