به گزارش مسیر اقتصاد با وجود عضویت اقتصادهای بزرگ در توافقنامه‌های تجاری دو و چندجانبه با کشورهای گوناگون، این کشورها مجدانه به دنبال شرکای جدید تجاری با شرایط بهتر هستند.
پیگیری تحرکات قدرت های بزرگ اقتصادی در برقراری و تقویت روابط تجاری دو و چند جانبه، نشان می دهد که این کشورها برای بهبود تراز تجاری و افزایش صادرات خود از کمترین مبالغ هم چشم پوشی نمی‌کنند. طبعا همه‌ی کشورها به دنبال توافقاتی هستند که به بهترین نحو دو هدف حفظ و ارتقاء توان تولید در داخل و دسترسی به بازارهای بزرگتر و بیشتر را محقق کند.
در این گزارش به سه مورد از مذاکراتی که هم اکنون بین برخی کشورهای دنیا در جریان است اشاره می شود.
تقویت مبادلات پرو و استرالیا با توافق تجاری دوجانبه
اخیرا کشور استرالیا توانسته است شاهکاری در حوزه‌ی صادرات محصولات کشاورزی انجام دهد. استرالیا در هفته‌ی اخیر توانسته است در حوزه‌ی تجارت آزاد با کشور پرو به توافقی دست یابد که طی آن صادرات محصولات کشاورزی و دامی استرالیا نظیر شکر، گندم و گوشت به پرو افزایش خواهد یافت. اهمیت این توافقنامه در آن است که استرالیا توانسته است صادرات محصولات کشاورزی خود را از چند هزار کیلومتر آن طرف تر به کشوری در همسایگی برزیل -یعنی یکی از بزرگترین قدرت های کشاورزی- افزایش دهد.
روز دوشنبه دولت های استرالیا و پرو پس از حدود ۹ ماه مذاکره بر سر تجارت آزاد با یکدیگر توافق کردند. این توافقنامه را می‌توان سریعترین توافقنامه‌ی تجارت آزاد استرالیا نامید که به نتیجه رسیده است.
به گفته‌ی استیو کیوبو وزیر بازرگانی استرالیا، این توافقنامه اشتغال و رشد اقتصادی را برای این کشور به ارمغان خواهد آورد. براساس این توافقنامه تعرفه‌ی واردات ۹۹ درصد از کالاهای ساخت استرالیا طی پنج سال حذف خواهد شد.
استرالیا یکی از بزرگترین تامین کنندگان شکر پرو است که توانسته طی ۱۸ سال حدود ۹۰ هزار تن شکر به این کشور صادر کند. این مقدار معادل ۳۰ درصد از کل واردات شکر در پرو است.
وزیر بازرگانی استرالیا همچنین گفته است: «حذف تعرفه ها به کشاورزان استرالیایی کمک خواهد کرد که صادرات خود را افزایش دهند. افزایش صادرات به معنای افزایش شغل خواهد بود. آنان تا کنون از بازار کنار گذاشته شده بودند.»
توافق تجاری استرالیا-پرو به عنوان یکی از بلندپروازانه ترین توافقات تجاری برای خدمات، فرصت های جدیدی برای ارائه‌دهندگان آموزش در استرالیا ایجاد خواهد کرد. پرو مدارک دانشگاهی استرالیا را به رسمیت خواهد شناخت که به همین علت استرالیا می‌تواند تعداد دانشجوی بیشتری از پرو جذب کند.
پرو یکی از سریعترین اقتصادهای رو به رشد در جهان است؛ به طوری که میانگین رشد اقتصادی این کشور در یک دهه‌ی گذشته برابر ۵.۹ درصد بوده است.
حجم تجاری دو کشور در سال ۲۰۱۶ برابر ۴۶۱ میلیون دلار بود که در سال ۲۰۱۷ به میزان ۵۱.۲ درصد بر آن افزوده شد. پیش بینی می‌شود در پی این توافقنامه علاوه بر شکر، صادرات استرالیا به پرو در گوشت گاو، محصولات لبنی، داروها، محصولات باغی، کانگورو و گندم به میزان قابل توجهی افزایش یابد و در مقابل برخی محصولات پرو نیز به استرالیا صادر شود.
پاکستان و چین در مسیر یک توافق تجاری گسترده
در سال های اخیر تحرکات چین برای دستیابی بیشتر به بازار پاکستان بیشتر شده است. در همین راستا به تازگی کشور چین با خواسته‌های پاکستان پیرامون توافقنامه تجارت آزاد بین دو کشور کنار آمده است. پاکستان خواستار گنجاندن شرایطی در توافقنامه است که به موجب آن از صنایع پاکستانی حفاظت شود.
طی نهمین دور از مذاکرات تجارت آزاد چین-پاکستان هیئت پاکستانی به سرپرستی محمد یوسف داگا خواسته‌های صادرکنندگان پاکستانی را برای لحاظ کردن در پیش نویس نهایی توافقنامه ارائه کرد. این خواسته ها شامل تقاضای صادرکنندگان پاکستانی برای بهره مندی از تعرفه‌های مشابه با کشورهای آسه‌آن است.
پاکستان همچنین به منظور حفاظت از محصولات داخلی جلسات متعددی را با صاحبان صنایع و اصناف گوناگون برگزار کرده است و بنا دارد از اعطای امتیاز درباره‌ی بسیاری از محصولات خودداری کند.
در همین راستا یوسف داگا خواستار افزودن بندهایی است که به موجب آنها از فشار بی مورد بر حالت تعادل در تراز تجاری جلوگیری می‌شود. دست آخر اینکه هیئت چینی پس از مذاکرات نفس گیر پذیرفت که نگرانی‌های پاکستان را در تدوین متن توافقنامه لحاظ کند.
هند با بلوک تجاری RCEP توافق تجاری منعقد می کند
کشور هند و بلوک تجاری RCEP در حال مذاکره برای نهایی کردن یک توافق تجاری دوجانبه هستند. با اینحال مشکل اصلی نگرانی‌های هند از سرنوشت صنعت لبنیات این کشور پس از ورود به توافقنامه‌ی RCEP است. هندی ها از طرفی مایل به عضویت در این پیمان هستند و از طرفی نمی‌خواهند درمورد صنعت لبنیات خود خطر کنند.
توافق جامع همکاری اقتصادی منطقه‌ای RCEP که انتظار می‌رود در ماه نوامبر امضا شود سبب نگرانی ایالت کرالا درباره‌ی آینده‌ی خود در صنعت لبنیات شده است.
به گفته‌ی کی راجو وزیر جنگلداری، دامپروری، لبنیات و کشاورزی هند امضای این توافقنامه راه را برای ورود شیر و محصولات لبنی سایر کشورها هموار می‌کند. صنایع لبنی کرالا که عمدتا کوچک و ناچیز هستند توانایی رقابت با همتایان خود در استرالیا و نیوزلند را ندارند. جریان واردات مواد خام ارزان قیمت برای بازتولید شیر ممکن است بر بازار شیر طبیعی اثر بگذارد و موجب آسیب به دامداران هندی شود.
ترس آن وجود دارد که عجله در گشودن درها به روی واردات محصولات لبنی منجر به وقوع یک فاجعه برای صنایع بومی در این بخش شود مگر آنکه تولیدکنندگان کوچک، با اتخاذ سیاست های مناسب مورد حمایت قرار بگیرند.
برای رفع این نگرانی وزیر کشاورزی هند از دولت مرکزی خواسته است که قبل از نهایی شدن توافقنامه‌ی RCEP با مقامات همه‌ی ایالت مشورت و گفتگو کند. وی همچنین از دولت خواسته است که اهداف RCEP را بازنگری و اصلاح کند.
منابع:
