به گزارش مسیر اقتصاد تانزانیا کشوری با حیات وحش ناب است که با وجود پارک ملی سرنگتی، پارک ملی کلیمانجارو و دریاچه ویکتوریا هر ساله یکی از مقاصد اصلی جهانگردان و گردشگران خارجی محسوب می شود.
مصرف آبزیان، راهکار مسئولان تانزانیا برای مبارزه با سوء تغذیه
اما به جز درآمد حاصل از گردشگری از طریق حیات وحش، برخی از گونه های کوچکتر نیز می توانند نقشی مهمی در توسعه اقتصادی این کشور شرق آفریقایی ایفا کند.
اما محیط طبیعی زیبای زنگبار(تانزانیا) نباید مانع از این شود که فراموش کنیم یک سوم کودکان زیر ۵ سال این کشور دچار سوء تغذیه شدید هستند. علاوه بر این به ازای هر ده زن یک نفر دچار سوء تغذیه است و به همین دلیل آن ها ممکن است فرزندانی را به دنیا بیاورند که بسیار لاغر اندام باشند و این مسئله سبب کاهش نسل آن ها شود.
با این وجود رشد جمعیت در تانزانیا سبب افزایش تقاضا برای مصرف پروتئین حیوانی شده است، به همین دلیل مصرف ماهی و دیگر آبزیان می تواند یک منبع با ارزش پروتئینی و همچنین شامل مواد مغذی ضروری برای تغذیه و سلامت باشد.
ظرفیت بالای تانزانیا برای تولید ماهی تیلاپیا
اما تولید داخلی نمی تواند به سرعت گسترش یابد، بنابراین واردات این شکاف را پر می کند. بین سال های ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۳ واردات ماهی و دیگر آبزیان با ۲۴۰ درصد رشد مواجه بوده است.
در طول سال های اخیر در سراسر جهان آبزی پروری سریع تر از دیگر صنایع تولید غذا رشد پیدا کرده است؛ به طوری که در سالیان اخیر این حوزه در مصر و نیجریه ۹۰ درصد رشد داشته است.
اما آبزی پروری در تانزانیا همچنان در مناطق روستایی انجام می شود و تنها ۱.۴ درصد از تولید ناخالص این کشور را به خود اختصاص داده است. این در حالی است که این کشور با وجود دریاچه هایی همچون ویکتوریا و تانزانیا، ۲۵ درصد تنوع زیستی در جهان را به خود اختصاص داده است و ۳۰ گونه تیلاپیا نیز در این دریاچه ها زندگی می کنند.
پرورش ماهی تیلاپیا در تانزانیا
تیلاپیا برای آبزی پروری بسیار مناسب است چون این ماهی قادر به تحمل شرایط مختلف محیطی است، نرخ رشد و تکثیر بسیار بالایی دارد و نیاز به آب ورودی کمی در سیستم آبزی پروری دارد. ماهی تیلاپیا بعد از خانواده کپور ماهیان، دومین ماهی پرروشی در جهان محسوب می شود.
برای کمک به رونق پرورش تیلاپیا در تانزانیا، دانشگاه علوم کشاورزی سوئد در قالب طرح«کشاورزی برای تامین امنیت غذایی تا سال ۲۰۳۰» پا پیش گذاشته است. این دانشگاه به همراه دانشگاه بنگور تانزانیا و به کمک دانشمندان و متخصصان آبزی پروری جهان، بومیان محلی و همچنین کارمندان شیلات این کشور بر این پروژه نظارت دارند و در راستای توسعه آن قدم بر می دارند.
در همین راستا سال گذشته دانشگاه علوم کشاورزی سوئد تصمیم گرفت تا یک مرکز توسعه آبزی پروری در تانزانیا ایجاد کند. این مرکز می تواند سه برابر بیشتر از سهمی که شیلات در اقتصاد تانزانیا داشت، بازدهی داشته باشد.
حمایت همه جانبه دولت از تولیدکنندگان تیلاپیا در تانزانیا
با حمایت های دولتی و ارائه طرح های جدید انتظار می رود تا سال ۲۰۲۵ تولید ماهی تیلاپیا در تانزانیا دو برابر شود. افزایش تولید تیلاپیا موجب بهبود دسترسی غذایی افرادی می شود که به سوء تغذیه دچار شده اند و به پروتئین حیوانی نیاز دارند.
یکی دیگر از شرکای تانزانیا موسسه Earlham است که همکاری نزدیکی با دانشگاه بنگور دارد. این موسسه می تواند دسترسی به پیشرفته ترین تکنولوژی های جهانی را برای تانزانیا فراهم کند. ورود فناوری های جدید به این کشور، به شناسایی سریع گونه ها و جنس های با کیفیت(سرعت رشد خوب و مصرف خوراک مطلوب) تیلاپیا کمک میکند و از منظر تجاری سازی تولیدات نیز پیشرفت های زیادی ایجاد میکند.
تانزانیا توانایی توسعه تولید ماهی تیلاپیا را دارد. به همین دلیل دریاچه ویکتوریا برای این کار به آبزی پروران پیشنهاد شده است، به علاوه این که یک پایگاه تولید بچه ماهی تیلاپیا باید در کنار آن احداث شود؛ چراکه تیلاپیا در آب های این کشور بسیار کاهش پیدا کرده است.
همچنین یک برنامه کاربردی در گوشی همراه آبزی پروران نصب می شود تا بتوانند بیماری آبزیان خود را در زمان مطلوب تشخیص بدهند و برای آن چاره جویی کنند.
به این ترتیب، مسئولان تانزانیایی امیدوارند که با حفظ تنوع زیستی موجود در این کشور صنعت تولید و پرورش ماهی تیلاپیا را گسترش بدهند و از این طریق سهمی عظیم در تامین امنیت غذایی مردم داشته باشند.
منبع: سایت کانورزشن
