به گزارش مسیر اقتصاد انتقال انبوه داده های سوئیفت اروپایی به آمریکا، یکی از دلایل اصلی نمایندگان پارلمان اروپا و نمایندگان ادارات حفاظت اطلاعات اروپا شده بود تا چارچوب قانونی و فنی مناسب برای استخراج داده های مورد نیاز جهت ردیابی مالی تروریسم ایجاد کنند؛ تا بدین طریق مانع جاسوسی های آمریکا از اطلاعات مالی شان شوند.
لذا نمایندگان در تلاشی مجدد جهت جلوگیری از انتقال انبوه داده ها توسط آمریکا اقدام به ایجاد یک برنامه اروپایی معادل TFTP (برنامه ردیابی تأمین مالی تروریسم) آمریکا نمودند.
طبق این برنامه اروپا یک سیستم ردیابی مالی تروریسم(TFTS) را راه اندازی کرد که این برنامه به دنبال هدفمند کردن انتقال اطلاعات سوئیفت به آمریکا بود.
با ایجاد این سیستم، اروپا به دنبال تحلیل مالی داده های تروریسم در قلمرو خود (به جای تحلیل در آمریکا) بود. چرا که قبلا آمریکا داده ها را به شکل انبوه دریافت می نمود و با استفاده از برنامه TFTP خود به جستجو در داده ها می پرداخت. حال با ایجاد این سیستم فقط داده های مربوط به تروریسم، آن هم توسط اروپا شناسایی و سپس در اختیار آمریکا قرار می گیرد.
تجزیه و تحلیل داده های سوئیفت این‌بار توسط اتحادیه اروپا!
با این حال برخی سیستم اتحادیه اروپا (TFTS) را برنامه حفاظت از داده ها قلمداد نمی کردند، بلکه آن را به عنوان توسعه همکاری های بیشتر با آمریکا توصیف می نمودند که بهره برداری از داده های مالی اشخاص در پایگاه داده های سوئیفت را از طریق شیوه های امنیتی و اطلاعاتی توجیه می کند. در نتیجه توافق آمریکا و اروپا جهت ایجاد یک سیستم ردیابی مالی تروریسم اروپایی (TFTS) دارای تناقض هایی است.
در اصل در این روش جدید، اتحادیه اروپا (به جای آمریکا) درخواست دریافت اطلاعات را به تعاونی سوئیفت ارسال می کند. سپس اطلاعات مالی بدست آمده را در یک پایگاه داده های جدید مستقر در اتحادیه اروپا جمع آوری می کند، سرانجام یک جستجوی هدفمند انجام می شود و نتیجه حاصل از جستجوها تجزیه و تحلیل می گردد.
نقض حریم خصوصی افراد توسط اتحادیه اروپا
لذا هر چند در راستای حفاظت از داده ها نمایندگان پارلمان اروپا یک رویکرد دو مرحله ای اتخاذ نموده بودند تا داده های انبوه مستقیما در دسترس آمریکا قرار نگیرد، اما در واقع آن ها با این اقدام خواستار تقلید برنامه های آمریکا شدند. برنامه هایی که قبلا مورد انتقاد اروپا و سایر کشورها قرار گرفته بود.
ادعاهای اتحادیه اروپا جهت حفاظت از داده ها، به صورت متناقض به عنوان انگیزه ای برای یک برنامه امنیتی اروپایی با قابلیت اداره اطلاعات تفسیر شد که مزاحم حریم خصوصی افراد است.
جاسوسی اروپا و آمریکا از داده های مالی ۲۲۰ کشور
بنابراین واضح بود که نگرانی های اتحادیه اروپا از انتقال داده های شخصی افراد اروپایی بین یک تعاونی اروپایی (سوئیفت) و آمریکا متمرکز شده است. این درحالی بود که دسترسی به داده های سوئیفت نه تنها مسئله اتحادیه اروپا و آمریکا بود، بلکه سوئیفت به عنوان پیام رسان متعلق به تمام کشورهای جهان بوده است.
بعد از نارضایتی اتحادیه اروپا نسبت به جاسوسی آمریکا از داده ای سوئیفت، اقداماتی از قبیل بازمعماری فنی سوئیفت به دو قسمت اروپایی و آمریکایی، نقش نظارتی یوروپل و برنامه جدید ردیابی مالی تروریسم اروپایی(TFTS) سبب ایجاد یک توازن دوباره در روابط قدرت میان اروپا و آمریکا شد.
با این حال، وضعیت در مورد کشورهای ثالث (غیر از آمریکا و اتحادیه اروپا) و شهروندانشان در سراسر جهان تغییری نکرده است. داده های تعاونی سوئیفت که متعلق به بیش از ۲۲۰ کشور در سراسر جهان است همچنان توسط اروپا و آمریکا مورد بهره برداری قرار می گیرد و قوانین مربوط به حفاظت از حریم خصوصی افراد همچنان نقض می شود.
منبع: دانشگاه پیتسبرگ
