به گزارش مسیر اقتصاد افتتاحیه دوازدهمین همایش سالانه اقتصاد مقاومتی ۲۷ آبان ماه با موضوع «نظم نوین جهانی؛ بازآفرینی قدرت ایران» در مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی برگزار شد. در این رویداد علی اوتارخانی رییس موسسه عالی آموزش و پژوهش برنامه‌ریزی، تقویت ساخت درونی قدرت را پیش‌نیاز ایفای نقش مؤثر در عرصه بین‌المللی دانست و افزود: سیاست‌های کلی زمانی می‌توانند به تقویت درونی کشور منجر شوند که به نظامات عملیاتی و پایدار تبدیل شوند. ساخت درونی قدرتمند است که توان خلق فرصت و شکل‌دهی به محیط را فراهم می‌کند. سیاست‌های کلی نیز ناظر بر همین عدم‌تعادل‌های سیاستی در کشور هستند. هرجا نگاه سیستمی وجود داشته، موفقیت حاصل شده، اما این موفقیت‌ها پایدار و متعادل نبوده‌اند.
وی افزود: آنچه امروز «ناترازی» نامیده می‌شود، حاصل همین عدم‌تعادل‌هاست. وقتی توان کافی برای تولید انرژی ایجاد نشده، طبیعی است که با ناترازی انرژی روبه‌رو شویم. اگر هدف بازآفرینی قدرت است، باید منافع گروه‌هایی را که از تداوم عدم‌تعادل‌ها سود می‌برند، مهار کرد؛ بسیاری از مشکلات کنونی محصول همان راه‌حل‌های تکراری گذشته است. پیام اصلی سیاست‌های کلی اقتصاد مقاومتی این است که چه اندازه در تنظیم مقررات و چارچوب‌ها به سمت تعادل حرکت کرده‌ایم و تا چه حد از آن فاصله گرفته‌ایم. ماهیت حکمرانی تنظیم‌گر، ایجاد سطح بالاتری از تعادل است و خروج از این مسیر، نارسایی عملکردی به‌دنبال دارد.
اوتارخانی ادامه داد: اکنون با نظمی پدیدارشونده و در حال شکل‌گیری روبه‌رو هستیم. جهان از تغییرات تدریجی به سمت تغییرات گسسته حرکت کرده و همین مسئله چارچوب جدیدی را رقم می‌زند. در این دوره، پژوهشگران باید این پرسش را مشخص کنند که چشم‌انداز دوم جمهوری اسلامی باید با اتکا به نظم گذشته تدوین شود یا با مبنای نظم جدید.
«اقتصاد مقاومتی» راهبرد همه کشورها در نظم نوین جهانی
وی با بیان اینکه اقتصاد مقاومتی امروز «زبان مشترک» اقتصادهای جهان شده و جهانی‌سازی رنگ باخته است، افزود: کشورها جنگ تعرفه‌ای به راه انداخته‌اند، برای سرمایه‌گذاری خارجی شروط متعدد می‌گذارند و زنجیره‌های تأمین را بازآرایی می‌کنند. پیام اقتصاد مقاومتی نیز روشن است: ابرچالش اصلی ایران، ضعف ساختار تولید است. بازآفرینی نظم جهانی از بازآفرینی تولید آغاز می‌شود. ریشه بیشتر نارسایی‌ها، نارسایی در تولید است و خرده‌سیستم‌های اقتصادی باید حول محور تولید شکل بگیرند. این پرسش‌ها حیاتی است: آیا نظام بانکی توان پشتیبانی از تولید را دارد؟ آیا نظام اداری قدرت همراهی با آن را دارد؟ اقتصاد مقاومتی یعنی تقویت ساخت درونی مبتنی بر تولیدِ درون‌زا و برون‌گرا.
رییس موسسه عالی آموزش و پژوهش برنامه‌ریزی در پایان گفت: چنین همایش‌هایی پیش از آنکه برای سیاست‌گذاران باشد، برای شبکه پژوهشگران کشور اهمیت دارد. دیوان‌سالاری در ایران گسترده، پراکنده و بخشی است. چه نهادی باید مراقب باشد که طرح‌ها و لوایح دولت و مجلس کشور را از مسیر تعادل خارج نکند؟ ما نیازمند یک ائتلاف پژوهشی هستیم تا همه ارکان حکمرانی را به سمت حفظ و ارتقای تعادل هدایت کند و زمینه اجرای تدابیر اسناد بالادستی را فراهم آورد. چالش راهبردی کشور، تضعیف تولید است و کشوری که در درون با ضعف و نارسایی روبه‌روست، در عرصه بین‌الملل نیز تنها به دنبال جبران خسارت‌ها و آرزوهای ناتمام خواهد بود.
انتهای پیام/ تجارت و دیپلماسی
