به گزارش مسیر اقتصاد با تشدید درگیری بین ایران و اسرائیل، تنگه هرمز به نقطه‌ای مورد توجه ناظران بین‌المللی تبدیل شده است. این تنگه که بین عمان و ایران واقع شده است، یکی از مهمترین گلوگاه‌های دریایی جهان است و جریان‌های دریایی از طریق آن بیش از یک چهارم کل نفت تجارت شده دریایی جهان و حدود یک پنجم تجارت جهانی گاز طبیعی مایع (LNG) را در سال ۲۰۲۳ تشکیل می‌دهد. کارشناسان هشدار داده‌اند که اگر تنگه هرمز حتی برای مدت کوتاهی بسته شود، منجر به افزایش شدید قیمت نفت و همچنین کمبودهای فیزیکی در صورت طولانی شدن اختلال خواهد شد. تهران پیش از این چندین بار تهدید به بستن تنگه کرده است، اما هرگز این کار را به طور کامل انجام نداده است.
وابستگی جریان نفت جهانی به تنگه هرمز چقدر است؟
نمودار زیر بر اساس داده‌های اداره اطلاعات انرژی ایالات متحده (EIA) تهیه شده است و نشان می‌دهد که چگونه نفت در سال ۲۰۲۳ به طور متوسط ۲۰.۹ میلیون بشکه در روز از تنگه هرمز عبور کرده است.
طبق برآوردهای آژانس انرژی آمریکا (EIA)، ۸۳ درصد از نفت خام و میعانات گازی که از این گذرگاه عبور کرده‌اند به بازارهای آسیایی رفته است که چین، هند، ژاپن و کره جنوبی مقاصد اصلی آن‌ها بوده‌اند. ایالات متحده حدود ۰.۵ میلیون بشکه در روز نفت خام و میعانات گازی از طریق تنگه هرمز وارد کرده است که حدود ۸ درصد از واردات نفت خام و میعانات گازی ایالات متحده و ۲ درصد از مصرف مایعات نفتی ایالات متحده را تشکیل می‌دهد. EIA توضیح می‌دهد که فقط عربستان سعودی و امارات متحده عربی خطوط لوله نفت خام فعال دارند که می‌توانند تنگه هرمز را دور بزنند.
تنگه مالاکا، بین اقیانوس هند و اقیانوس آرام، تنها گلوگاه دریایی است که از نظر حجم ترانزیت نفت از هرمز بزرگتر است. این تنگه، گلوگاه اصلی در آسیا است و تخمین زده می‌شود که در سال ۲۰۲۳، روزانه ۲۳.۷ میلیون بشکه نفت از آن عبور کرده باشد. در همین حال، کانال سوئز، خط لوله سومد و تنگه باب المندب، مسیرهای استراتژیک برای حمل و نقل نفت و گاز طبیعی خلیج فارس به اروپا و آمریکای شمالی هستند. کانال سوئز و خط لوله سومد در مصر قرار دارند و دریای سرخ را به دریای مدیترانه متصل می‌کنند، در حالی که تنگه باب المندب بین شاخ آفریقا و خاورمیانه قرار دارد و دریای سرخ را به خلیج عدن و دریای عرب متصل می‌کند.
انتهای پیام/ اقتصاد بین‌الملل
