مسیر اقتصاد/ بیش از یک سال جنگ بی‌وقفه، باعث گسترش ناامنی غذایی در رژیم صهیونیستی شده است. سایه جنگ، نحوه ارائه وعده‌های غذایی و کمک‌های خیریه‌های اسرائیلی به نیازمندان را به طور چشمگیری تغییر داده است. با چالش‌های جدید، تقاضا برای کمک در جوامعی که مرفه محسوب می‌شدند نیز به طور قابل توجهی افزایش یافته است.
۱۶ درصد از جمعیت اسرائیل گرفتار ناامنی غذایی
جنگ‌های مداوم در غزه و لبنان، دامنه بخش‌های اجتماعی نیازمند کمک را گسترده‌تر کرده و مراجعه به سازمان‌های ارائه‌دهنده این خدمات دیگر امری شرم‌آور محسوب نمی‌شود. این سازمان‌ها کاملاً توسط بخش‌های غیرنظامی اداره می‌شوند و خیریه‌هایی هستند که اغلب در کنار دولت و خدمات اسرائیل اما بدون دریافت کمک یا مداخله از سوی آن فعالیت می‌کنند.
طی یک سال گذشته، این خیریه‌ها گزارش داده‌اند که جنگ به طور کامل شیوه ارائه وعده‌های غذایی و کمک به ۱۶ درصد از جمعیت اسرائیل را که با «ناامنی غذایی» مواجه هستند، تغییر داده است. ناامنی غذایی به معنای نداشتن دسترسی کافی به غذای مغذی و کافی است.
از ۷ اکتبر، خیریه «لکت»، که بر استفاده مجدد از غذای اضافی از منابعی چون کترینگ‌ها، هتل‌ها، شرکت‌ها، مزارع و دیگر منابع برای نیازمندان تمرکز دارد، شاهد افزایش ۴۰ درصدی درخواست‌ها برای وعده‌های غذایی بوده است.
جوزف گیتلر، بنیان‌گذار و رئیس داوطلبانه این سازمان، می‌گوید:«ما معمولاً روزانه بین ۱۰ تا ۱۵ هزار وعده غذایی فراهم می‌کنیم و در آستانه مراسم روش هشانا نیز ده‌ها هزار وعده غذایی و هزاران تُن میوه و سبزیجات توزیع کردیم.»
جنگ تهیه غذا را سخت و پرهزینه کرده است
گیتلر می‌گوید: «در ماه‌های پس از ۷ اکتبر، بسیاری از مزارع برای همکاران لکت یا کامیون‌های ما امن نبود. آسیب‌هایی در مزارع وجود داشت و حتی کشاورزان نمی‌توانستند به زمین‌های خود بروند.» او همچنین به نبود کارگران خارجی در بخش کشاورزی اشاره کرد که تولید را کاهش می‌داد.
«یکی دیگر از چالش‌ها این بود که غذای اضافی برای استفاده مجدد، یک‌شبه ناپدید شد؛ زیرا ارتش وارد جنگ شد، مردم از خانه کار می‌کردند، کافه‌تریاها سفارش غذا را متوقف کردند و مراسم‌های بزرگ شرکتی یا خانوادگی لغو یا خصوصی شدند. هتل‌ها خالی شدند و مهمانان گردشگر جای خود را به تخلیه‌شدگان از مناطق جنگی دادند.»
لکت تصمیم گرفت غذای موردنیاز را از منابعی که پیش از این به‌طور رایگان در اختیارش قرار می‌دادند، خریداری کند. «این مسئله فشار عظیمی بر سازمان ما وارد کرده است، زیرا چیزی که قبلاً ۱ دلار هزینه داشت، اکنون ۷ یا ۸ دلار هزینه دارد. تأمین ۲ میلیون وعده غذایی طی سال گذشته که معمولاً ۲ میلیون دلار هزینه داشت، اکنون بیش از ۱۲ میلیون دلار هزینه برداشته است.»
نبود امنیت غذایی منجر به یک سونامی اجتماعی شده است
آلما بک، یکی از بنیان‌گذاران و سازمان‌دهندگان جامعه «فرهنگ همبستگی»، یک سازمان کمک متقابل که در منطقه تل‌آویو فعالیت می‌کند و غذا و ملزومات اساسی را بین نیازمندان توزیع می‌کند، گفت: «با آغاز جنگ، مقیاس فعالیت‌های خود را به طور چشمگیری افزایش دادیم. درخواست‌های زیادی از جنوب و همچنین از سوی افرادی که تخلیه شده بودند، دریافت کردیم. این شبیه آن چیزی بود که در آغاز کووید دیدیم.»
گیلس دارمون، بنیان‌گذار و رئیس سازمان «لاتت»، که با صدها سازمان غیردولتی برای مبارزه با فقر و ناامنی غذایی همکاری می‌کند، می‌گوید از اکتبر ۲۰۲۳، تقاضا برای کمک در سازمان او تقریباً ۶۰ درصد افزایش یافته است.
او می‌گوید: «در دوران تعطیلات اخیر یهودی، بیشتر درخواست‌ها از شمال کشور بود. ما شاهد افزایش حدود ۲۵ درصدی تقاضا بودیم.»
وضعیت ناامنی غذایی صهیونیست‌ها
آخرین داده‌های کمی درباره ناامنی غذایی در اسرائیل مربوط به گزارش سال ۲۰۲۱ موسسه بیمه ملی است. این گزارش نشان می‌دهد که از ۱۶ درصد اسرائیلی‌هایی که تحت تأثیر ناامنی غذایی قرار دارند، ۸ درصد از آنها دچار «ناامنی غذایی شدید» هستند. ناامنی غذایی در غزه، که طبق گزارش سازمان ملل با خطر قحطی مواجه است، افزایش یافته است.
آلما بک می‌گوید: «فلسطینیان در کرانه باختری نیز به دلیل لغو مجوزهای کاری در اسرائیل، با شرایط سختی روبرو شده‌اند. در آنجا شرایط وحشتناک است، زیرا بسیاری از مردم که در اسرائیل درآمد کسب می‌کردند، پس از ۷ اکتبر تقریباً همگی مجوزهای کاری خود را از دست دادند.»
رئیس لاتت می‌گوید: «اگر بر اساس آخرین آمار عمل کنیم، ۱.۱۸ میلیون اسرائیلی از ناامنی غذایی شدید و ۲ میلیون نفر از ناامنی غذایی رنج می‌برند. بیشتر کار ما با این جمعیت است.»
تمرکز رژیم بر جلب حمایت برای جنگ به جای حل مشکلات
دولت تلاش کرده است مدلی شبیه به کوپن‌های غذایی آمریکا را به کار بگیرد، اما طبق گفته گال، «این طرح به گونه‌ای طراحی شد که دسترسی به این کوپن‌های غذایی برای جوامع حریدی (گروه‌هایی از یهودیان که به شدت به اصول و مذاهب یهودیت پایبند هستند و معمولاً از جامعه مدرن فاصله می‌گیرند) بیشتر از دیگران باشد. به نظر ما این یک حرکت سیاسی بود تا تلاشی برای مقابله با ناامنی غذایی.»
دارمون می‌گوید که در طول جنگ کمک چندانی از دولت دریافت نکرده‌اند. او گفت: «در نهایت، ما این کار را به تنهایی انجام دادیم. دولت هیچ اقدام اضافی درباره ملزومات یا غذا از زمان شروع جنگ انجام نداد. آنها همان کاری را که معمولاً انجام می‌دهند، ادامه دادند و باید این را بپذیریم. به نظر من آنها در ارائه کمک‌های اضافی کوتاهی کردند.»
او بر نقش دولت و خیرین در زمان جنگ تأکید می‌کند: «این شرایط برای سال‌ها ادامه خواهد داشت. ما هرگز به وضعیت قبل از ۷ اکتبر بازنخواهیم گشت. رسیدن به یک تعادل دوباره، سال‌ها زمان می‌برد و این نیازمند تلاش‌های مستمر و چشمگیر ما، داوطلبان، اهداکنندگان و سازمان‌های غیردولتی است تا بتوانیم بر این شرایط غلبه کنیم.»
منبع: هاآرتص
انتهای پیام/ کشاورزی
