مسیراقتصاد/ بر اساس آمار، تولید گوشت مرغ ایالات متحده آمریکا در سال ۲۰۲۳ معادل ۲۱.۲ میلیون تن بوده است؛ این میزان از تولید نسبت به سال ۲۰۰۰ حدود ۵۲ درصد افزایش یافته است.
همچنین با کاهش طول دوره پرورش و بهبود ضریب تبدیل خوراک به کمتر از ۱.۵ ، هزینه تولید گوشت مرغ کاهش یافته است. به طوری که قیمت هر کیلو گوشت مرغ از ۴.۴ دلار در سال ۱۹۸۰ به ۱.۵۲ دلار در ۲۰۲۴ رسیده است.
سیستم یکپارچه عمودی در صنعت گوشت مرغ آمریکا
بیش از یک قرن پیش، بیشتر ساکنان کشور آمریکا کشاورز بودند و اکثر کشاورزان مرغ نگهداری می‌کردند. از آن زمان، شیوه تولید در آمریکا در بسیاری از جنبه‌ها تغییر کرده است. امروزه تنها درصد کوچکی از آنها مرغ دارند. جای تعجب نیست که صنعت مرغداری آمریکا نیز تغییرات عمده‌ای را تجربه کرده است.
در آمریکا ابتدا مراحل اصلی تولید گوشت مرغ همگی به‌صورت کسب‌وکارهای جداگانه بود. کارخانه‌های خوراک دام، جوجه‌کشی‌ها، مزارع و فرآوری‌کنندگان همگی به‌طور مستقل عمل کرده و محصول خود را در بازارهای جداگانه‌ای به فروش می‌رساندند.
در دهه ۱۹۴۰، مراحل مختلف تولید توسط شرکت‌های یکپارچه‌کننده[۱] شروع به ترکیب شدن کردند. این یکپارچه‌کنندگان توانستند با هماهنگ‌سازی ظرفیت تولید هر مرحله، هزینه‌ها را کاهش دهند. صنعت مرغداری به مرور زمان با ادغام این مراحل تولید در شرکت‌های بزرگ و عمودی، رشد کرد و از فناوری‌های به سرعت در حال تغییر بهره برد و کارآمدی این سیستم موجب کاهش قیمت واقعی محصولات مرغ شد.
امروزه بسیاری از مرغداران در آمریکا تحت قرارداد با شرکت‌های عمده تولیدکننده گوشت مرغ فعالیت می‌کنند. این کشاورزان مستقل هستند، اما در واقع به شدت وابسته به این شرکت‌ها هستند. شرکت‌ها جوجه‌های یک روزه و خوراک را به مرغداران می‌دهند و پس از رسیدن مرغ‌ها به وزن مناسب، آنها را تحویل می‌گیرند.
چالش‌های یکپارچه‌کنندگان با مرغداران قراردادی
مرغداران تحت قرارداد با چندین خطر مواجه هستند که به وضوح بر وضعیت مالی و قدرت چانه‌زنی آنها تأثیر می‌گذارد. یکی از این خطرات، بدهی‌های سنگین ناشی از سرمایه‌گذاری‌های ضروری شرکت‌ها در ساخت و تجهیز مرغداری‌ها است. این سرمایه‌گذاری‌ها می‌تواند به ورشکستگی کشاورزان منجر شود و قدرت چانه‌زنی آنها را در برابر یکپارچه‌سازان کاهش دهد.
علاوه بر این در آمریکا در پرورش طیور یک سیستم رقابتی به نام تورنمنت[۲] وجود دارد که در آن پرورش‌دهندگان بر اساس عملکردشان در مقایسه با یکدیگر رتبه‌بندی می‌شوند. در این سیستم، معمولاً معیارهایی مانند کیفیت محصولات، رشد و سلامت مرغ‌ها و سایر عوامل مرتبط مورد ارزیابی قرار می‌گیرد. این سیستم می‌تواند کشاورزان را به دلیل عواملی که خارج از کنترل آنهاست، مانند کیفیت پایین جوجه‌ها یا تغذیه نامناسب، جریمه کند. ادعاهایی وجود دارد مبنی بر اینکه یکپارچه‌سازان از این سیستم برای تنبیه کشاورزان به دلایل غیرمنصفانه استفاده می‌کنند.
همچنین اخیراً صنعت مرغداری با مشکلات انحصار مواجه شده است. مدیران بزرگ‌ترین یکپارچه‌سازان به دلیل دستکاری قیمت‌ها و ایجاد شرایط ناعادلانه متهم شده‌اند و برخی از این شرکت‌ها جریمه‌های سنگینی پرداخت کرده‌اند. این فعالیت‌ها نشان‌دهنده سوءاستفاده از قدرت بازار برای تحمیل شرایط نامطلوب بر مرغداران است.
حمایت از پرورش‌دهندگان خرد و رقابتی کردن صنعت
در تاریخ ۱۰ ژوئن ۲۰۲۴، خدمات بازاریابی کشاورزی وزارت کشاورزی ایالات متحده[۳] قانون پیشنهادی «سیستم‌های پرداخت پرورش‌دهندگان طیور و سیستم‌های بهبود سرمایه»[۴] را برای ایجاد بازارهای گوشت و طیور رقابتی‌تر، مقرون به صرفه و شفاف، منتشر کرد.
یکی از ویژگی‌های کلیدی این قانون منع کسر از قیمت پایه در قراردادها است به این معنا که شرکت‌های بزرگ نمی‌توانند به صورت خودسرانه از قیمت پایه‌ای که برای پرورش‌دهندگان تعیین شده، کم کنند. به عبارت دیگر، وقتی یک پرورش‌دهنده مرغ، قراردادی امضا می‌کند، قیمت پایه‌ای برای خرید مرغ او تعیین می‌شود و این قیمت نباید به دلایل مختلفی مانند عملکرد ضعیف کسر شود.
علاوه بر آن، این قانون ابزارهایی را برای شناسایی خطرات ناشی از شیوه‌های ناعادلانه بهبود سرمایه فراهم می‌کند و قدرت وزارت کشاورزی آمریکا را در اجرای این موضوع تقویت می‌کند. شیوه‌های ناعادلانه بهبود سرمایه به روش‌هایی اشاره دارد که شرکت‌های بزرگ از پرورش‌دهندگان کوچک و متوسط درخواست می‌کنند برای بهبود و نگهداری امکانات خود، سرمایه‌گذاری‌های غیرمنصفانه یا غیرمعقول انجام دهند و آنها را تحت فشار قرار می‌دهند.
در نهایت تعیین وظیفه مقایسه عادلانه و رتبه‌بندی پرورش‌دهندگان برای وزارت کشاورزی آمریکا از دیگر جنبه‌های مهم این قانون است که اطمینان می‌دهد مقایسه‌های بین پرورش‌دهندگان در سیستم رقابتی تورنمنت به‌طور عادلانه و معقول انجام می‌شود و هیچ یک از پرورش‌دهندگان متضرر نمی‌شوند. در این قانون باید معیارها و روش‌های مقایسه به گونه‌ای طراحی شوند که همه پرورش‌دهندگان شانس برابر و معقولی برای موفقیت داشته باشند.
پی‌نوشت:
[۱] Integrators
[۲] Tournament
[۳] USDA
[۴] Poultry Grower Payment Systems and Capital Improvement Systems
منابع:
www.nationalchickencouncil.org
انتهای پیام/ کشاورزی
