تامین ارز مورد نیاز برای کالاهای اساسی بخش کشاورزی، یکی از مهمترین دغدغه‌های دولت سیزدهم است که تامین و نرخ گذاری آن اثرات متعددی بر اقتصاد کشور دارد. به طور خاص تعیین نرخ ارز ترجیحی واردات کالاهای اساسی که توسط دولت انجام می‌شود، بر تعیین نرخ ارز در بازار غیر رسمی نیز اثرگذار است. در این راستا محمد امینی رعیا کارشناس اقتصادی، در گفتگو با مسیر اقتصاد درخصوص تعیین نرخ ارز در بازار غیر رسمی گفت: همانقدر که تعیین دستوری و مصوبه‌ای نرخ ارز در بازار غیر رسمی شدنی نیست، به همان اندازه اگر فکر کنیم میتوان تعیین نرخ را تنها به سازِکار عرضه و تقاضا در بازار سپرد نیز منطقی نیست. این رویکرد که کلا ارز را آزاد کنیم و هیچ حد و کنترلی حتی رو به جلو و توسعه‌محور نداشته باشیم نسبتی با واقعیت ندارد. توسعه صنعتی و رشد اقتصادی با تمرکز بر صنایع مشخص و تخصیص هوشمندانه و زماندار رانت امکانپذیر است.
حذف ارز ترجیحی باید به صورت گام به گام و با برنامه محقق شود
این کارشناس اقتصادی افزود: مسیر حذف ارز ترجیحی، آزادسازی یکباره نرخ نیست و بدیهی است این رویکرد با واقعیت نسبتی ندارد. مسیر درست و ممکن، متمرکز کردن ارز ترجیحی بر حوزه‌های مولد و کاهش پله پله همزمان با تامین حدی از رفاه است. بدون ایجاد رونق اقتصادی پایدار و تامین حدی از رفاه، امکان تغییر موثر وجود ندارد. به طور خاص در حوزه کالاهای اساسی کشاورزی از جمله ذرت، گندم، روغن و دانه روغنی، باید به طور ویژه برای هرکدام برنامه ریزی شود و در یک برنامه گام به گام به سمت کنار گذاشتن سیاست ارز ترجیحی برای واردات حرکت شود. انطباق نقشه ارزی و تجاری، خرید از کشورهای مبدا با ایجاد نظام پرداخت رسمی دوجانبه و تلاش برای بهینه سازی زنجیره تولید با استفاده از ظرفیت‌های موجود، از جمله اقداماتی است که در این زمینه باید در دستورکار قرار بگیرد.
بخشی از ارز ترجیحی واردات روغن و کنجاله باید به دانه سویا اختصاص یابد
امینی رعیا ضمن اشاره به اینکه واردات روغن و کنجاله سویا، سهم قابل توجهی در اختصاص ارز ترجیحی دارد، افزود: یکی از اقداماتی که باید برای هدفمند کردن تخصیص ارز ترجیحی در سال آتی انجام شود حذف ۳ میلیارد دلار ارز ترجیحی روغن و کنجاله و تخصیص بخشی از آن به دانه سویا است. این اقدام با کمترین اثر بر سبد مردم، به ایجاد اشتغال، افزایش ظرفیت صنعت کارخانه‌ای کشور، رونق اقتصادی و افزایش صادرات نیز منجر می‌شود. تمرکز تخصیص ارز ترجیحی در زنجیره روغن بر دانه سویا، باعث تکمیل ظرفیت کارخانجات روغن کشی و توسعه آن می‌شود و در عین حال امکان تولید کنجاله و روغن ارزانتر در داخل کشور با هدف رفع نیاز داخلی و صادرات را فراهم می‌کند.
وی با تاکید بر اینکه تخصیص ارز ترجیحی نباید تنها با هدف رفاهی انجام شود و تولید را از صرفه بیاندازد، افزود: حتی میتوان این اصلاح را با ایجاد مزیت در تولید دانه‌های روغنی نیز همراه کرد؛ به گونه‌ای که واردکنندگان دانه به تولید داخلی دانه نیز ملزم شوند و از این طریق، کل نیاز کشور به دانه برای تولید کنجاله و روغن تامین شود. این یک سیاست صنعتی-تجاری است که باید آن را با تمام توان دنبال کنیم.
انتهای پیام/ کشاورزی
