مسیر اقتصاد دورکاری ناشی از همه‌گیری کرونا، باعث کاهش موقت یا توقف افزایش ترافیک در بزرگراه‌های اطراف کلانشهرهای در حال رشد آمریکا شده است، اما این مشکل پس از همه‌گیری شدت بیشتری پیدا خواهد کرد. در واقع، دورکاری می‌تواند منجر به افزایش ترافیک بزرگراه‌ها شود، زیرا دورکارها می‌توانند خانه‌های بزرگ‌تر و دورتری را در حومه‌شهرها انتخاب کنند. با ادامه‌ی توسعه‌های خودرومحور، گزینه‌های حمل و نقل برای افرادی که رانندگی نمی‌کنند به طور قابل توجهی کاهش می‌یابد، به ویژه در مورد مشاغل حومه‌شهری که بخش زیادی از اشتغال کلانشهرها را تشکیل می‌دهند. دسترسی عادلانه به مقاصد حومه‌شهری با کمبود گزینه‌های حمل و نقل عمومی، برای افراد بدون وسیله‌ی نقلیه شخصی عملاً غیرممکن می‌شود.
توسعه بزرگراه‌ها باعث گسترش ترافیک خواهد شد
علاوه بر این، راه‌حل‌هایی که به دنبال کاهش ازدحام با گسترش بزرگراه‌ها، مانند اضافه کردن خطوط جدید تردد برای وسایل نقلیه با تعداد سرنشین بیشتر (HOT[۱]) هستند، صرفاً توسعه مبتنی بر خودرو را تشویق می‌کنند. همانطور که آنتونی داونز در کتاب «هنوز در ترافیک گیر افتاده‌ایم» توضیح می‌دهد، تأخیرهای کمتر باعث سفرهای خودرویی جدیدی از سوی افرادی می‌شود که قبلاً از ازدحام دلسرد شده بودند، که یک پیامد ناخواسته‌ای است که مزایای ظاهری را از بین می‌برد.
دسترسی به مقاصد حومه‌ای با حمل و نقل سریع و خودروهای اشتراکی چگونه است؟
حمل و نقل سریع به همراه تشویق به استفاده‌ی اشتراکی از خودرو، می‌توانند با هم گزینه‌های سفر چندحالته موثر و مقرون‌به‌صرفه ایجاد کنند که دسترسی عادلانه‌تری به مقاصد حومه‌ای برای همه فراهم می‌کند. خودروهای اشتراکی و حمل و نقل سریع می‌توانند از خطوط HOTTER[۲] بدون ترافیک استفاده کنند؛ خطوطی با اولویت برای وسایل نقلیه با تعداد سرنشین بیشتر، حمل و نقل عمومی و عوارض در مسیرهای موجود – که می‌توان با تبدیل خطوط موجود به خطوط دارای عوارض قیمت‌گذاری بر اساس ازدحام ایجاد کرد. خطوط HOTTER می‌توانند اتلاف اقتصادی ناشی از ازدحام بزرگراه‌ها را به میزان قابل توجهی کاهش دهند و ارزش ناشی از آن را به عنوان درآمد عوارض دریافت کنند. سپس درآمدهای عوارض می‌تواند برای تشویق استفاده از حمل و نقل عمومی و خودروهای اشتراکی و افزایش قابل توجه گزینه‌های حمل و نقل عادلانه پس از همه‌گیری استفاده شود.
آیا استفاده از حمل و نقل سریع و خودروهای اشتراکی می‌تواند ترافیک بزرگراه‌ها را از بین ببرد؟
بر اساس گزارش اداره‌ی فدرال بزرگراه‌ها، بیشتر تأخیرهای ناشی از ازدحام مکرر بزرگراه‌ها را می‌توان با کاهش ترافیک ۱۰ تا ۱۴ درصدی برطرف کرد. همچنین می‌توان با استفاده از پاداش‌های نقدی برای تشویق ۱۰ تا ۱۴ درصد از رانندگان تک‌سرنشین به استفاده از وسایل نقلیه حمل و نقل سریع یا خودروهای اشتراکی در خطوط بدون ترافیک بزرگراه، به این کاهش دست یافت. به عنوان مثال، بر اساس یک مطالعه‌ی اخیر توسط موسسه حمل و نقل Mineta، یک مشوق نقدی ۵.۵ دلاری به ازای هر خودروی اشتراکی می‌تواند تا ۳۰ درصد از رانندگان تک‌سرنشین را به استفاده از خودروی اشتراکی با دو سرنشین ترغیب کند که منجر به کاهش ۱۵ درصدی ترافیک می‌شود. با استفاده از اپلیکیشن‌های موبایلی مانند FHWA در مورد «تحلیل انتخاب‌های سفر و سناریوهای اشتراک‌گذاری سفر» شناسایی شده‌اند، می‌توان استفاده از خودروهای اشتراکی و ارائه‌ی مشوق‌ها را آسان کرد.
خطوط HOTTER راهکاری برای افزایش سرعت حمل و نقل عمومی و دیگر خودروها
یکی یا دو خط موجود در بزرگراه‌ها را می‌توان به خطوط HOTTER تبدیل کرد. تصویر زیر محاسبات سرعت انجام شده با و بدون خطوط HOTTER را با استفاده از دستورالعمل ظرفیت بزرگراه نشان می‌دهد.
با کاهش ۱۲ درصدی کل ترافیک بزرگراه، که با تشویق رانندگان تک‌سرنشین سابق به استفاده از حمل و نقل عمومی یا خودروهای اشتراکی به دست می‌آید، سرعت در خطوط HOTTER بین ۵۶ تا ۶۰ مایل در ساعت (۹۰ تا ۹۷ کیلومتر بر ساعت) خواهد بود، در حالی که سرعت در سایر خطوط رایگان نسبت به قبل بدتر نخواهد شد. نرخ عوارض متغیر، تعادل ترافیک را بین خطوط HOTTER و خطوط رایگان برای حفظ سرعت حفظ می‌کند.
با رشد مناطق شهری کارکرد خطوط HOTTER برای بزرگراه‌ها چگونه خواهد بود؟
خطوط HOTTER به وسایل نقلیه حمل و نقل سریع اجازه می‌دهند تا به جای گیر افتادن در ترافیک، سفرهای سریع‌تری را ارائه دهند. با رشد مناطق کلانشهری، می‌توان از ون‌ها و اتوبوس‌های خودران برای پذیرش افزایش سفر و کنترل ازدحام استفاده کرد. ون‌ها و اتوبوس‌های خودران می‌توانند در حالت بدون راننده در خطوط HOTTER کار کنند که باعث صرفه‌جویی در هزینه‌های نیروی کار می‌شود که این بزرگترین بخش از هزینه‌های عملیاتی حمل و نقل است.
آیا خطوط HOTTER می‌تواند آینده حمل و نقل در بزرگراه‌ها را پایدار کند؟
خطوط HOTTER می‌توانند اتلاف اقتصادی ناشی از ازدحام بزرگراه‌ها را به میزان قابل توجهی کاهش دهند. با دریافت عوارض و تبدیل ارزش ایجاد شده به درآمد، بخشی از این درآمد می‌تواند به جیب مسافرانی برگردد که با انتخاب‌های خود به کاهش ازدحام ترافیک کمک می‌کنند. این خطوط می‌توانند با تضمین عملکرد ایمن وسایل نقلیه خودران حمل و نقل عمومی در کل سیستم بزرگراه‌های کلانشهرها، ضمن محدود کردن الگوهای توسعه‌ی مبتنی بر خودرو، ظرفیت لازم برای پاسخگویی به افزایش سفر در آینده را داشته باشند. آن‌ها می‌توانند برای افرادی که رانندگی نمی‌کنند، گزینه‌های سفر جدید و مقرون‌به‌صرفه و برای رانندگان، امکان سفر سریع و قابل اطمینان را فراهم کنند. بنابراین، راه‌حل بهینه برای ازدحام بزرگراه‌ها می‌تواند ما را به سیستم‌های حمل و نقل عمومی و سریع نزدیک‌تر کند که ایمن، مقرون‌به‌صرفه، از نظر محیط زیست پایدار، فراگیر و از نظر مالی قابل دوام باشند.
پبنوشت:
[۱] High-Occupancy Toll
[۲] High-Occupancy vehicles, Transit, and Tolls on Existing Rights-of-way
منبع:
انتهای پیام/ حمل و نقل
