به گزارش مسیر اقتصاد افزایش تمکین مالیاتی یکی از اهداف نظام‌های مالیاتی در سراسر جهان است. عوامل اقتصادی و غیر اقتصادی مختلفی بر تمکین مالیاتی اثرگذارند. در این گزارش تاثیر نرخ مالیات و پیچیدگی نظام مالیاتی بر میزان تمکین مالیاتی پرداخته می‌شود.
ابهام در اثر سطح نرخ مالیات بر میزان تمکین مالیاتی
تقریباً هر نظریه اساسی در مورد تمکین مالیاتی از نرخ مالیات به عنوان یکی از تأثیرگذارترین عوامل نام برده است. با وجود تاکید برخی محققان بر نقش نرخ مالیات در افزایش تمکین مالیاتی، مدل استاندارد اقتصادی و گسترش آن توضیح روشنی از رابطه بین نرخ مالیات و تمکین مالیاتی (یا فرار مالیاتی) ارائه نمی‌دهد.
به طور کلی، مطالعات یافته‌های متفاوتی را در مورد رابطه بین نرخ مالیات و تمکین مالیاتی گزارش می‌کنند. گروهی از محققان استدلال می‌کنند که نرخ‌های مالیاتی بالاتر درآمد مؤثر اشخاص را کاهش می‌دهد و در نتیجه فرار مالیاتی را سودآور می‌سازد. به عبارت دیگر، آن‌ها پیشنهاد می‌کنند که تمکین در نرخ‌های مالیاتی بالا کمتر است.
بیست آزمایشی که بین سال‌های ۱۹۸۷ و ۲۰۰۶ توسط یکی از محققان انجام شده است، نشان داد که نرخ‌های مالیاتی بالاتر ممکن است منجر به تمکین مالیاتی کمتر شود. با وجود این، مطالعات زیادی با یافته‌های مخالف وجود دارد که نشان می‌دهد کاهش درآمد مؤثر اشخاص موجب افزایش ریسک‌گریزی مطلق[۱] می‌شود و بنابراین، فرار مالیاتی کاهش می‌یابد. همچنین تعداد کمی از مطالعات نشان می‌دهد که نرخ های مالیاتی تاثیر صفر بر تمکین مالیاتی دارند.
پیچیدگی فرآیندی و قانونی در نظام مالیاتی تمکین را کاهش می‌دهد
با پیچیدگی روزافزون قوانین مالیاتی، پیچیدگی نظام مالیاتی به یک موضوع مداوم و در حال گسترش تبدیل شده است. بسته به شکل آن، اصطلاح «پیچیدگی مالیاتی» به طور متفاوتی در ادبیات توضیح داده شده است. برخی از محققان بر پیچیدگی قوانین مالیاتی و پیچیدگی رویه‌ای (فرآیندی) تمرکز و تحقیق می‌کنند. در مجموعه دیگری از مطالعات، محققان بر دیدگاه مودیان و به طور خاص بر «درجه پایین خوانایی[۲]» به عنوان یک عامل تعیین کننده پیچیدگی مالیات متمرکز شده‌اند.
ایوانز و تران‌نام (۲۰۱۴) پیچیدگی مالیاتی را به عنوان یک مفهوم چند بعدی تعریف می‌کنند که توسط دسته‌های مختلف افراد در نظام مالیاتی به طور متفاوت مشاهده می‌شود. آن‌ها سه تعریف جداگانه از پیچیدگی مالیات را از دیدگاه حسابداران مالیاتی، وکلای مالیاتی و مودیان طبقه بندی کردند. تهیه کنندگان مالیات (حسابداران و مشاوران مالیاتی) بدون شک در ساده سازی سیستم مالیاتی نقش دارند و از این طریق اغلب می‌توانند عدم تمکین مالیاتی را تسهیل کنند.
مشاوران مالیاتی علامت پیچیدگی نظام مالیاتی و تسهیلگر عدم تمکین مالیاتی
ارارد (۱۹۹۳) بر نیاز به تجزیه و تحلیل ارتباط نقش مشاوران مالیاتی و سطوح تمکین مالیاتی تاکید کرده است. اگرچه او به ارتباط بین تهیه و آماده سازی اظهارنامه مالیاتی و سطح بالاتر عدم تمکین اشاره کرده است، نقش برخی از کنش‌های اجتماعی مفید (به ویژه آموزش به مودیان) را در افزایش تمکین قابل توجه دانسته است. علاوه بر این، انگیزه استفاده از مشاوران مالیاتی کاهش عدم اطمینان و پر کردن صحیح داده‌ها است که نشان می‌دهد پیچیدگی نظام مالیاتی یک موضوع مهم است و موجب مراجعه مودیان به مشاوران مالیاتی شده است.
علاوه بر این، بسیاری از مطالعات دیگر پیچیدگی نظام مالیاتی را به مسائل مربوط به تمکین مالیاتی مرتبط می‌کنند. گروهی از محققان پس از بررسی عوامل تعیین‌کننده مختلف عدم تمکین در ۴۵ کشور به این نتیجه رسیدند که پیچیدگی مهم‌ترین عامل تعیین‌کننده برای تمکین مودیان است. کرچلر و همکاران (۲۰۰۶) ادعا کرد که وقتی قوانین مالیاتی کمتر پیچیده تلقی شوند، قصد مودیان برای رعایت بیشتر است. سعد (۲۰۱۴) در تحلیل خود توصیه کرد که تحقیقات آینده باید تأثیر پیچیدگی مالیات را بر عدم تمکین مودیان بررسی کند. در نهایت، امروزه تمایل به استفاده از فناوری وجود دارد که هم می‌تواند نظام مالیاتی را ساده کند و هم با کاهش گزینه‌های فساد به افزایش یکپارچگی آن کمک کند.
منبع: پایگاه علمی-تخصصی MDPI
پینوشت:
[۱] ریسک گریزی نشان دهنده تمایل افراد به ترجیح گزینه های قابل پیش بینی به جای گزینه های نامطمئن است. برای یک فرد معمولی، ریسک‌گریزی مطلق با افزایش ثروت کاهش می‌یابد. به این معنا که در شرایط داشتن درآمد وثروت بالا، افراد تمایل بیشتری برای ریسک کردن دارند.
[۲] منظور پایین ترین سطح پیچیدگی در قابلیت استفاده از محتوا است: این که آیا مردم عادی به راحتی قادر به درک و تشخیص مفاهیم و کلمات در متن شما هستند یا خیر.
انتهای پیام/ مالیات
