به گزارش مسیر اقتصاد کره جنوبی، کشوری با کمترین نرخ باروری در سطح جهان، به دلیل کاهش جمعیت و پیری سریع آن با چالش‌های مهمی مواجه شده است. طی شش دهه گذشته، کره‌جنوبی شاهد کاهش بی‌سابقه نرخ باروری بوده است. این مشکل پیامدهای سنگینی برای اقتصاد و ترکیب جمعیتی این کشور کوچک به همراه داشته است. کاهش جمعیت طولانی مدت و شدید، تأثیرات عمیقی بر کره‌جنوبی خواهد داشت. این وضعیت قطعا مانع رشد اقتصادی می‌شود و باعث خواهد شد اقتصاد این کشور کوچک‌تر شود و کمتر مرفه باشند.
پیامدهای نرخ باروری پایین در برای آینده کره‌جنوبی
حفظ نرخ باروری کل روی ۲.۱ فرزند به ازای هر زن، برای هر کشور جهت جایگزینی جمعیت، بدون در نظر گرفتن مهاجرت، ضروری است. نرخ باروری کره جنوبی از سال ۱۹۸۴ که به ۱.۹۳ کاهش یافت، در مقایسه با ۲.۱۷ سال قبل از آن، به طور مداوم زیر این رقم باقی مانده است. آنچه که کاهش نرخ باروری در کره‌جنوبی را شگفت‌انگیزتر می‌کند، دوره زمانی نسبتا کوتاهی است که در آن این سقوط شدید رخ داده است.
برای مقایسه، ایالات‌متحده تقریبا ۱۷۰ سال طول کشید تا پس از داشتن نرخ باروری کلی بالای ۶.۰ در سال ۱۸۰۰، به زیر سطح جایگزینی یعنی ۲.۱، کاهش یابد. در حالی که ایالات متحده کاهش تدریجی از ۳.۰ به ۱.۷ را طی بیش از ۶۰ سال تجربه کرد، کره‌جنوبی شاهد کاهش سریع از ۶.۰ به ۰.۸ در بازه زمانی مشابه بود. این کاهش شدید پیامدهای قابل توجهی برای آینده کره‌جنوبی دارد.
«کنترل جمعیت» مسبب گرفتاری کره جنوبی در بحران جمعیتی
کاهش نرخ باروری می‌تواند در شرایط خاص تاثیر مثبتی داشته باشد و موجب چیزی شود که جمعیت‌شناسان آن را «سود جمعیتی» می‌نامند. این سود به رشد اقتصادی شتاب یافته‌ای اشاره دارد که یک کشور به دنبال کاهش نرخ زاد و ولد تجربه می‌کند. این کاهش جمعیتی موجب تغییر ترکیب سنی با تعداد افراد در سن کار بیشتر و تعداد فرزندان و افراد مسن وابسته کمتر می‌شود.
کره جنوبی نمونه‌ای از این پدیده بود، زیرا کاهش نرخ باروری نقشی اساسی در رشد کشور از فقر شدید به رفاه زیاد داشت. این کاهش در اوایل دهه ۱۹۶۰ شروع شد، زمانی که دولت برنامه‌ریزی اقتصادی و برنامه‌های کنترل جمعیت را اجرا کرد. در آن زمان، کره‌جنوبی طی جنگ کره ویران شد؛ اقتصاد و جامعه در معرض نابودی قرار گرفت. با این حال، ارائه برنامه توسعه اقتصادی پنج‌ساله و برنامه‌ریزی جمعیتی جرقه رشد اقتصادی قابل توجهی را زد.
هدف برنامه‌ریزی جمعیتی کاهش نرخ‌باروری با ترویج استفاده از وسایل پیشگیری از بارداری بود، مفهومی که در آن زمان برای بسیاری از کره‌ای‌ها ناآشنا بود. از زمانی که زوج‌های کره‌ای متوجه شدند که داشتن فرزندان کمتر می‌تواند منجر به بهبود استانداردهای زندگی‌شان شود، کاهش باروری شتاب بیشتری گرفت.
در نتیجه، کره جنوبی کاهش جمعیت وابسته و سربار اقتصادی را تجربه کرد و رشد اقتصادی شگفت‌انگیزی تجربه کرد که تا اواسط دهه ۱۹۹۰ ادامه یافت. این رشد با افزایش بهره‌وری، نیروی کار رو به رشد و کاهش بیکاری همراه بود. نرخ رشد سالانه تولید ناخالص داخلی برای چندین سال بین ۶ تا ۱۰ درصد بود. هم اکنون، کره‌جنوبی با درآمد سرانه ۳۵ هزار دلار، یکی از ثروتمندترین کشورهای جهان است.
کره‌جنوبی به دلیل نرخ باروری بسیار پایین با چالش‌های بزرگی روبرو شده است
با وجود پیشرفت اقتصادی قابل توجهی که طی کاهش نرخ باروری به دست آمد، اکنون کره‌جنوبی به دلیل نرخ باروری بسیار پایین ۰.۷۸ با چالش های بزرگی روبرو شده است. این کشور در حال حاضر بیشتر از تعداد تولدها مرگ و میر را تجربه می‌کند و هر ساله به طور پیوسته جمعیت خود را از دست می‌دهد. بدون معکوس شدن این روند یا هجوم مهاجران، کره‌جنوبی در مسیر تبدیل شدن به کشوری با جمعیت بزرگی از سالمندان و نیروی کار رو به کاهش است.
اداره آمار کره کاهش جمعیت را در سه سال گذشته گزارش کرده است؛ کاهش جمعیت به میزان ۳۲۶۱۱ نفر در سال ۲۰۲۰، ۵۷۱۱۸ نفر در سال ۲۰۲۱ و ۱۲۳۸۰۰ نفر در سال ۲۰۲۲. در صورت تداوم این روند و محدود ماندن مهاجرت، جمعیت کره‌جنوبی از ۵۱ میلیون نفر در حدود سه یا چهار دهه به ۳۸ میلیون نفر کاهش خواهد یافت.
علاوه بر این، نسبت افراد مسن به جوان در جامعه به سرعت در حال افزایش است، به طوری که امروزه جمعیت ۶۵ ساله و بالاتر تقریبا ۱۷ درصد از جمعیت کره‌جنوبی را تشکیل می‌دهد. انتظار می‌رود این رقم تا سال ۲۰۲۵ به ۲۰ درصد و در سال ۲۰۶۷ به ۴۶ درصد رسیده و از جمعیت در سن کار پیشی بگیرد.
مهاجرت، عملی‌ترین راه حل موجود کره‌جنوبی جهت معکوس کردن روند نرخ باروری
دولت کره‌جنوبی با درک فوریت جلوگیری از بحران جمعیتی، مشوق‌های مالی را برای حفظ و جوانی جمعیت اجرا کرده و کمک هزینه ماهیانه برای والدین را افزایش داده است. رئیس‌جمهور یون‌سو‌ک‌یول یک تیم دولتی جدید جهت طراحی سیاست‌هایی با هدف افزایش نرخ زاد و ولد ایجاد کرده است. با این وجود، تاکنون، این اقدامات تاثیرات مورد انتظار را نداشته است. از سال ۲۰۰۶، دولت بیش از ۲۰۰ میلیارد دلار به برنامه‌هایی که برای افزایش نرخ زاد و ولد طراحی شده‌اند، با وجود موفقیت حداقلی اختصاص داده است.
نرخ باروری در کره جنوبی در ۱۶ سال گذشته افزایش نیافته است، اما همچنان به کاهش خود ادامه داده است. چیزی که جمعیت شناسان از آن به عنوان «تله کم‌باروری» یاد می‌کنند، اتفاق افتاده است. بر اساس این اصل، زمانی که نرخ باروری یک کشور به زیر ۱.۵ یا ۱.۴ کاهش یابد، دستیابی به افزایش قابل توجه اگر نگوییم غیرممکن، چالش برانگیز می‌شود. کره‌جنوبی، مانند سایر کشورها نظیر فرانسه، استرالیا و روسیه، سیاست‌هایی را برای تشویق فرزندآوری با وجود موفقیت کم اجرا کرده است.
با توجه به این شرایط، اتکای به مهاجرت به عنوان عملی‌ترین راه حل موجود کره‌جنوبی جهت معکوس کردن روند نرخ باروری بیشتر می‌شود. مهاجران، معمولا جوان و مولد بوده، بیشتر تمایل به داشتن فرزند نسبت به جمعیت بومی دارند.
ناتوانی در حل بحران جمعیتی، کره جنوبی را به یکی از پیرترین کشورهای جهان تبدیل خواهد کرد
با این حال، سیاست‌های محدودکننده مهاجرتی کره‌جنوبی، فاقد هرگونه امکان برای اخذ شهروندی یا اقامت دائم برای مهاجران است، مگر اینکه مهاجران با شهروندان ازدواج کنند که این مسئله مانعی بزرگ برای استفاده از این راه حل است. تا سال ۲۰۲۲، جمعیت خارجی متولد شده در کره‌جنوبی کمی بیش از ۱.۶ میلیون نفر بود که تقریبا ۳.۱ درصد از کل جمعیت کره را تشکیل می‌دهد. در مقابل، ایالات‌متحده به طور تاریخی به مهاجرت برای تقویت جمعیت شاغل خود متکی بوده است. ساکنان خارج از کشور بیش از ۱۴ درصد از جمعیت ساکن ایالات‌متحده را تشکیل می‌دهند.
برای اینکه مهاجرت، کاهش نرخ باروری در کره جنوبی را جبران کند، تعداد کارگران خارجی احتمالا باید ده برابر شود. ناتوانی در رسیدگی به این بحران جمعیتی منجر به این خواهد شد که کره جنوبی سالانه جمعیت خود را از دست می‌دهد و به یکی از پیرترین کشورهای جهان تبدیل خواهد شد. این بحران می‌تواند عواقب ناگواری برای آینده این کشور کوچک داشته باشد.
منبع: بی ان ان
انتهای پیام/ دولت و حکمرانی
