به گزارش مسیر اقتصاد نشست سران آمریکا و قاره آفریقا از سال ۲۰۱۴ آغاز و آخرین آن در ۱۳ تا ۱۵ دسامبر سال جاری در واشنگتن برگزار شد. در این مجمع نمایندگانی از ۴۹ کشور به اضافه اتحادیه آفریقا و دبیرخانه دائمی منطقه آزاد تجاری قاره آفریقا حضور داشتند. تنها رهبران کشورهایی مانند گینه، مالی، سودان، بورکینافاسو و اریتره، که به اصطلاح استاندارهای دموکراتیک را رعایت نمی‌کنند به این نشست دعوت نشده بودند. البته رهبر چاد که به روشی خلاف قانون اساسی به قدرت رسید به دلیل سیاست‌های غرب‌گرایانه و نزدیکی به فرانسه در این اجلاس حضور داشت.
پیشنهادات آمریکا برای همکاری بیشتر با قاره آفریقا
یکی از ابتکارات جو بایدن، رئیس‌جمهور آمریکا، پیشنهاد عضویت دائمی اتحادیه آفریقا در G۲۰ و همچنین شورای امنیت سازمان ملل متحد است. همچنین وی قصد دارد یک سفر رسمی به قاره آفریقا داشته باشد. این موارد نشان دهنده تغییر محسوس در موضع ایالات متحده نسبت قاره آفریقا است. اما باید پذیرفت که آمریکا اندکی دیر به صحنه آفریقا وارد می‌شود. شی جین پینگ، رهبر چین در اوایل نوامبر سال جاری در نشست سران گروه ۲۰ در بالی از عضویت آفریقا در گروه ۲۰ حمایت کرد و روسیه سال‌هاست که از ورود کشورهای آفریقایی به شورای امنیت سازمان ملل متحد با تکیه بر موسوم به «اجماع ازولوینی» حمایت می‌کند که به معنای ورود دو کشور آفریقایی به ساختار کلیدی سازمان ملل است.
در طول هشت سال، به ویژه در دوره ترامپ، ایالات متحده قاره آفریقا را نادیده گرفت و حتی برای تعیین سفرای آفریقا در بسیاری از کشورها تعجیلی نداشت. اما زمانی که حجم تجارت بین چین و آفریقا به ۲۰۰ میلیارد دلار رسید و تظاهرات ضدغربی در سراسر آفریقای غربی با درخواست کمک از روسیه برگزار شد، واشنگتن متوجه شد که تا چه اندازه از رقبا عقب مانده است.
طرح‌های اقتصادی ایالات متحده در قاره آفریقا
اکنون واشنگتن تغییر راهبرد داده است و طرح‌هایی برای کمک به این قاره را اعلام می‌کند که در نگاه اول، چشمگیر به نظر می‌رسند. این کمک‌ها شامل تخصیص ۵۵ میلیارد دلار برای توسعه همکاری ایالات متحده و آفریقا در طول ۳ سال است. البته مجموع قراردادهای منعقد شده در این مجمع تجاری ۱۵ میلیارد دلار بود که ۱ میلیارد دلار آن سرمایه گذاری از سوی شرکت «ویزا» برای توسعه خدمات پرداخت تلفن همراه، ۸۰ میلیون دلار از جنرال الکتریک و بانک استاندارد برای توسعه مراقبت‌های بهداشتی و ۸۵۸ میلیون دلار از «سیسکو سیستمز» و «سایبیشن» برای حملات سایبری است.
کشورهایی که از حمایت‌های واشنگتن منتفع می‌شوند شامل ساحل عاج، بورکینافاسو، جمهوری کنگو، بنین، کامرون و نیجر هستند. همچنین این کشور از تخصیص یارانه منطقه‌ای به میزان ۵۰۰ میلیون دلار به نیجر و بنین از طریق شرکت چالش هزاره (MCC) برای توسعه زیرساخت‌های حمل و نقل خبر داده است. کمک‌های دیگر شامل تخصیص ۱۰۰ میلیون دلار از طریق شرکت مالی توسعه بین المللی آمریکا برای گسترش انرژی پاک و ۳۵۰ میلیون دلار برای تحول دیجیتال آفریقا است.
علاوه بر این یادداشتی برای حمایت از توسعه زنجیره تولید مونتاژ خودروهای الکتریکی بین ایالات متحده، جمهوری دموکراتیک کنگو و زامبیا امضا شد. هدف این است که کارخانه‌ای در مرز جمهوری دموکراتیک کنگو و زامبیا برای تولید باتری برای وسایل نقلیه الکتریکی ایجاد شود. بیان شده است که در دوره تا سال ۲۰۲۵، ۴ میلیارد دلار از طریق آژانس توسعه بین المللی و مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌های ایالات متحده برای آموزش پرسنل پزشکی در آفریقا اختصاص داده می‌شود. اولین دریافت کنندگان اسن کمک غنا، کنیا، ساحل عاج و مالاوی هستند.
چرا ایالات متحده ناگهان سخاوتمند شد؟
واشنگتن قصد دارد از سرمایه گذاری‌هایی که اعلام شده اما هنوز انجام نشده‌اند، حداکثر بهره را ببرد. در سطح سیاسی و ایدئولوژیک، ایالات متحده و حزب حاکم دمکرات به دنبال حذف دستاوردهای دیگر کشورهای این قاره و بازگرداندن هژمونی آمریکا هستند. به باور واشنگتن، بازگشت سلطه آمریکا بر قاره آفریقا، این امکان را فراهم می‌کند که مهمترین موقعیت در مبارزه برای آفریقا در قرن بیست و یکم را به دست آورد و رقبا را حذف کند.
در حالیکه واشنگتن به دنبال اهریمن‌سازی چین و روسیه به دلیل برنامه‌های ادعایی آنها برای تقویت حضور نظامی در این قاره است، ایالات متحده پیوسته در پی تحکیم جاپای خود از طریق برنامه‌های نظامی است تا سیستم کنترل کامل برای ارتباطات دریایی و اینترنت ایجاد و این قاره را تحت کنترل نظامی-سیاسی و اطلاعاتی خود قرار دهد.
منبع: ژورنال-نئو
انتهای پیام/ تجارت و دیپلماسی
