۱۳ آذر ۱۴۰۳

رهبر معظّم انقلاب: علاج برون رفت از مشکلات کشور «اقتصاد مقاومتی» است.

شناسه: ۱۳۹۳۱۶ ۲۲ شهریور ۱۴۰۱ - ۱۰:۰۰ دسته: تولید، قاچاق کالا و ارز کارشناس: مهدی قربانیان
۱

مسیر قاچاق پوشاک از کشورهای مبدأ مانند چین، تایوان، تایلند، هند، بنگلادش و کشورهای واسطی مانند عمان، امارات و عراق می‌گذرد. در این بین کشور ترکیه هم به عنوان کشور مبدأ و هم به عنوان کشور واسط، نقش آفرینی می‌کند. شناسایی مسیر قاچاق پوشاک می‌تواند به نظارت ریسک محور کمک کند و اصلاحات مدنظر در سازوکارهای گمرکی در تعامل با طرف‌های تجاری را اولویت‌بندی نماید.

مسیر اقتصاد/ شناسایی کشورهای دارای صنعت نساجی رقابت‌پذیر که تولیدکننده اصلی پوشاک هستند و همچنین کشورهای واسط و مرزی که از آنها قاچاق پوشاک وارد کشور می‌شود، در کاهش پوشاک حائز اهمیت است. در این گزارش به معرفی کشورهای مبدأ و واسط قاچاق پوشاک اشاره می‌شود و علت ایفای نقش واسطه‌گری توسط بعضی کشورها نیز مورد بررسی قرار خواهد گرفت. در پایان به چند نمونه از موارد اصلاحات تجاری که می‌تواند با مسیریابی قاچاق تعیین شود پرداخته خواهد شد.

کشورهای مبدأ ورود قاچاق پوشاک

به طور کلی می‌توان گفت کشورهای ترکیه، چین، تایوان، تایلند، هند و بنگلادش به دلیل صنعت نساجی رقابت‌پذیر، عمده قاچاق پوشاک ورودی به ایران را به خود اختصاص داده‌اند. کارشناسان معتقدند پوشاک قاچاق موجود در بازارهای داخلی شامل دو گروه می‌شوند:

  • گروه اول قاچاق پوشاک به اصطلاح «دست دوم» یا Stock است. پوشاک دست دوم به کالایی اطلاق می‌شود که پس از تولید و عرضه در فصل مربوطه به فروش نرسیده است و با قیمت ناچیزی صادر می‌شود. عمده پوشاک دست دوم از کشورهایی نظیر بنگلادش وارد می‌شود.
  • گروه دوم قاچاق پوشاک شامل کالاهای برند (دارای نام تجاری مشهور) است که عمدتا در کشورهای اروپایی تولید و وارد ایران می‌شوند.

به عبارت دیگر این پیش‌فرض که قاچاق پوشاک فقط از نوع دست دوم است با واقعیت مطابقت ندارد و شامل پوشاک گران قیمت و نو نیز می‌شود.

کشورهای واسط ورود قاچاق پوشاک

کشورهای دیگری را نیز تحت عنوان کشورهای واسط می‌توان نام برد که در طول مسیر ورود قاچاق پوشاک نقش ایفا می‌کنند. این کشورها شامل عمان، امارات و عراق می‌شوند. طی طریق قاچاق پوشاک از مبدأ این کشورها تا داخل کشور با استفاده از مسیرهای رسمی مانند گمرک و یا غیررسمی مانند کولبری و ته‌لنجی انجام می‌شود.

واسطه‌گری کشورهای حوزه خلیج فارس در قاچاق به علت نرخ تعرفه پایین این کشورها برای تجارت این گروه کالایی است. برای نمونه می‌توان به تعرفه‌های کشور عمان اشاره نمود. این کشور برای واردات پوشاک از ۲۳۷ توافق ترجیحی با تعرفه ۵ درصد و توافقنامه‌های متعددی برای تجارت آزاد استفاده کرده که طی آن تعرفه صفر درصد برای واردات این گروه کالایی در نظر گرفته شده است. این توافقنامه‌ها شامل توافق با انجمن تجارت آزاد اروپا، کشورهای شورای همکاری خلیج فارس و همچنین کشورهای سنگاپور، ایالات متحده آمریکا و اتحادیه کشورهای عربی می‌شود. این نرخ‌های پایین تعرفه موجب می‌شود پوشاک ارزان تا مرزهای کشور رسیده و سپس با توجه به تقاضای موجود در بازار ایران، از طریق روش‌های متعدد مانند ملوانی و ته‌لنجی وارد کشور شود.

گلوگاه دیگری در غرب کشور وجود دارد که از طریق کولبری و با واسطه‌گری عراق، پوشاک قاچاق عمدتا ترکیه‌ای و اروپایی وارد می‌شود. از دیگر کشورهای واسط در قاچاق این گروه کالایی می توان به ترکیه اشاره کرد که علاوه بر آن که تولیدات آن به صورت قاچاق وارد ایران می‌شود، نقش واسطه در قاچاق از اروپا را ایفا می‌کند.

تبادل اطلاعات الکترونیکی با طرف‌های تجاری

شناسایی مسیرهای عبور کالای قاچاق می‌تواند در کاهش آن موثر باشد. چرا که به جای نظارت بر تمام مسیرها، می توان با شناسایی مسیرهای پرریسک و انجام اقدامات اصلاحی یا تخصیص اولویت‌دار منابع، نظارت را بهینه کرد. در حال حاضر در گمرکات غربی و جنوبی کشور بیشترین پرونده‌های قاچاق پوشاک تشکیل می‌شود که باید در اولویت‌بندی اصلاحات تجاری مورد توجه باشند.

از مزایای شناسایی مسیر قاچاق تعیین اولویت انتقال الکترونیکی اطلاعات با گمرکات طرف‌های تجاری در این مسیر است. به این صورت که با شناسایی مسیرهای پرتردد قاچاق، اولویت برای انتخاب کشورهای طرف تجارت برای انعقاد تفاهم نامه تبادل اطلاعات باید انجام بگیرد. آسان‌سازی تشریفات از این طریق می‌تواند موجب تسهیل تجارت شده و بهانه‌هایی از جمله معطلی در گمرکات نه به تولید آسیب رسانده و نه تمایل بازرگان را به سمت ورود غیررسمی کالا و یا قاچاق سوق می‌دهد.

شناسایی گمرکات و مرزهای پر ریسک از مزایای شناسایی مسیر قاچاق

از دیگر مزایای مسیریابی قاچاق می‌توان به شناسایی گمرکات پرریسک و انجام اصلاحات تجاری با اولویت آنها اشاره نمود. با انجام این شناسایی می‌توان اقدامات مربوط به تسهیل تجارت نظیر افزایش ساعت کاری گمرکات و  تنظیم و هماهنگی آن با طرف‌های تجاری، افزایش تیرپارک‌ها و از این دست موارد را با اولویت‌های احصاء شده انجام داد.

مزیت دیگر استفاده از مسیریابی قاچاق بهره‌گیری از آن در جهت اولویت‌بندی در بهبود معیشت مرزنشینان است. امکان سرمایه‌گذاری محدود دولت‌ها برای ایجاد اشتغال پایدار و گستردگی مرزهای زمینی کشور اهمیت این اولویت‌بندی را اثبات می‌کند. چرا که در حال حاضر قاچاق پوشاک در مناطق مرزی در غرب و جنوب کشور با بهانه تامین معیشت صورت می‌گیرد.

انتهای پیام/ تولید

  1. برنامه هفتم را نقد نمی کنید به عنوان یک رسانه وظیفتون نقد سیاستهای ابلاغی است ؟؟؟؟؟؟؟؟از کارشناسان مختلف مقاله در نقد برنامه هفتم در سایت بگذارید .

    ۰۰


جهت احترام به مخاطبان فرهیخته، نظرات بدون بازبینی منتشر می شود. لطفا نظرات خود را جهت تعميق و گسترش بحث ارائه نمایید. نظرات حاوی توهين، افترا و تهمت به ديگران پاک می شود.