مسیر اقتصاد/ تغییر مدیریت در دانشگاه‌ها به ویژه در وضعیت فعلی که شاخصی برای ارزیابی مبتنی بر عملکرد مدیرها، آنطور که باید وجود ندارد، باعث شده است دانشگاه با هر بار تغییر مدیران در دولت‌ها، دچار پدیده reset Factory شود و این امر به منزله اختراع چرخ از ابتدا در دانشگاه‌ها است. بررسی‌ها نشان می‌دهد با تغییر مدیریتی در دانشگاه‌های کشور، سلیقه مدیران برای مدیریت دانشگاه حرف اول را می‌زند و این امر باعث شده است مدیران جدید، تصمیمات مدیران قبلی را به رسمیت نشناسند و پروژه‌های در حال فعالیت (اعم از پژوهشی، آموزشی، ساخت و ساز و …) را متوقف کنند و این امر یکی از دلایل عدم تمایل صنعت برای برقراری ارتباط عمیق و ارگانیک با دانشگاه است.
عدم ثبات در تصمیم مدیران دانشگاه، صنعت را دور می‌کند
صنعت در همه جای دنیا نگران سود و ارزش‌افزوده خود است. به همین دلیل، از چیزی که ارزش‌افزوده آن را تحت تأثیر قرار دهد روی گردان هستند. یکی از ترس‌های صنعت از دانشگاه، تغییرات مدیریتی است؛ چرا که مدیران جدید، تصمیمات مدیران قدیم را به رسمیت نمی‌شناسند. این امر باعث می‌شود که صنایع یا از برقراری هر نوع ارتباطی پرهیز کنند و یا دست به همکاری‌های دامنه‌دار نزنند؛ چرا که با تغییرات مدیریتی امکان توقف پروژه‌ها وجود دارد.
انتصابات سیاسی یکی از دلایل روشن برای توقف پروژه‌های مدیران قبلی است و در صورت داشتن زاویه فکری و سیاسی شدید، احتمال توقف پروژه‌های دانشگاه بیشتر می‌شود. نبود شاخص مربوط به ارزیابی دانشگاه‌ها و مدیران باعث شده است در صورت انتصابات سیاسی، سلیقه مدیران در مدیریت دانشگاه اعمال شود. اعمال سلیقه‌ای مدیریت دانشگاه نیز باعث می‌شود به دلیل عدم انباشت دانش، دانشگاه‌ها در طول زمان از نظر مدیریتی پیشرفت چندانی نداشته باشند.
تحول در ارتباط صنعت و دانشگاه در گرو شاخص‌گذاری مدیران دانشگاهی
شورای عالی انقلاب فرهنگی همانگونه که مسئول تدوین آیین‌نامه ارتقای اعضای هیئت علمی است می‌تواند شاخص‌گذاری مدیران دانشگاهی را پیگیری و از اثر تغییرات مدیریتی بر ارتباط با صنعت جلوگیری کند. فارغ از بحث مأموریت دانشگاه‌ها، حل مسائل کشور یکی از مأموریت‌های اصلی دانشگاه‌ها در جهان است. این امر باعث شده است دانشگاه‌ها در کنار تولید علم به سمت ارتباط با صنعت پیش بروند و از تولید مقالات فاصله بگیرند. یعنی دانشگاه باید در کنار حرکت در مرز علم، حل مشکلات کشور را نیز سرلوحه کار خود قرار دهد. با شاخص‌گذاری، تمام مدیران برای مدیریت دانشگاه از فرمول خاصی تبعیت خواهند کرد.
برای این مهم پیشنهاد می‌شود شورای عالی انقلاب فرهنگی اقدامات زیر را برای خنثی کردن اثرات تغییرات مدیریتی و مدیریت سلیقه‌ای بر ارتباط با صنعت و ترس صنایع از ارتباط ریشه‌دار با دانشگاه‌ها انجام دهد:
الف) رتبه‌بندی سالانه دانشگاه‌ها براساس شاخص‌های حرکت در مرز علم و حل مسائل کشور؛
ب) ارزیابی مدیران براساس عمل به شاخص‌های تعریف شده برای دانشگاه؛
پ) تشویق مدیران با عملکرد قابل قبول.
شاخص‌های مربوط به حرکت دانشگاه در مرز دانش سال‌هاست که در دانشگاه اجرا می‌شود و برآیند آن رتبه ۱۵ ایران در سال ۲۰۲۰ بود. ولی تولید مقالات در مرز دانش آنطور که شایسته است دانشگاه‌ها را به سمت حل مشکلات کشور سوق نداده و چه بسا باعث شده است این همه هزینه نیروی انسانی و زیرساختی هدر برود. بنابراین لازم است در کنار حرکت دانشگاه‌ها در مرز علم، شاخص‌های برای حل مسائل کشور نیز ایجاد و براساس آن دانشگاه‌ها ارزیابی شوند تا رتبه جهانی ارتباط دانشگاه با صنعت ایران در ۱۲۰ کنونی ارتقاء یابد.
انتهای پیام/ تولید
