مسیر اقتصاد/ همزمان با افزایش هزینه‌های عمومی دولت بریتانیا، دو راه برای جبران کسری بودجه احتمالی پیشنهاد شده که هر دو مبتنی بر افزایش مالیات‌ها و نه انتشار اوراق و … است. در این میان توجه ویژه به ثروتمندان و اخذ مالیات از آنان به عنوان راهکار مناسبی عنوان شده است.
اخذ مالیات از ثروتمندان راه جبران هزینه‌های عمومی ناشی از تبعات کرونا
با توجه به شیوع بیماری کرونا در بریتانیا افزایش بی‌سابقه‌ای در هزینه‌های عمومی دولت ایجاد شده است که اقدام برای افزایش درآمدهای مالیاتی را اجتناب ناپذیر کرده است. دولت بریتانیا دو انتخاب را پیش روی خود دارد که یا مالیات همه را از طریق افزایش مالیات بر ارزش افزوده، نرخ بیمه‌ها، نرخ پایه مالیات بر درآمد و … افزایش دهد یا اینکه از ثروتمندان مالیات بیشتری اخذ کند.
غالباً گفته می‌شود كه ثروتمندان مالیات زیادی را پرداخت می‌كنند. آماری كه اغلب به آن استناد می‌شود این است كه ۱ درصد برتر درآمدی جامعه تقریبا ۳۰ درصد كل درآمد مالیاتی را تامین می‌كنند. لذا آیا این عادلانه و یا ممکن است که آن‌ها را ملزم به پرداخت مالیات بیشتری کرد؟
برخی ثروتمندان از افراد متوسط هم کمتر مالیات پرداخت کرده‌اند
با توجه به تحقیقات جدید بر روی مودیان مالیاتی بریتانیایی، می‌توان حدود ۱۱ میلیارد پوند در سال، مالیات جدید از ثروتمندترین افراد دریافت کرد. این تحقیقات که دسترسی بی‌سابقه‌ای به سوابق مالیاتی دارد، این میزان درآمد را با توجه به حداقل مالیات جایگزین براساس کل درآمد و عواید سرمایه‌ای که شخص گزارش می‌کند، تخمین زده است.
این مطالعه که توسط دانشکده اقتصاد لندن و دانشگاه وارویک انجام شده، اظهارنامه مالیاتی هر شخص مقیم بریتانیا که بیش از ۱۰۰ هزار پوند در سال درآمد یا عواید سرمایه‌ای داشته است را مورد تجزیه و تحلیل قرار داده است. آن‌ها کشف کرده‌اند که بسیاری از پردرآمدها مالیات‌های بسیار ناچیزی را پرداخت کرده‌اند که حتی پایین‌تر از میانگین مالیات پرداختی افراد در درآمد متوسط است. این مسئله به دلیل طرز طراحی نظام مالیاتی بوده که اجتناب یا فرار مالیاتی را به خوبی پوشش نداده است.
فرار مالیاتی ثروتمندان با نرخ مالیات ۱۱ درصد به جای ۴۷ درصد
یکی از قابل توجه‌ترین یافته‌ها این است که افراد با درآمد ۱۰ میلیون پوند در سال به طور متوسط با نرخ ۲۱ درصد مالیات پرداخت کرده‌اند که بسیار پایین‌تر از نرخ پلکانی مورد استحقاق آن‌ها است. این مسئله در مورد افراد ثروتمند بیشتر تشدید می‌شود. به نحوی که برخی از ثروتمندان که با توجه به درآمدشان باید با نرخ ۴۷ درصد مالیات پرداخت کنند با نرخ ۱۱ درصد مالیات پرداخت کرده‌اند. یعنی این افراد پایین تر از افرادی که ۱۵۰۰۰ پوند درآمد دارند، مالیات داده‌اند.
این تحقیق نشان می‌دهد که حتی اگر قبول کنیم که ثروتمندان جامعه سهم زیادی از مالیات کشور را پرداخت می‌کنند، عمدتا به دلیل پرداخت مالیات توسط یک گروه خاص از طبقه پردرآمدها است. این طبقه خاص، کارمندانی هستند که نرخ پلکانی مالیات آن‌ها به بالاترین نرخ مالیات یعنی ۴۵ درصد نزدیک شده است و علاوه بر آن، ۲ درصد نیز هزینه بیمه ملی را پرداخت کرده‌اند.
نرخ کم CGT و بالا بودن کسورات موجب کاهش نرخ موثر مالیاتی ثروتمندان شده است
دکتر ادوانی و دکتر سامرز به عنوان محققان اصلی این پژوهش بر روی میانگین نرخ موثری که مردم پرداخت کرده‌اند تمرکز کرده‌اند. یعنی کل مالیاتی که مردم می‌پردازند به عنوان درصدی از کل درآمد آن‌ها اعم از درآمد مشمول مالیات و عواید سرمایه‌ای چقدر است.
بررسی‌ها نشان می‌دهد تفاوت نرخ پلکانی افراد با نرخ موثر بدست آمده بسیار زیاد است. این مسئله به دلیل نرخ بسیار پایین مالیات بر سود سهام تقسیمی، نرخ کم مالیات بر عایدی سرمایه و بالا بودن کسورات و هزینه‌های قابل قبول مالیاتی به وجود آمده است.
بر اساس این گزارش مشکلات ساختاری نظام مالیاتی بریتانیا موجب نفع زیادی برای ثروتمندان شده است. به نحوی که اقلیتی از ثروتمندان که عمدتا سرمایه‌داران و صاحبان مشاغل هستند، با نرخ موثر بسیار پایینی مالیات پرداخت کرده‌اند. این مسئله به دلیل سیاست‌های ساختاری اشتباهی است که فرار و اجتناب مالیاتی را گسترش داده است.
امکان افزایش درآمدهای مالیاتی تا ۲۰ میلیارد پوند بدون افزایش نرخ مالیات
طبق این گزارش می‌توان تا ۲۰ میلیارد پوند درآمد مالیاتی در سال از دریافت مالیات کلیه درآمدها و عواید سرمایه‌ای بدون تغییر نرخ مالیات، بدست آورد. این گزارش نرخ حداقل مالیات جایگزین را ارائه می‌دهد که می‌تواند حدود ۱۱ میلیارد پوند از افرادی که توانایی پرداخت آن را دارند بدون افزایش مالیات بر کسانی که بالاترین سهم را پرداخت می‌کنند، جمع کند و در عین حال دامنه اجتناب مالیاتی را نیز به حداقل می‌رساند.
در نتیجه این گزارش آمده است: در سال‌های آینده، فشار برای بازسازی منابع مالی و جبران کسری بودجه به صورت پایدار، به ناچار سیاستمداران را ملزم می‌کند که تصمیم‌گیری سختی را در مورد اینکه چه کسی باید مالیات بیشتری بپردازد، داشته باشند.
افزایش مالیات ثروتمندان راهکار عبور از بحران و شرایط دشوار است
وقتی کشور در شرایط دشواری قرار داشته باشد و تصمیمات دشوار در مورد امور مالیاتی لازم باشد، این موضوع یک راه معقول به نظر می‌رسد كه اطمینان حاصل شود كه همه افراد در حال پرداخت سهم عادلانه خود در زمان بحران هستند.
دکتر ادوانی گفت: در شرایط فعلی، بحث در مورد چگونگی جمع‌آوری درآمدهای مالیاتی وجود دارد و اینکه ثروتمندان باید چه سهمی از درآمدهای مالیاتی داشته باشند. این مهم است که درک شود جمع آوری پول از ثروتمندان به افزایش نرخ مالیات پلکانی نیاز ندارد.
بسیاری از ثروتمندان پرداخت مالیاتی بسیار کمی دارند. لذا اگر پرداخت مالیات بر روی ثروتمندانی که کمترین پرداخت مالیات را داشته اند متمرکز شود، مشکل برطرف خواهد شد.
اصلاح نرخ‌ها و کاهش معافیت‌های مالیاتی اقدامات اصلی اصلاح ساختار مالیاتی
دکتر سامرز گفت: به جای اینکه انگشت اتهام را به سمت افرادی بگیریم که مالیات کمی پرداخت کرده اند باید از سیاستگذاران خواست تا ساختارهای غلط را که موجب بروز این مسئله شده است، تغییر دهند.
یافته های این تحقیق دو سیاست اصلی را ارائه می دهد: یک اینکه سطوح مشابه درآمدی با نرخ‌های بسیاری متفاوتی مشمول مالیات می شوند و این رویه باید اصلاح شود. دوم اینکه تعداد زیادی از تخفیف های معافیت های مالیاتی سخاوتمندانه اعطا شده است که اثربخشی نظام مالیاتی را از بین برده است. لذا دولت باید هر دو بخش نرخ و شمولیت را اصلاح کند تا هم درآمد بیشتری کسب کند و هم نظام مالیاتی را عادلانه‌تر کند.
منبع: دانشکده اقتصاد و سیاستگذاری لندن linkp.ir/OKXg
انتهای پیام/دولت و حاکمیت
