به گزارش مسیر اقتصاد صندوق‌های بازنشستگی سرمایه‌گذاران سازمانی کلیدی هستند که نماینده بخش تقاضا در بازارهای مالی به حساب می آیند. نقش اساسی آن‌ها ارائه حقوق مستمری به بازنشستگان است. با این حال می توانند نقشی کلیدی در سرمایه‌گذاری‌های بلندمدت و تامین مالی بسیاری از اقدامات اقتصادی داشته باشند. صندوق‌های بازنشستگی به نفع مستمری بگیران خود سرمایه‌گذاری انجام می‌دهند. بنابراین باید بتوانند با توجه به شرایط مالی خود و نرخ بازگشت سرمایه مد نظرشان، بهترین مقاصد سرمایه‌گذاری را برگزینند.
صندوق‌های بازنشستگی و فرصت سرمایه‌گذاری بلندمدت برای اقتصاد
آزادی سرمایه‌گذاری برای صندوق‌های بازنشستگی بسیار حیاتی است. بنابراین دولت ها نباید با اجبار آن‌ها به سرمایه‌گذاری در حوزه های خاص، این آزادی عمل را از آن‌ها بگیرند. چنین اقدامی می تواند صندوق‌ها را از عمل به تعهدات خود باز دارد.
صندوق‌های بازنشستگی به طور طبیعی سرمایه‌گذاران بلندمدت محسوب می‌شوند. چراکه سررسید تعهدات آن‌ها معمولا بسیار طولانی است. در صورت فراهم شدن شرایط لازم، سرمایه‌گذاری بلندمدت این صندوق‌ها در بخش‌های مختلف اقتصاد می تواند موجب رونق و رشد اقتصادی کشورها شود. به علاوه صندوق‌های بازنشستگی به عنوان سرمایه‌گذاران بلندمدت و کلان می توانند متضمن پایداری اقتصاد و ایجاد امنیت سرمایه‌گذاری باشند.
تنوع صندوق‌های بازنشستگی در اتحادیه اروپا
در اتحادیه اروپا تامین مزایای بازنشستگان بر عهده کشورهای عضو اتحادیه است و بر این اساس نظام‌های بازنشستگی متنوعی در این اتحادیه شکل گرفتهاند. همچنین نحوه قاعده‌گذاری و نظارت بر متولیان نظام‌های بازنشستگی در اقصی نقاط اتحادیه اروپا با یکدیگر متفاوت است.
تفاوت عمده طرح‌های بازنشستگی (شامل نظام بازنشستگی با حقوق تعریف شده، مشارکت تعریف شده و ترکیبی از این دو) در این است که چه کسی ریسک سرمایه‌گذاری را متحمل می شود. با توجه به تنوع صندوق‌های بازنشستگی در اروپا، موانع و مشکلات سرمایه‌گذاری این صندوق‌ها نیز متعدد و متنوع است. بنابراین بررسی این مشکلات و راهکارهای اتخاذ شده و اثرات آن‌ها می تواند برای بهبود وضعیت سرمایه‌گذاری در اقتصاد راهگشا باشد.
نرخ بهره پایین، چالش نظام بازنشستگی اروپا
نرخ بهره پایین در اتحادیه اروپا چالشی بزرگ برای نظام‌های بازنشستگی اعضای این اتحادیه ایجاد نموده است چرا که علاوه بر تاثیر نامطلوب بر سود سرمایه‌گذاری، موجب بقای بدهی‌ها و تعهدات آن‌ها نیز می‌شود.
از سویی، با افزایش بدهی ها که با توجه به نرخ بهره بلندمدت حساب شده اند، نسبت بودجه طرح‌های بازنشستگی با حقوق تعریف شده (DB) کاهش می یابد.
از سوی دیگر، مستمری هایی که طرح‌های مشارکت تعریف شده (DC) موظفند به افراد بپردازند به دلیل نرخ بهره پایین افزایش می یابد.
قاعده‌گذاری نادرست، مانع از سرمایه‌گذاری بلندمدت در اقتصاد
به عنوان یک اصل اساسی، قاعده‌گذاری‌ها و چهارچوب‌های نظارتی صندوق‌های بازنشستگی در هر کشور باید به گونه‌ای باشد که آن‌ها را به سرمایه‌گذاری بلندمدت تشویق نماید.
هم اکنون مثال‌های زیادی در اتحادیه اروپا وجود دارد که قاعده گذاری‌ها مانع سرمایه‌گذاری بلندمدت این صندوق‌ها می شود. مواردی که چهارچوب‌های قانونی سرمایه‌گذاران را به سرمایه‌گذاری با نقدشوندگی بالا سوق می دهد و در نتیجه سرمایه‌گذاری بلندمدت نمی تواند جذابیت چندانی برای آن‌ها داشته باشد. این نوع قاعده‌گذاری که با ماهیت صندوق‌های بازنشستگی در تناقض است، می‌تواند سرمایه‌گذاری بلند مدت را به خطر بیندازد.
گسترش فرصت‌های سرمایه‌گذاری صندوق‌های بازنشستگی اروپا
بهبود شفافیت و دسترس پذیری اطلاعات موجب افزایش فرصت‌های سرمایه‌گذاری برای صندوق‌های بازنشستگی و کاهش هزینه سرمایه‌گذاری می شود. به علاوه استانداردسازی مقاصد سرمایه‌گذاری و معرفی آن‌ها با معیارهای دقیق نیز امری ضروری است. به طور جزئی می توان گفت بخشی از سرمایه مورد نیاز برای توسعه زیرساخت های کشورها می تواند پس از استانداردسازی تامین شود.
به علاوه، با ایجاد ثبات سیاسی و اقتصادی، می توان از ریسک سرمایه‌گذاری‌های بلندمدت کاست و انگیزه لازم برای سرمایه‌گذاران را ایجاد نمود.
در مجموع می توان گفت سرمایه‌گذاری صندوق‌های بازنشستگی فرصتی بی نظیر برای رشد اقتصادی کشورها است. اما در صورتی که زمینه و لوازم سرمایه‌گذاری بلندمدت فراهم شود. در غیر این صورت حجم نقدینگی قابل توجه سازمان‌ها و صندوق‌های بازنشستگی می‌تواند موجب ایجاد تورم‌های کاذب و بی ثباتی بخش های مختلف اقتصاد مانند بازار ارز، مسکن، بورس و … شود.
منبع: پنشن یوروپ، plink.ir/WlFrt
انتهای پیام/ دولت و حاکمیت
