مسیر اقتصاد/ به تازگی گزارش‌هایی از میزان هزینه‌های نظامی آمریکا به منظور تداوم حضور خود در کشور افغانستان در طول ۱۹ سال اخیر منتشر شده است. بر اساس این گزارشات آمریکا از سال ۲۰۰۱ تا انتهای سال جاری میلادی، نزدیک به ۱۰۰۰ میلیارد دلار صرف حضور نظامی خود در افغانستان کرده است.
هزینه حضور نظامی آمریکا در افغانستان ۳ برابر تولید ناخالص داخلی این کشور
به این ترتیب هزینه نظامی آمریکا در طول ۱۹ سال اخیر در کشور نسبتا کوچک و دور افتاده‌ای همچون افغانستان، بیش از تولید داخلی دو سال کشوری همچون ایران است. نکته جالب توجه اینکه کل تولید ناخالص داخلی افغانستان در طول ۱۹ سال اخیر از ۳۰۰ میلیارد دلار تجاوز نمی‌کند. بنابراین هزینه نظامی آمریکا برای تداوم حضور در افغانستان بیش از سه برابر کل تولید ناخالص داخلی این کشور بوده است.
هزینه‌های نظامی آمریکا در افغانستان در طول دو دهه اخیر، از هر کشور دیگری که آمریکا در این کشور مداخله نظامی کرده و اکنون در این کشور حضور دارد بیشتر است؛ و تنها با هزینه‌های نظامی آمریکا در طول جنگ جهانی دوم قابل مقایسه است. در دوران جنگ جهانی دوم، با احتساب اصلاحات تورمی، آمریکا بیش از ۴۱۰۰ میلیارد دلار صرف تولید تجهیزات نظامی و انجام عملیات در دیگر کشورهای جهان کرد.
دولت اوباما پیشرو در هزینه‌های نظامی آمریکا در افغانستان
هزینه‌های نظامی آمریکا در افغانستان از سال ۲۰۰۱ میلادی و در دوران ریاست جمهوری جورج بوش پسر شدت گرفت. با وجود این بیشترین هزینه‌های نظامی آمریکا در افغانستان مربوط به سال‌های ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۵ و در دوران ریاست جمهوری باراک اوباماست.
بر اساس آمارها میانگین هزینه‌های نظامی سالانه آمریکا در افغانستان، در دوره ریاست جمهوری بوش، اوباما و ترامپ به ترتیب ۲۳، ۸۶ و ۵۱ میلیارد دلار بوده است. این آمار نشان می‌دهد برخلاف تصورات عمومی، دولت دموکرات اوباما بیشترین هزینه‌های نظامی را در افغانستان انجام داده است و در این زمینه از دو رئیس جمهور جمهوری خواه دیگر پیشی گرفته است.
آمریکا برای تداوم حضور در دیگر کشورهای جهان هزینه می‌کند
هزینه هزار میلیارد دلاری آمریکا در افغانستان در وهله اول نشان می‌دهد این کشور برای تداوم حضور و تثبیت جایگاه خود در دیگر کشورهای جهان به صورت گسترده هزینه می‌کند. این درحالیست که ایالات متحده همواره دیگر کشورهای جهان از جمله ایران را از حضور در کشورهای منطقه و اثرگذاری نظامی و سیاسی در این کشورها منع کرده است.
نکته مهم و جالب توجه اینکه هزینه‌های نظامی آمریکا در دیگر کشورهای جهان، برخلاف شعارهای مقامات این کشور به هیچ عنوان به منظور بهبود شرایط اقتصادی و سیاسی کشورهای هدف انجام نمی‌شود؛ بلکه هدف آن صرفا تثبیت جایگاه ایالات متحده به عنوان ابرقدرت نظامی جهان است.
تضعیف دموکراسی نتیجه حضور هزار میلیارد دلاری آمریکا در افغانستان
به طور خاص در افغانستان هزینه هزار میلیارد دلاری آمریکا تنها به تشدید آشوب‌ها و تضعیف دموکراسی منجر شده است. داستان غم انگیز برگزاری انتخابات ریاست جمهوری افغانستان در سال جاری و میزان حضور مردم در آن، به خوبی نشان می‌دهد پس از بیش از دو دهه حضور آمریکا در منطقه نتیجه‌ای جز تشدید آشوب و عدم قطعیت در حاکمیت، نصیب مردم این کشور نشده است.
انتخابات ریاست جمهوری افغانستان در ۲۸ سپتامبر معادل ششم مهر سال جاری، پس از چندین بار تأخیر، درحالی برگزار شد که بیش از یک سال و ۵ ماه از موعد قانونی آن گذشته بود. در واقع موعد قانونی دولت وقت افغانستان ۱۷ ماه قبل از برگزاری انتخابات در ماه سپتامبر سال جاری به پایان رسیده بود و عملا این کشور در شرایط بی‌ثباتی سیاسی به سر می‌برد. حضور پررنگ طالبان و نیروهای آمریکایی در کنار ناتوانی دولت وقت در انجام امور اجرایی، دلیل اصلی تأخیر ۱۷ ماهه برگزاری انتخابات ریاست جمهوری افغانستان بوده است.
انتخاب دولت با ۹۰۰ هزار رأی برای ۳۵ میلیون نفر جمعیت
برگزاری انتخابات نیز با حاشیه‌های گسترده‌ای همراه بود؛ به‌طوریکه در سایه تهدیدهای طالبان، این انتخابات تنها با ۱۹ درصد مشارکت مردمی برگزار شد و عملا دولت حاصل از آن، از پشتوانه مردمی برخوردار نیست. افغانستان حدود ۳۵ میلیون نفر جمعیت دارد که از میان آن‌ها ۹.۶ میلیون نفر واجد شرایط رأی دهی اعلام شده‌اند و از میان آن‌ها نیز کمتر از ۲ میلیون نفر به پای مهم‌ترین صندوق رأی کشورشان رفته‌اند.
نکته غم انگیز دیگر اینکه اعلام نتایج انتخابات افغانستان به دلیل اختلافات بین گروه‌های سیاسی، دو مرتبه به تعویق افتاد و پس از باطل نمودن بخشی از آراء اخذ شده، سرانجام نتایج اولیه پس از ۳ ماه تأخیر، هفته گذشته اعلام شد. بر این اساس آقای اشرف غنی، رئیس جمهور فعلی افغانستان با تنها ۹۲۳ هزار رأی، بار دیگر رئیس جمهور کشور ۳۵ میلیون نفری افغانستان اعلام شده است؛ هرچند نتایج اعلام شده مورد شکایت بسیاری از گروه‌های سیاسی قرار گرفته است و هنوز قطعی نیست.
لزوم تقویت ساختارهای داخلی و جلوگیری از مداخله کشورهای خارجی
داستان غم انگیز دموکراسی در افغانستان در کنار هزینه هزار میلیارد دلاری آمریکا در این کشور در ۱۹ سال اخیر، که سه برابر تولید ناخالص داخلی افغانستان است، به خوبی نشان می‌دهد ضعف حاکمیتی و واگذاری عرصه تصمیم گیری کشور به قدرت‌های خارجی و به طور خاص آمریکا، هیچ فایده‌ای برای کشورها ندارد.
کشوری می‌تواند در دنیای امروز جان سالم به در ببرد که در برابر هجمه‌ها و شعارهای کشورهای مهاجم و متخاصم، که عموما غربی هستند، مقاومت نماید و ساختارهای حکمرانی خود را به دور از دخالت بیگانان شکل دهد.
انتهای پیام/ دولت و حاکمیت
