استفاده از سرمایه خارجی صرفاً در طرحهایی توجیهپذیر است که برآورد دقیقی از میزان مصارف ارزی آنها وجود دارد و منابع مذکور فقط صرف مصارف ارزی میشود. ...
در شرایط وفور درآمدهای نفتی، دولتها هیچ گونه الزام قانونی برای پیمان سپاری ارزی صادرکنندگان ایجاد نمیکنند و کلیه مبادلات ارزی را در یک بستر واحد یکپ ...
سیاستگذاری برای «پیمانسپاری ارزی» در دولتهای پس از انقلاب تحت تأثیر عوامل مختلف دچار نوسانات گوناگون شده و هیچگاه از یک منطق ثابت پیروی نکرده است. د ...
بررسی تاریخچه پیمانسپاری ارزی نشان میدهد این سیاست در ایران دارای زمینهها و تبعات یکسانی بوده است. الزام صادرکنندگان به بازگشت ارزهای صادراتی تحت ت ...
در زمانی که بازار ارز از ثبات کافی برخوردار نیست و چشم انداز نرخ ارز صعودی است، بخشی از صادرکنندگان، باهدف کسب سود بیشتر در آینده، از بازگرداندن ارز ح ...
پس از پذیرش قطعنامه ۵۹۸، رویکرد اقتصادی حاکم بر نظام تصمیم گیری کشور تغییر کرد و از «اقتصاد دولتی» به سمت «آزادسازی اقتصادی» متمایل شد. در رویکرد جدید ...
پس از انقلاب اسلامی، از یکسو نهادهای مالی بینالمللی تحت تأثیر فشارهای آمریکا از ارائه وام به ایران امتناع کردند و از سوی دیگر، کشور به علت هزینههای ...
بررسی تاریخ معاصر کشور نشان میدهد آنچه زمینه را برای استقراض خارجی در ایران فراهم ساخته، بیانضباطی مالی و ولخرجی پادشاهان و درباریان بهویژه در سفره ...
اگرچه نیاز واقعی کشور به سرمایه خارجی مهمترین عامل توجیهپذیری استقراض خارجی است، اما بسیاری از دولتها در عمل بدون توجه به این اصل و بر اساس انگیزه ...
پرداخت وام بهمنظور اجرای پروژهها، اصلاحات اقتصادی و جلوگیری از وقوع بحرانهای اقتصادی ازجمله مهمترین اقدامات صندوق بین المللی پول (IMF) و بانک جهان ...