فناوری بلاک چین به استفاده سیاسی از سوئیفت پایان می دهد

به گزارش مسیر اقتصاد در سال ۱۹۷۳ و با هدف تسریع و تسهیل روابط بین بانکی، جامعه ارتباطات مالی بین بانکی جهانی موسوم به سوئیفت برای نقل و انتقال پیام های مالی بین بانک های کشورهای مختلف ایجاد شد. سیستم سوئیفت بستری است که بانک های مختلف در جهان اطلاعات و پیام های مالی خود را از طریق آن منتقل می کنند.

دوری کشورها از سوئیفت به دلیل سیاسی شدن آن

در قالب سوئیفت اطلاعات حساب های معاملاتی نیز رد و بدل می شود و در صورتی که یک پرداخت بدون ارائه جزئیات انجام شود، این پرداخت مورد بررسی قرار می گیرد. به کمک پیام های ارسال شده در سیستم سوئیفت، سازمان ها و اشخاص حقیقی می توانند پول خود را به هر ارزی که می خواهند منتقل کنند.

هدف از متحد شدن بانک های جهان در قالب یک نظام پرداخت مستقل این بوده است که امکان نقل و انتقال وجه از یک بانک به بانک دیگر ایمن و سریع و بدون توجه به مرزهای فیزیکی و دیگر موانع و به صورت یک شکل فراهم شود. اما در طول سال های اخیر اتفاقاتی افتاده است که موجب دوری کشورها از سوئیفت و حرکت به سمت استفاده از سیستم های جایگزین سوئیفت شده است.

منسوخ شدن سوئیفت با ظهور رقبای بلاک چینی

تا پیش از این سوئیفت رقیبی نداشت اما با ظهور فناوری بلاک چین شرایط برای سوئیفت تغییر کرده است و این فناوری امکان ارائه خدمات نقل‌ و انتقال پیام های بین بانکی در حوزه بین المللی را فراهم کرده است. در عین حال استفاده از بلاک چین این روند را ارزان تر، سریع تر و با فناوری های جدید به روزتر کرده و پیچیدگی های معاملات را کاهش داده است.

در بستر فناوری بلاک چین چندین زیرساخت متعدد دیگر نیز توسعه یافته است که هر یک از آن ها به تنهایی توانایی رقابت جدی با سوئیفت را دارند. در حقیقت عملاً سوئیفت در برابر چنین ساختارهایی از نظر فنی منسوخ شده است. باید توجه داشت که پاسخگویی مؤثر به نیازهای بین المللی نیازمند به روزرسانی مرتب ابزارها است.

در حال حاضر جایگزین های سوئیفت که با پشتوانه بلاک چین ظهور می کنند فراوان هستند که یکی از مشهورترین آن ها بستر پرداختی ریپل است. تقابل سوئیفت و ریپل همواره خارج از قالب فناوری بوده است. بازار بین المللی همواره بستری برای تقابل بازیگران مختلف در راستای کنترل جریان های مالی بین المللی بوده است.

سوئیفت سازوکاری جهت اعمال فشار علیه کشورها

از طرف دیگر سیستم سوئیفت همواره سازوکاری برای اعمال قدرت محسوب شده و می شود. قطع دسترسی بانک ها به سوئیفت راهکاری است که قدرت ها برای اثرگذاری در کل اقتصاد کشورهای دیگر به آن متوسل می شوند.

بانک های مرکزی و دولت های انحصارطلب به احتمال زیاد نخواهند گذاشت که این اهرم مؤثر از سلطه آن ها خارج شوند. بنابراین پیش بینی می شود که آن ها در برابر اقدام بانک ها جهت کنار گذاشتن سوئیفت و استفاده از ریپل مقاومت خواهند کرد.

اما باید توجه داشت که مشکل دولت های انحصارطلب این است که که فناوری بلاک چین امکان کنترل شبکه برای دولت ها و بانک های مرکزی انحصارطلب‌ را در اتصال و یا قطع دسترسی اقتصاد کشورها به این سامانه را فراهم نمی کند.