ابوالقاسم شفیعی رئیس انجمن سنگ ایران در گفتگو با مسیر اقتصاد در رابطه با نتیجه اعمال عوارض صادرات بر صنعت سنگ کشور گفت: صادرات سنگ در سال ۱۳۸۸ به ۹۴۰ هزار تن رسید و پس از اعمال عوارض ۷۰ درصدی بر صادرات سنگ خام در سال ۱۳۸۹، میزان صادرات سنگ خام به ۵۰۰ هزار تن کاهش یافت.
اعمال عوارض صادرات بر صنعت سنگ موجب از دست رفتن بازارهای صادراتی شد
ابوالقاسم شفیعی درباره پیامد اعمال عوارض بر صادرات سنگ گفت: این موضوع موجب فرصت سازی برای کشورهای رقیب ایران مانند ترکیه شد و ایران فرصت های صادراتی را از دست داد. پس از تلاش و مذاکرات بسیار در آن سال ها، در سال ۱۳۹۱ آن بحران برطرف شد. الان نیز زمزمه هایی در اثر اطلاعات غلطی که به رئیس جمهور و دولتمردان داده شده، مطرح شده است که عوارض صادرات بر سنگ اعمال شود.
نزدیک به ۵۰ درصد تولید کشور های پیشرو در صنعت سنگ به صورت خام صادر می شود
رئیس انجمن سنگ ایران با اشاره به میزان صادرات سنگ خامِ کشورهای مطرح در صنعت سنگ، اعمال عوارض صادرات بر سنگ را غیرمنطقی دانست و اظهار داشت: کل صادرات سنگ خام ایران نسبت به تولید آن ۶ درصد است، ولی میزان صادرات دیگر کشورهایی که به عنوان سلطان سنگ شناخته می شوند و قدرت بالایی نیز در فرآوری سنگ دارند، رقم بسیار بالاتری است.
وی افزود: به طور مثال ایتالیا که دارای فناوری بالایی در فرآوری سنگ است، ۴۵ درصد از سنگ خود را به صورت خام صادر می کند. اسپانیا نیز در حدود ۴۷ درصد، ترکیه ۵۷ درصد و هند نیز نزدیک ۵۰ درصد از منابع سنگ خود را به صورت خام صادر می کنند.
شفیعی ادامه داد: با انجام جلسات متعدد با مسئولین، آنها را قانع کردیم که وضع عوارض صادرات چه ضرر و زیان هایی برای کشور خواهد داشت. باز هم سعی می کنیم که از اعمال عوارض صادرات جلوگیری شود و خاطرات تلخ سال ۱۳۸۹ تکرار نشود.
این فعال صنعت سنگ بیان داشت: ما صنعتگران نیازمند حمایت نیستیم بلکه خواهان آن هستیم که فشار غیر منطقی بر صنعت ایجاد نشود. اعمال عوارض صادرات به نوعی تنبیه صادرکننده است؛ درست است که فعلا عوارض صادراتی از سنگ گرفته نمی شود ولی هنوز خطر اعمال دوباره عوارض صادرات وجود دارد.
معیار وضع عوارض صادرات منطقی و دقیق نیست
رئیس انجمن سنگ ایران درباره نظر قانونگذار پیرامون معیار وضع عوارض بر صادرات که راهی برای جلوگیری از خام فروشی و تکمیل زنجیره ارزش عنوان شده است گفت: با نگاهی به عملکرد کشورهای پیشرفته در حوزه صنعت سنگ، پاسخ به دست می آید. چگونه است که ایتالیا و اسپانیا و ترکیه نزدیک به ۴۵ تا ۵۰ درصد سنگ خود را به صورت خام صادر می کنند؟
وی ادامه داد: در اینکه تلاش شود تا سنگ با ارزش افزوده بالاتر و به صورت فرآوری شده صادر شود، شکی نیست؛ منتها این موضوع زمانی درست است که سنگ مورد نیاز سنگبری ها و کارخانه ها تامین نشده باشد. اگر زمانی همه سنگبری ها اعلام کنند که سنگ تولیدی خود را صادر کرده و نیاز به سنگ خام وجود دارد، این حرف صحیح است. این موضوع در حالی مطرح است که الان به هر کارخانه ای که مراجعه شود، بالای ۱۰۰ هزار مترمربع سنگ فرآوری شده وجود دارد و کارخانه دار نتوانسته است، آن را بفروشد.
قیمت تمام شده بالا مشکل اصلی صادرات پایین سنگ فرآوری شده است نه کمبود سنگ خام
شفیعی درباره علت پایین بودن میزان صادرات سنگ فرآوری شده گفت: مشکل پایین بودن صادرات در بخش فرآوری شده سنگ، کمبود سنگ خام و یا کمبود سنگبری ها نیست، بلکه مشکل اصلی، بالا بودن قیمت تمام شده سنگ فرآوری شده نسبت به سایر تولید کننده های سنگ است. قیمت بالا و بهره های بالای بانکی صنعت سنگ فرآوری شده ایران را از رقابتی بودن خارج کرده است.
وی ادامه داد: در صورت رقابتی شدن صنعت سنگ با کشورهای دیگر، بالغ بر ۸۰۰ کارخانه سنگبری وجود دارد که می توانند صادرات سنگ فرآوری شده داشته باشند. این کارخانه ها از لحاظ ماشین آلات، کیفیت محصول و آموزش در سطح بالایی قرار دارند و قادر به صادرات سنگ فرآوری شده هستند.
شفیعی با بیان اینکه کشورها از صنعت سنگ خود حمایت می کنند مثلا دولت ترکیه هزینه های نمایشگاهی سنگ را پرداخت می کند، گفت: صنعت سنگ ایران نیز به حمایت دولت و گسترش زیرساخت ها نیاز دارد.
اعمال عوارض صادرات در برخی موارد خلاف اقتصاد مقاومتی است
رئیس انجمن سنگ ایران در مورد تبعات اعمال عوارض صادرات و افزایش بیکاری در بخش معادن سنگ بیان داشت: اعمال عوارض صادرات در واقع کاری خلاف اقتصاد مقاومتی است. تجربه نشان داده است که اعمال عوارض صادرات نه تنها باعث افزایش صادرات سنگ فرآوری شده نشده بلکه، موجب تعطیلی معادن سنگ و بیکاری معدنکاران شده است.
