به گزارش مسیر اقتصاد پیش‌داوری‌های اشتباه از وضعیت توزیع کالاهای مربوط به تجارت غیرقانونی یا قاچاق و قدرت تشخیص مصرف‌کننده برای شناسایی کالاهای غیرقانونی منجر به سیاست‌گذاری اشتباه نیز خواهد شد. بنابراین در این گزارش موارد نقض دو مورد از این پیش‌داوری‌ها مبتنی بر مصاحبه‌های صورت گرفته از مصرف‌کنندگان در اروپا و اتحادیه اروپا و منتشر شده در در نشریه آکسفورد اکونومیکس بررسی خواهد شد.
آگاهی مصرف‌کنندگان از خرید کالاهای مربوط به تجارت غیرقانونی
اولین پیش‌داوری مربوط به شناسایی کالاهای مربوط به تجارت غیرقانونی است. به عبارت دیگر این تصور وجود دارد که اغلب کالاهای غیرقانونی به وضوح با قیمت آنها شناسایی می‌شوند و مصرف‌کنندگان چه در پیشخوان عمده فروشی‌ها و خرده‌فروشی‌ها و چه در وب تاریک[۱] آگاهی دارند که کالاهای غیرقانونی خریداری می‌کنند. اما واقعیت این است که مصرف‌کنندگان حتی اگر از مراکز مطمئنی خریداری کنند، تایید واقعی بودن خرید خود را دشوار می‌یابند. مصرف‌کنندگان تخمین می‌زنند که ۲۷ درصد از خریدهای آنها احتمالا غیرقانونی است.
در یک اقتصاد به سرعت درحال جهانی شدن که کالاهای بیشتری از طریق اینترنت در دسترس هستند -از فروشگاه‌های آنلاین رسمی تا سایت‌های حراج، سپس از توزیع و تحویل از طریق زنجیره‌های تامین گسترده و کم هزینه- تشخیص اصل بودن یک کالا برای مصرف‌کننده سخت‌تر و دشوارتر می‌شود. مصرف‌کنندگان اطمینان خود را از قانونی بودن خرید خود رتبه‌بندی کردند که به صورت نمودارهای زیر است.
براساس نمودار فوق ۱۱ درصد از خریدها، غیرقانونی تخمین زده شده است. همچنین ۲۷ درصد از آنها درجه‌ای از عدم قطعیت را دارا هستند. برای برخی از کشورها این عدم اطمینان گسترده‌تر است. مانند اسلواکی که ۵۴ درصد از کل خریدها «احتمالا غیرقانونی» گزارش شده است. بعضی از مصرف‌کنندگان نیز عمدا به دنبال کالاهای غیرقانونی هستند مانند خرید دارو از یک منبع غیررسمی که برای جلوگیری از مراجعه به پزشک انجام می‌شود. اما بسیاری از خریدها به صورت عمدی غیرقانونی نیستند.
مواردی هم هستند که مصرف‌کنندگان علی‌رغم تصور قانونی بودن کالا در واقع فریب کالاهای غیرقانونی را می‌خورند. مانند جعل کالا که برای اغلب مصرف‌کنندگان نامشهود است. عدم قطعیت در کالاهای قانونی منجر به عدم اعتماد مصرف‌کننده به برندها و مراکز مجاز می‌شود.
خرید کالاهای غیرقانونی از طریق کانال‌های غیرقانونی
دومین پیش‌داوری مربوط به خرید کالاهای غیرقانونی از طریق کانال‌های غیرقانونی است. به عبارت دیگر این تصور وجود دارد که کالاهای غیرقانونی عمدتا از طریق خرده‌فروشی‌های غیررسمی مانند زیرپیشخوان مغازه‌های کوچک یا از طریق وب‌سایت‌های غیررسمی فروش می‌رود. اما واقعیت تجارت غیرقانونی این است که امروزه احتمال اینکه مصرف‌کنندگان کالاهای غیرقانونی را از یک بازار آنلاین خرید کنند خیلی بیشتر از کوله‌پشتی یک غریبه در خیابان است. زیرا از آن جایی که مرز بین کالاهای قانونی و غیرقانونی کمرنگ شده است اعتماد مصرف‌کنندگان در تمام خرده‌فروشی‌ها کاهش یافته است. تحقیقات در اروپا نشان می‌دهد که این منجر به تغییر در نگرش و رفتار خرید مصرف‌کنندگان می‌شود.
سطح اطمینان برای مراکز غیررسمی کالاها، چه آفلاین و چه آنلاین پایین است اما خرید از این مراکز سهم کمی از کل خریدها را تشکیل می‌دهد. نگرانی بیشتر مربوط سطح اطمینان پایین به مراکز رسمی است. نمودارهای زیر اعتماد مصرف‌کنندگان را براساس کانال‌های خرده‌فروشی نشان می‌دهد.
براساس نمودارهای فوق تنها ۵۶ درصد از مصرف‌کنندگان اطمینان کامل دارند که خریدهایی که از فروشگاه‌های فیزیکی رسمی انجام داده‌اند قانونی بوده است. ۳۶ درصد اظهار عدم اطمینان و ۸ درصد کاملا بی‌اعتماد هستند. تقریبا نیمی از آنها یعنی ۴۷ درصد می‌گویند که تشخیص قانونی بودن کالاهای فروخته شده در فروشگاه‌ها فیزیکی مشکل است.
اعتماد و اطمینان مصرف‌کنندگان در فروشگاه‌های اینترنتی حتی بدتر شده است. به طوری که ۶۳ درصد از مصرف‌کنندگان موافق هستند که تشخیص قانونی بودن کالایی که به صورت آنلاین خریداری شده است دشوار است. حدود ۴۴ درصد از مصرف‌کنندگان به طور کلی عقیده دارند که کالاهای غیرقانونی به راحتی قابل تهیه آنلاین است. درحالیکه این عدد در فروشگاه‌های فیزیکی ۲۵ درصد است. تنها ۳۰ درصد از خریدها کاملاً برای کاربران فروشگاه ها یا برنامه‌های کاربردی آنلاین رسمی قابل اعتماد است و برای بازارهای آنلاین، تنها ۱۴ درصد از خریدها به عنوان محصولات قانونی کاملاً قابل اعتماد هستند.
همچنین وب‌سایت‌های غیررسمی مانند سایت‌های اشتراک‌گذاری فایل و وب تاریک، بیشتر برای خریدهای غیرقانونی هستند. اگرچجه حجم تراکنش‌ها در این مراکز غیر رسمی کمتر از سایر کانال‌ها است. نمودار زیر نشان‌دهنده برآوردهای مصرف کننده از رفتار خرید گذشته و آینده است.
براساس نمودار فوق مصرف‌کنندگان در حال دور شدن از کانال‌های خرده فروشی آنلاین هستند. چند دلیل ممکن وجود دارد برای توضیح اینکه چرا مصرف‌کنندگان از فروشگاه‌ها غیر رسمی دور می‌شوند.
اول اینکه بسیاری از کسب‌و‌کارها در حال ارتقاء خدمات خود هستند مانند اشتراک آنلاین و خریدهای درون برنامه‌ای را معرفی می‌کنند. همچنین خرده فروشان در حال توسعه استراتژی‌های پیچیده‌تری برای ترکیب کانال‌های آفلاین و آنلاین جهت دسترسی راحت‌تر مشتریان خود هستند. همین ابتکارات باعث شده است که مصرف‌کنندگان خرید خود را به مراکز رسمی بازگرداند.
دوم اینکه کسب‌و‌کارهایی که اغلب با مقامات دولتی کار می‌کنند با تهدیدها سازگار می‌شوند و راه‌هایی را برای احراز هویت کالاها، تایید وب‌سایت‌های رسمی و بستن وب‌سایت‌های غیر رسمی معرفی می‌کنند. این ابتکارات ممکن است شروع به تاثیرگذاری بر عادات خرید مصرف‌کنندگان کند. نمودار زیر دلایل مصرف کنندگان برای خریدهای قانونی را نشان می‌دهد.
براساس نمودارهای فوق «تضمین کیفیت» مهمترین دلیل برای خرید از کانال‌های قانونی عنوان شده است. مصرف‌کنندگان به طور کلی خواستار «اصالت کالاها و قابلیت ردیابی مواد تشکیل دهنده» هستند. برخی از کسانی که کالاهای غیرقانونی خریداری کرده‌اند، تجربیات بدی را گزارش کرده‌اند. ۳۸ درصد آنها «کیفیت پایین»، ۱۵ درصد «کالای خطرناک یا ناسالم» و ۱۱ درصد «ویروس رایانه‌ای» را گزارش کرده‌اند.
منبع: Combatting Illicit Trade consumer motivations and stockholder perspectives
پینوشت:
[۱] Dark Web
انتهای پیام/ تولید
