به گزارش مسیر اقتصاد در طول یک سال اخیر، شرکتهای بزرگ نفتی در سراسر جهان بیش از ۵۰ میلیارد دلار قرارداد استخراج نفت و گاز جدید منعقد نمودهاند. کارشناسان معقتدند اجرای توافق های نفتی جدید با توافقنامه آب و هوایی پاریس سازوگاری ندارد و تنها در صورتی اجرایی شدن آنها ممکن است که محدودیتهای توافقنامه پاریس از سوی کشورهای جهان نادیده گرفته شود.
اهمیت کاهش استفاده از سوختهای فسیلی در توافقنامه پاریس
یکی از اهداف اصلی توافقنامه آب و هوایی پاریس، تلاش برای جلوگیری از گرمایش زمین است؛ به طوریکه هدف ۱.۵ درجه سانتی گراد بالاتر از سطح دمای پایه، برای این قرارداد جهانی در نظر گرفته شده است.
یکی از مهم ترین عواملی که از سوی طراحان این قرارداد به عنوان عامل گرمایش زمین مطرح میشود و برای تحقق به اهداف جلوگیری از افزایش دما باید از آن جلوگیری شود، استفاده از سوختهای فسیلی و به طور خاص نفت و گاز است. از این رو در توافقنامه آب و هوایی پاریس محدودیتهای متعددی پیش روی استفاده کشورها از نفت و دیگر سوختهای فسیلی قرار داده شده است.
انعقاد ۵۰ میلیارد دلار قرارداد نفتی و گازی جدید برخلاف توافقنامه پاریس
با وجود این تنها در طول یکسال اخیر شرکتهای بزرگ نفتی همچون شل، بی پی، اکسون موبیل، شِورون، توتال و اکوینور، دست کم ۱۸ قرارداد نفتی جدید منعقد کردهاند که حجم سرمایهگذاریهای مورد نیاز آنها بیش از ۵۰ میلیارد دلار است.
از جمله قراردادهای بزرگ نفت و گاز منعقد شده در طول یک سال اخیر میتوان به قرارداد ۱۳ میلیارد دلاری شل در کانادا، قرارداد ۴.۳ میلیارد دلاری بی پی، اکسون، شورون و اکوینور در آذربایجان و قرارداد ۱.۳ میلیارد دلاری بی پی، اکسون شورون، توتال و اکوینور در آنگولا اشاره کرد.
این بدان معنی است که اغلب کشورهای جهان تمایلی به پایبندی به محدودیتهای توافقنامه پاریس ندارند و همچنان نفت و دیگر سوختهای فسیلی را به عنوان یکی از اجزاء مهم تأمین انرژی مورد نیاز خود در نظر دارند.
سرمایهگذاری در سوختهای فسیلی همچنان ادامه دارد
در طول سالهای اخیر بسیاری از شرکتهای بزرگ عرصه انرژی جهانی همچون شل، بی پی، توتال و اکوینور، سرمایهگذاری در توسعه انرژیهای تجدیدپذیر را دستورکار قرار داده اند. اما در عین حال مسئولین این شرکتها معتقدند اکنون زمان کنار گذاشتن سوختهای فسیلی نیست و برای اینکه در سالهای آتی بتوان نیاز انرژی جهان را تأمین کرد، همچنان لازم است که سرمایهگذاری در توسعه میادین نفت و گاز تداوم داشته باشد.
در این راستا هرکدام از شرکتهای مذکور اقدام به انتشار بیانیههای رسمی کرده و راهبردهای مد نظر خود در سالهای آتی را تشریح نمودهاند. به طور خاص شرکت شورون در بیانیه خود با تأکید بر اینکه اغلب پیش بینیها حکایت از افزایشی بودن تقاضای نفت و گاز در آینده نزدیک دارد، بر ضرورت سرمایهگذاری در توسعه میادین نفت و گاز جدید در سراسر جهان تأکید نموده است.
انرژی تجدیدپذیر توان رقابت با نفت و گاز را ندارد
برآوردهای انجام شده از سوی موافقان توافقنامه پاریس حاکی از آن است که در طول یک سال اخیر بیش از ۳۰ درصد سرمایهگذاری انجام شده از سوی شرکتهای بزرگ نفتی، برخلاف محدودیتهای این توافقنامه بوده است.
این درحالیست که درحال حاضر روشهای جایگزین تأمین انرژی، از جمله تولید انرژیهای تجدیدپذیر، توان رقابت با سوختهای فسیلی ارزان قیمت را ندارند و از این رو نمیتوان انتظار داشت کشورها از این انرژی ارزان قیمت دست بکشند و به سمت تولید انرژی های گران قیمت حرکت کنند.
منبع: رویترز yon.ir/0xLm3
انتهای پیام/ اقتصاد بین الملل