به گزارش مسیر اقتصاد بیشتر مردم جهان شکلی از پول را در زندگی روزمره خود برای خرید و فروش کالاها و خدمات، برای پرداخت یا بازپرداخت و یا نوشتن و بستن یک قرارداد، استفاده می‌کنند.
در نظام اقتصادی مدرن، پول محور تمام معادلات و معاملات اقتصادی است. اما برخلاف اهمیت زیاد آن و استفاده فراوان از پول، توافق واحد و یکسان جهانی در مورد تعریف و ماهیت پول وجود ندارد. یکی از دلایل این اتفاق آن است که آنچه که ماهیت پول را تشکیل می‌دهد، در طول تاریخ و در میان جوامع مختلف، متفاوت بوده است.
پول در اقتصاد قدیم دارای ارزش ذاتی بوده است
کالاها و دارایی‌های مختلفی در طول تاریخ به عنوان پول مورد استفاده قرار می‌گرفته‌اند. اما در میان کالاها و دارایی‌های مختلف چه چیزی به عنوان پول در بین جوامع پذیرفته می‌شود؟ یکی از راهکارهای رایج در تعریف پول، بیان کارکردهای آن است. سه کارکرد مهم پول عبارتند از ۱- ذخیره ارزش 2- واحد محاسبه 3- واسطه مبادله. به صورت تاریخی کارکرد پول به عنوان واسطه مبادله همیشه مهم‌ترین کارکرد پول به حساب می‌آمده است.
در واقع در جهان قدیم آن چیزی نقش پول را ایفا می‌کند و واسطه مبادله بین کالاها قرار می‌گیرد که خود دارای ارزش ذاتی باشد و مردم به ارزش آن اعتماد داشته باشند.
پیچیدگی پول در جوامع اقتصادی مدرن و تفاوت آن با پول قدیم
آنچه که به عنوان پول در جوامع مدرن استفاده می‌شود و مردم آن را حمل می‌کنند، قدری پیچیده‌تر از فهم کالایی از پول است. پول در اقتصاد مدرن تنها یک شکلی از بدهی است و یا بر اساس زبان اقتصادی یک دارایی مالی است. دارایی‌ها و بدهی‌های مختلفی وجود دارند که در جوامع قدیم به عنوان پول مورد استفاده قرار می‌گرفته‌اند. استفاده از کالاهایی که دارای ارزش ذاتی هستند به عنوان پول، به مردم این اطمینان را می‌داد که می‌توانند آن را با هر کالای دیگری جابجا کنند.
اما چون این نوع از پول کاربردهای دیگری نیز داشته، هزینه‌هایی برای استفاده آن ها به عنوان پول درپی داشته است. در حالی که در اقتصاد مدرن پول تنها یک دارایی مالی است. دارایی مالی به عنوان یک بدهی از شخص، بنگاه، بانک یا دولت است.
به دلیل اینکه دارایی‌های مالی ادعای طلب از شخص دیگر است، بنابراین دارایی مالی، بدهی مالی نیز به حساب می‌آید. در واقع دارایی مالی یک شخص همواره بدهی مالی شخص دیگر است. بنابراین اندازه بدهی مالی در یک اقتصاد بسته برابر با اندازه دارایی‌های مالی است. اگر شخصی وام رهنی‌ای را بگیرد، این وام برابر است با تعهد آن شخص به بانک برای بازپرداخت همان اندازه در طول مدت معین. بنابراین اگر دارایی‌ها مالی و بدهی‌های یک اقتصاد را جمع کنیم، بدهی‌ها با دارایی‌های مالی حذف می‌شود و تنها دارایی‌های غیرمالی مانند خانه و سکه باقی می‌ماند.
پول در جوامع اقتصادی مدرن معادل «بدهی دولت» است
بنابراین در اقتصاد مدرن هرکس می‌تواند بدهی ایجاد کند و به عنوان دارایی به دیگری بدهد. اما مردم به همه افراد اعتماد ندارند و مطمئن نیستند که افراد مختلف بتوانند بدهی ایجاد شده را بازگردانند. بنابراین در اقتصاد مدرن پول بدهی کسی است که مورد اعتماد همه مردم باشد؛ چرا که در این صورت است که آن بدهی را می‌توانند در ازای خرید هر کالایی استفاده کنند.
در نتیجه این دولت است که بدهی‌اش می‌تواند به عنوان پول درجامعه مورد استفاده قرار گیرد؛ چرا که مردم همه به دولت اعتماد دارند و تصور ورشکستگی و عدم بازپرداخت بدهی برای دولت وجود ندارد.
منبع: قسمتی از مقاله پول در اقتصاد مدرن yon.ir/8bnyB
انتهای پیام/ اقتصاد بین‌الملل
