به گزارش مسیر اقتصاد هم اکنون بیش از ۵۱ میلیون نفر در کره جنوبی زندگی می کنند؛ کشوری که در رتبه بندی جمعیتی کشورها در جایگاه ۲۸ قرار دارد.
نرخ باروری کره از مقدار ایده آل ۵.۶۵ در سال ۱۹۵۵ تغییرات شدیدی را تجربه کرده و در فاصله ۱۹۸۵ تا ۱۹۹۰ به کمتر از حد جانشینی کاهش یافت. این میزان تا سال ۲۰۱۹ به حدود ۱.۲۵ تنزل پیدا کرده است.
میانگین سنی کره ای ها در ۱۹۵۵، کمتر از ۱۹ سال بوده است، جمعیت جوانی که در بین کشورهای جهان اگر بی نظیر نباشد، کم نظیر است. اما با کاهش نرخ باروری، روند افزایش میانگین سنی، کره را به جایی رسانده که هم اکنون این کشور میانگین سنی بیش از ۴۱ سال را تجربه می کند. میانگین سنی بیشتر کشورهای جهان در بازه ۱۵ تا ۴۶ سال می گنجد. با این حساب کره جنوبی امروزی جزو کشورهای دچار بحران پیری جمعیت دسته بندی می شود. به علاوه پذیرش مهاجر در این کشور به حدی نبوده که بتواند تاثیر چشمگیری بر جمعیت آن بگذارد. کره جنوبی از ۲۰۱۶ تا کنون، هرسال تنها ۴۰ هزار مهاجر را پذیرفته است. رقمی که در مقایسه با جمعیت ۵۱ میلیونی کره ناچیز محسوب می شود.
انفجار جمعیتی از انفجار اتمی ترسناک تر است
کره جنوبی در دهه ۱۹۶۰ و زمانی که در دوران بازسازی اقتصادی پس از جنگ قرار داشت، سیاست های گسترده کنترل جمعیت را در پیش گرفت. سیاست هایی که شامل تبلیغات ضد باروری خصوصا در مناطق روستایی و همچنین گسترش روش های ضد باروری به صورت رایگان بوده است.
در آن زمان مسئولین دولتی همواره شعارهایی مانند «کسی که بچه دار شود گدا خواهد شد»، «فرزند دوم اضافی است» و «انفجار جمعیتی از انفجار اتمی ترسناک تر است» را به زبان آورده و مردم را به کنترل جمعیت تشویق می نمودند.
«کنترل جمعیت» مسبب گرفتاری کره جنوبی در بحران جمعیتی
نتیجه سیاست های کنترلی، کاهش شدید نرخ باروری از ۶ در ۱۹۶۰ به ۱.۰۸ در ۲۰۰۵ بود، بحران فزاینده ای که دولت هم اکنون با وجود اختصاص بودجه های بسیاری برای تشویق مردم به فرزندآوری و بازگرداندن نرخ باروری نتوانسته جلوی آن را بگیرد. براساس تجربه در کشورهای دیگر نیز ثابت شده که تغییر سیاست های جمعیتی فرایندی زمان بر و دشوار است. چرا که فرهنگ ناشی از سیاست های اقتصادی و تبلیغات انجام شده توسط دولت ها، در میان مردم ریشه دوانده و عوض نمودن این فرهنگ مستلزم صرف هزینه و زمان زیادی است. از این رو یک سیاست غلط می تواند به آسانی یک کشور را برای چندین دهه گرفتار بحران جمعیتی نماید.
ثبات ۴ ساله نرخ باروری به مدد سیاست های تشویقی افزایش جمعیت
کره هم اکنون با بحرانی واقعی دست و پنجه نرم می کند. نرخ باروری جهان از دهه ۱۹۶۰ تا کنون سیر نزولی داشته و این برای کشورهایی مانند کره به معنای خطر کاهش نیروی کار و وقوع بحران های اقتصادی اجتماعی است. این کشور سیاست های سخاوتمندانه ای را برای تشویق مردم به فرزندآوری اتخاذ نموده و بزرگترین دستاورد این اقدام توقف روند نزولی نرخ باروری و ثبات آن در ۴ سال اخیر بوده است.
هزینه ۴ درصد از GDP کره برای سیاست های جمعیتی یک دهه گذشته
کودکان بسیار گرانبها هستند، نه تنها برای والدینشان بلکه برای کشور! در طول دهه گذشته کره جنوبی ۷۰ میلیارد دلار از سرمایه های ملی اش را به تشویق مردم خود برای فرزندآوری اختصاص داده است. این رقم معادل ۴ درصد از کل تولید ناخالص داخلی (GDP) این کشور است. کره جنوبی جزو کشورهایی است که سخاوتمندانه ترین سیاست های تشویقی را برای افزایش جمعیت خود اتخاذ نموده است.
کمک هزینه های تصاعدی به ازای فرزندان بیشتر
با تولد اولین فرزند هر خانواده، دولت کره پاداشی به مبلغ ۵۰۰ هزار وون (حدود ۵۰۰$)به خانواده اعطا می کند. پس از تولد نیز والدین کمک هزینه ماهانه ای به مبلغ ۲۰۰ هزار وون (حدود ۲۰۰$) دریافت می نمایند. این مبلغ به ازای فرزندان بعدی به صورت تصاعدی افزایش می یابد. به علاوه قیمت بسیاری از خدمات مربوط به کودکان به علت حمایت های دولت بسیار مناسب است. به عنوان مثال، هزینه بازی کردن کودک در شهربازی مخصوص کودکان به ازای ۲ ساعت، کمتر از ۲ دلار است.
سیاست های جمعیتی موثر است، اما نه در کوتاه مدت
لی سوک هوه، رئیس شهرستان چونگیانگ در مورد سیاست های تشویقی در این شهرستان گفت: این شهرستان از سال گذشته به پدر و مادر هایی که صاحب چهار فرزند شده باشند، ۱۰ میلیون وون پاداش خواهد داد تا جوانان را به فرزندآوری بیشتر در مناطق روستایی تشویق نماید. همچنین به گفته وی در این شهرستان ۲۰ میلیون وون برای بورسیه های تحصیلی دانشجویان در نظر گرفته شده است.
لی گفت: سیاست های ما قطعا موثر است، گرچه تاثیر قابل توجهی در کوتاه مدت نداشته باشد. ممکن است ۳۰ سال طول بکشد تا سیاست افزایش زاد و ولد بتواند بهبود قابل توجهی در وضعیت جمعیت این کشور ایجاد نماید.
براساس نظرسنجی که اخیرا در میان ۱۰۰۰ نفر از افراد مجرد در کره انجام گرفته، ۲۲.۵ درصد از دختران اظهار کرده اند که پس از ازدواج تمایلی به بچه دار شدن ندارند. بیش از ۲۵ درصد از شرکت کنندگان در نظرسنجی معتقد بوده اند که علت اصلی نرخ باروری پایین دشواری ایجاد تعادل میان کار و خانواده است.
منابع:
پایگاه اطلاعاتی yon.ir/QJH7K ،country economy
سایت yon.ir/wmR6a ،city lab
خبرگزاری یونهاپ، yon.ir/21SZH
انتهای پیام/ اقتصاد بینالملل