به گزارش مسیر اقتصاد یکی از لازمه های رونق تولید، افزایش سطح رقابت پذیری تولیدات داخلی است. در سایه کاهش قیمت تمام شده محصول و افزایش سطح کیفیت تولیدات، می توان به افزایش سطح رقابت پذیری و افزایش صادرات امید داشت.
نقش بهره وری در میزان قیمت تمام شده محصول
رقابت پذیری با شاخصه های متعددی سنجیده می شود که از مهمترین آنها، تناسب قیمت و کیفیت محصول در مقایسه با کالاهای مشابه خارجی است. تناسب و مطلوبیت قیمت و کیفیت یک محصول، زمانی محقق خواهد شد که عامل تاثیرگذاری به نام قیمت تمام شده به نازل ترین سطح ممکن برسد و به نوعی بهره وری بهینه شود.
یک تعریف عمومی، ساده و مشترک از بهره وری، نسبت ستانده ها به داده ها یا نسبت برون داده ها به درون داده ها است. به بیان دیگر بنگاهی بهره ورتر است که با داده یکسان، ستانده بیشتری حاصل کند.
بهره وری در سطوح متفاوتی تعریف می شود که بهره وری تولید، یکی از مهمترین آنها است. به منظور بهینه سازی و افزایش بهره وری تولید باید ستانده افزایش پیدا کند و یا داده ها کاهش یابد. البته برای دستیابی به بهره وری بالاتر، سطح معینی از کیفیت تضمین می شود تا کیفیت فدای بهره وری اسمی بالاتر نگردد.
به منظور کاهش داده ها و یا نهاده های تولید برای افزایش سطح بهره وری، در وهله اول باید نهاده های تولید شناسایی شوند. به‌طورکلى به هر چيزى که در فرآيند توليد به‌کار برده مى‌شود تا محصولى توليد کند، نهاده يا عامل توليد مى‌گويند. البته منظور از محصول و یا تولید به معنای اعم آن یعنی تولید کالا و خدمت است.
براى مثال در توليد گندم، ترکيبى از يک سرى نهاده مثل زمين، آب، بذر گندم، نيروى کار، کود شيميایى و غيره به‌کار مى‌رود. هر يک از اين منابع را عامل توليد گندم مى‌نامند. در يک تقسيم‌بندى کلى نهاده های توليد شامل زمين، نيروى کار، سرمايه و مديريت می شود.
زمین، یکی از مهم ترین نهاده های تولید
زمین از مهمترین عوامل و نهاده های تولید است که در میزان قیمت تمام شده محصول نقش به سزایی ایفا می کند. این نقش به خصوص، برای تولیداتی نظیر محصولات کشاورزی که زمین بر هستند، نمایان تر است.
هزینه اولیه برای خرید و یا اجاره بنگاه تولیدی و خدماتی، به حدی بالاست که سود انتظاری فعال اقتصادی از تولید کالا و خدمت در مقایسه با سایر زمینه های کسب درآمد را بسیار بالا می برد.
کسب سود متعارف از فعالیت‌های مولد اقتصادی، زمانی توجیه پیدا می کند که سایر بازارهای رقیب از نظر میزان تحمل ریسک و بازدهی وضعیت به مراتب مساعدتری نداشته باشند. در این میان، زمین نقش کلیدی و موثری در میزان سود بدست آمده واحدهای تولیدی دارد.
هر چه هزینه ثابت و مستقیم کمتر باشد، قیمت تمام شده محصول یا خدمت در وضعیت مناسب تر و رقابت پذیرتری در مقایسه با کالاهای مشابه قرار خواهد گرفت. لذا سود حاصله تولیدکننده در پی فروش بیشتر تضمین می شود و تولیدکنندگان برای فعالیت مولد در اقتصاد رغبت پیدا می کنند.
کاهش قیمت تمام شده تولید با حذف سوداگری از زمین و املاک
در یک نتیجه گیری کلی می توان گفت یکی از راهکارهای رونق تولید، فراهم کردن امکان تامین ارزان قیمت نهاده های تولید است. مهمترین نهاده تولید که قیمت عمده ای نسبت به سایر نهاده ها دارد، زمین است. راهکارهایی که بتواند قیمت زمین و ساختمان را برای تولید کاهش دهد و یا روند منطقی و مناسبی به آن ببخشد، در جهت منافع عمومی و رونق تولید است.
بررسی ها نشان می دهد عمده دلایلی که موجب افزایش غیرمنطقی قیمت زمین و رشد جهشی آن بوده است، سوداگری است. سوداگری در زمین و املاک تنها به قصد انتفاع شخصی و نه منفعت عمومی و بدون ایجاد ارزش افزوده انجام می شود.
سوداگران صرفا با خرید و فروش زمین و املاک و با قصد سفته بازی، موجب ایجاد تقاضای کاذب و افزایش جهشی قیمت املاک می شوند. چنین شرایطی ورود سرمایه گذار به فعالیت تولیدی را با مشکل و تردید مواجه می کند. زیرا تصویر روشنی از آینده میزان بازدهی سرمایه گذاری وجود نداشته و سایر فعالیت‌های غیرمولد جذابیت بیشتری دارند.
از سوی دیگر، آن دسته از فعالان اقتصادی که به تولید محصول و خدمت می پردازند، با افزایش هزینه زمین و ملک، قیمت تمام شده محصولشان بالا می رود و ممکن است قیمت ها را افزایش داده و یا بدون صرفه اقتصادی به کار خود ادامه دهند.
بنابراین یک راهکار ساده برای کمک به فعالان اقتصادی در جهت کاهش قیمت تمام شده محصول، جلوگیری از سوداگری در زمین و املاک است.
ابزارهای تنظیم گر مالیاتی راهکار رفع سوداگری در املاک
کشورهای توسعه یافته و غیر آن، راهکارها و ابزارهای تنظیم گر مالیاتی را برای رفع انگیزه سوداگری برگزیده اند. راهکارهای مالیاتی نظیر مالیات بر عایدی سرمایه[۱] و مالیات بر ارزش زمین[۲] این امکان را به دولت ها می دهد که راه را بر فعالیت های غیرمولد و بدون آورده برای اقتصاد سد کنند و تخصیص منابع موجود در اقتصاد را بهینه سازند.
این ابزارهای مالیاتی به جهت نقش تنظیم گرانه خود در اقتصاد موجب تقویت فعالیت های مولد و گسترش بستر دریافت مالیات هایی با اهداف درآمدی است. نقش هایی نظیر افزایش درآمد دولت، کاهش فاصله طبقاتی و گسترش عدالت از این جمله است.
این گونه راهکارهای مالیاتی نه تنها هزینه آنچنانی مانند اعطای وام و تسهیلات برای دولت ندارد، بلکه درآمدی را متوجه خواهد کرد که از محل آن می تواند سایر امور رفاهی مردم را تامین نماید.
پینوشت:
[۱] Capital Gains Tax
[۲] Land Value Tax
انتهای پیام/ راه و ساختمان
