به گزارش مسیر اقتصاد بحران مسکن در کالیفرنیا، دو نماینده سازمان توسعه مسکن در سان خوزه کالیفرنیا را به فکر ارائه راه‌هایی برای بازگرداندن ساکنان به هزاران خانه خالی موجود در شهر انداخته است.
شور و تران دو عضو شورای شهر، روز پنج‌شنبه به مقامات شهر سان خوزه اخذ مالیات بر املاک خالی را برای جریمه مالکان آن‌ها پیشنهاد دادند.
افزایش ۴۲ درصدی خانه‌های خالی در سان خوزه آمریکا
داده‌های سرشماری ایالات‌متحده نشان می‌دهد که در سال ۲۰۱۷، شهر سان خوزه دارای ۱۲ هزار واحد خالی بوده که با توجه به این تعداد یکی از کمترین نرخ‌های واحدهای خالی را در میان شهرهای بزرگ کشور دارا بوده است. بر اساس همین آمار در سان خوزه، سانی‌ویل و سانتا کلارا، در مجموع حدود ۲۹ هزار خانه خالی وجود دارد که با توجه به تحقیقات صورت گرفته حداقل ۳۰ درصد آن‌ها به عمد و جهت سوداگری خالی مانده‌اند.
با اینحال بر اساس پژوهش‌های تران و شور، تعداد خانه‌های خالی در سان خوزه طی پنج سال گذشته ۴۲ درصد افزایش یافته و همین عدم عرضه واحدهای خالی، قیمت مسکن را تحت تأثیر خود قرار داده است.
در حال حاضر هزاران خانه خالی در شهر وجود دارد و در صورتی که بخشی از آن وارد بازار شود تأثیر واقعی بر قیمت‌ها خواهد داشت و به کاهش قیمت مسکن منجر خواهد شد.
ساخت مسکن ارزان‌قیمت با درآمد مالیات بر خانه‌های خالی
در همین خصوص تران گفت که ما به ایده‌هایی همچون وضع مالیات بر خانه‌های خالی نگاه می‌کنیم زیرا در بحران مسکن قرار داریم و لازم است تا تمام راه‌حل‌ها را روی میز بگذاریم تا چیزی که منطقی است را بر گزینیم.
بر اساس پیشنهاد شور و تران می توان از درآمد مالیاتی که از این طریق به دست می‌آید، برای سرمایه‌گذاری پروژه‌های مسکن مقرون به صرفه استفاده کرد؛ زیرا تلاش و اهداف دولت سان خوزه عرضه مسکن کافی و ارزان‌قیمت برای عموم مردم است.
در سال ۲۰۱۸، سان خوزه مجوز ۱۴۴۶ مجوز مسکن مقرون به صرفه را صادر کرد؛ یعنی حدود ۶۱ درصد از هدفی که دولت در نظر گرفته بود.
مالیات بر خانه‌های خالی برای نپرداختن است؛ نه پرداختن
سیاست مالیات بر خانه‌های خالی به معنای واقعی کلمه برای نپرداختن مالیات طراحی شده است؛ بدین معنا که با تنظیمی بودن این مالیات باید مالکان واحدهای خالی انگیزه کافی را برای فروش و اجاره ملک خود به دست آورند تا خانه‌هایشان خالی نماند تا دیگر نیاز به پرداخت هیچ مالیاتی نباشد.
بر اساس مطالعات صورت گرفته کشور‌های مختلف برای جلوگیری از افزایش تعداد خانه‌های خالی، از راهبرد اخذ مالیات بهره برده‌اند. به عنوان نمونه در ونکوور کانادا پس از تصویب مالیات بر خانه‌هایی که بیش از ۶ ماه از سال خالی هستند، از سال ۲۰۱۷ تا ۲۰۱۸ تعداد املاک خالی ۱۵ درصد کاهش یافته است.
گزارش‌های منتشر شده نشان می‌دهد که مالکان این واحدهای خالی در شهر ونکوور برای پرداخت نکردن مالیات، بیش از نیمی از خانه‌های موجود را اجاره داده‌اند.
همچنین در موردی دیگر در شهر اوکلند، در ماه نوامبر مالیات مشابهی ایجاد شد که برای تأمین هزینه‌های خدمات بی‌خانمان‌ها و استفاده در سایر فعالیت‌ها به کار خواهد رفت. بر اساس این تصمیم سالانه ۳ هزار دلار از آپارتمان‌هایی که کمتر از ۵۰ روز در سال استفاده می‌شوند؛ مالیات اخذ خواهد شد و مقامات شهر تخمین زده‌اند که مالیات بین ۶.۵ تا ۱۰.۵ میلیون دلار در سال درآمد ایجاد خواهد کرد.
سوداگران معادلات بازار املاک را به نفع خود تغییر می‌دهند
شور و تران نیز برای ایجاد تعادل بین عرضه و تقاضا، بررسی این مالیات را در شورای شهر پیشنهاد دادند و خواستار مطالعه و تحقیق بیشتر و همکاری با شرکت AirBnB شدند.
این محققان معتقدند که در این شرایط سوداگری افزایش یافته و با خرید خانه بدون هیچ اقدام و فعالیتی می‌توان ثروتمند شد. این شرایط نیز به دلیل ورود بازیگران بد و بدتر (محتکران و سوداگران) به بازار املاک و اجازه دادن به آن‌ها برای آنکه بازی و معادلات را به نفع خود تغییر دهند، ایجاد شده است.
منبع: سان خوزه اسپات لایت
انتهای پیام/ اقتصاد بین الملل
