رئیس کمیته کشتی سازی انجمن مهندسی دریایی ایران با ردّ اظهار نظر معاون اول رئیس جمهور مبنی بر اینکه توانایی ساخت کشتی در داخل وجود ندارد، گفت: آقای جهانگیری اواخر شهریورماه سال جاری، در مراسم رونمایی از یک شناور بومی حضور داشتند. همچنین ایشان در سمینار دریایی سال قبل شرکت کردند و با موضوعات صنعتی آشنا هستند.
مسعودزاده ادامه داد: حتی اگر فرض کنیم که ساخت کل یک کشتی در داخل امکان ندارد یا مدت زمان زیادی طول می کشد، می توانیم کار را تقسیم کنیم؛ یعنی با توجه به اینکه ایران در ساخت بدنه مشکلی ندارد، نقشه را طرف خارجی طراحی کند و اینجا ما براساس همان نقشه بسازیم؛ در این صورت، حداقل ۳۰ درصد از کار می تواند به داخل سوق داده شود. بالاخره رنگ دریایی در ایران داریم، الکترود دریایی داریم و بعضی تجهیزات که در ایران ساخته می شود را می‌توان استفاده کرد و نباید صفر و یکی ببینیم. ما قانون حداکثر استفاده از توان داخل را داریم و این قانون شفاف و روشن نوشته شده است و می‌شد بخش هایی از این کار در داخل باشد.
وی در رابطه با فرصت اشتغال این قرارداد برای کشور نیز گفت: ما اگر در داخل همین بخش ها را هم به عهده می گرفتیم، حداقل ۵ هزار شغل ایجاد می شد. صنعت دریایی پتانسیل بالایی در ایجاد اشتغال دارد، هم از نظر تنوع تخصص هایی که داخل ساخت کشتی هست، تعداد زیادی شغل ایجاد می کند و هم اینکه در این صنعت بر خلاف سایر صنایع، اتوماسیون زیاد نقشی ندارد و نیروی کارگر بخش اعظم کار را انجام می‌دهد و کمتر سیستم مکانیزه است؛ نکته خیلی مهم تر آنکه این صنعت اشتغال را در مناطق محروم ایجاد می کند.
مسعودزاده افزود: بر اساس اظهارات معاون اول رئیس جمهور، این قرارداد برای قبل بوده و پیش پرداختی داده شده بود و بعد به دلیل تحریم، قرارداد متوقف مانده بود. اما الآن تخفیف گرفتند و قرارداد را اجرایی کردند. با وجود این، در خصوص قرارداد مذکور، هیچ گونه اطلاع رسانی نشده است. ما در سال گذشته، به عنوان انجمن مهندسی دریایی، با سازمان کشتیرانی مکاتبه کردیم که ما از خبرگزاری های خارجی مطلع شدیم شما برای خرید شناور در حال مذاکره هستید و ما استقبال می کنیم که نیازمندیتان را اعلام کنید و ما خودمان را با شما منطبق کنیم که متاسفانه هیچ اطلاعی داده نشد. الآن هم انتظار جامعه دریایی این است که جزئیات این قرارداد مشخص شود.
وی اظهار داشت: گفته می‌شود که ۲۵ درصد از مبلغ قرارداد در گذشته پرداخته شده بود و نمی شد آن را رها کرد. اما دولت باید پاسخ دهد که اگر طرف مقابل در این هشت سال به تعهداتش عمل ننموده، چرا به این عملکرد آنها اعتراضی نکرده است. الآن هم می‌توانستیم به اندازه همان ۲۵ درصدی که پرداخته شده است، برای طرف مقابل تعهد ایجاد کنیم، نه در حد ۶۵۰ میلیون و ۷۰۰ میلیون دلار!
رئیس کمیته کشتی سازی انجمن مهندسی دریایی ایران همچنین خاطرنشان کرد: در حال حاضر، تمامی شرکت های کشتی سازی دنیا در شرایط رکود و دنبال مشتری هستند؛ ما می‌توانستیم این مسئله را به عنوان یک فرصت در نظر داشته باشیم، هم برای توسعه دریایی و هم برای توسعه کشتیرانی. آیا بهتر نبود جمعی از کارشناسان حوزه کشتی‌سازی در کنار سازمان کشتیرانی در مذاکرات این قرارداد حضور می داشتند؟
مسعودزاده در پایان گفت: حال که طرف مقابل هشت سال به تعهداتش عمل نکرده است، دولت می توانست این را مطرح کند که به عنوان مثال، دو فروند کشتی در آنجا ساخته شود و هشت فروند اینجا. با توجه به اینکه قرارداد مذکور برای ساخت دو گروه شناور کانتینربر و حمل فرآورده های نفتی است، بخش عمده ای از آن را می شد در داخل کشور ساخت.
