مسیر اقتصاد/ یکی از مباحثی که در خصوص نظریه پولی تولید مطرح می شود، این است که مسئله اول برای بخش تولید و خروج از رکود، تامین مالی و خلق پول نیست؛ بلکه پیدا کردن تولیدکننده و فرد مولد در اقتصاد است. کسی که در نظریه پولی تولید، کارآفرین و فرد خلاق معرفی می شود.
در واقع عنوان می شود که اگر کارآفرین و کسی که بتواند از نهاده های تولید خوب استفاده کند، پیدا شود، آنگاه تامین مالی اش نیز به راحتی صورت خواهد گرفت.
به عبارت دیگر سوال این است که پول خلق شده به چه کسی باید داده شود؟ یا فرآیند پیدا کردن کارآفرین و تولیدکننده حقیقی چیست؟
هدایت اعتبار مسئله اصلی نظریه پولی تولید
برای برای بخش تولید و مولد اقتصادی، نهاده های گوناگونی به کار می رود که تابع نهاده ها نام گذاری می‌شود؛ از جمله مواد اولیه، زمین، نیروی کار، مدیر و … . یکی از این نهاده های تولید، پول و اعتبار و دیگر نهاده، بنگاه و کارآفرین است.
موضوع نظریه پولی تولید، پیدا کردن کارآفرین نیست؛ بلکه مسئله اصلی این نظریه، تامین مالی و خلق پول و هدایت آن به سمت کارآفرین مولد است. در واقع فرض این نظریه آن است که کارآفرین پیدا شده و حالا که می خواهد به کسب و کار بپردازد و نیاز به تامین مالی دارد، چگونه هدایت اعتبار صورت گیرد.
لذا اینکه سازوکار تشخیص و شناسایی کارآفرین به چه صورت است، بحث دیگری بوده که در جای دیگری باید بدان پرداخت. با این وجود، تجارب کشورها نشان می دهد که دولت ها بخش هایی از اقتصاد را که مزیت نسبی در تولید و اشتغال زایی دارند انتخاب کرده و آن ها را به عنوان پیشران های اقتصادی، تامین مالی کرده و مورد حمایت خود قرار می دهند.
هدایت اعتبار در کره جنوبی از طریق ابزارهای تشویقی و تنبیهی
تجربه کره جنوبی نشان می دهد که دولت این کشور با انتخاب چند بخش اقتصادی، فرآیند حمایت از تولید و فعالیت های مولد را آغاز کرده است.
در این کشور از اهرم های حمایتی، تشویقی و تنبیهی استفاده شد و از طریق آن، شرکت ها مورد حمایت قرار گرفتند و هدایت اعتبار برای آنها انجام شد. نتیجه این حمایت دولت و هدایت اعتبار، رشد شرکت هایی همچون سامسونگ، ال جی، هیوندای و … بوده است.
ذکر این نکته نیز حائز اهمیت است که در این کشور، شرکت ها برای استفاده از حمایت های دولت باید حداقل های لازم و اهداف مدنظر را محقق می کردند؛ در غیر اینصورت از دایره حمایت خارج می شدند.
انتهای پیام/ نظام مالی
