به گزارش مقامتی نیوز کشور آمریکا با ۳۲۵.۷ میلیون نفر، سومین کشور دنیا از لحاظ جمعیت است و با ۵۰ ایالت در رتبه چهارم وسعت قرار دارد. تولید ناخالص داخلی در این کشور صنعتی ۱۹.۳۹ تریلیون دلار بوده و با ۴ در صد جمعیت دنیا ۲۵ درصد نفت تولیدی جهان را مصرف می‌کند.در ده سال گذشته چشم‌انداز سیاست‌های انرژی آمریکا، اساساً تغییر کرده است که مهم‌ترین آن رنسانس تولید نفت و گاز شیل بوده است.
در سالهای اخیر با راهیابی جمهوری خواهان به کاخ سفید و اعمال سیاست‌های نفتی ترامپ، استراتژی استقلال و عدم وابستگی برای واردات نفت قوت گرفت. افزایش تولید نفت خام نه تنها واردات این محصول را کاهش داده بلکه افزایش ظرفیت پالایش در آمریکا را تضمین نموده است.
نمودار ۱ – جریان انرژی آمریکا در سال ۲۰۱۶ (آژانس بین‌المللی انرژی(EIA))
همان‌طور که نمودار جریان انرژی آمریکا نشان می‌دهد میزان تولید داخلی نفت خام این کشور معادل ۱۱.۲ میلیون بشکه و میزان واردات نفت آن، ۸.۷ میلیون بشکه در روز است. آمریکا از حدود ۱۸ میلیون بشکه نفت تولید و وارداتی خود اقدام به پالایش ۱۷.۴ میلیون بشکه نفت در روز می‌کند. آمریکا در راستای تبدیل شدن به هاب انرژی در حالی که اقدام به واردات نفت خام می‌کند، حدود ۶۰۰ هزار بشکه نفت خام نیز در سال ۲۰۱۶ صادرات کرده است.
این میزان واردات نفت و ورود آن به چرخه‌های پالایشی، به‌جای واردات فراوردهٔ نفتی، نشان از سودده بودن صنعت پالایشگاه سازی در این کشور است. ضمن اینکه این اقدام نشان از اهمیت مسئلهٔ امنیت انرژی در ایالات‌متحده دارد. بر اساس اطلاعات اداره انرژی آمریکا (EIA) هم‌اکنون ایالات‌متحده با ۱۳۵ پالایشگاه در حال کار و با ظرفیت پالایشی ۱۷.۲ میلیون بشکه نفت در روز، با برخوردار بودن تقریباً ۱۹ درصد از ظرفیت پالایش جهان در صدر کشورهای پالایشی دنیا قرار دارد.
نمودار۲- روند افزایش ظرفیتی پالایشی آمریکا ۱۹۴۸-۲۰۱۸
نگاهی آماری به پالایشگاه ها نشان می‌دهد، تعداد آن ها در بیست سال گذشته رفته‌رفته کمتر شده ولی ظرفیت پالایشی آن‌ها افزایش‌یافته است. آمریکا برای افزایش بهره‌وری صنعت پالایش با توجه به اصل اقتصاد مقیاس اقدام به اتخاذ سیاست‌هایی همچون ارائه تسهیلات به پالایشگاههای بزرگ برای خرید پالایشگاه های کوچک کرده و همچنین استفاده از نسل جدید پالایشگاهها را در دستور کار قرار داده است.
در راستای افزایش حاشیه‌ی سود صنعت پالایش دنیا به دنبال ساخت پتروپالایشگاه به جای پالایشگاه است. آمریکایی‌ها نیز باهدف افزایش بهره‌وری و ایجاد ارزش‌افزوده به سراغ این پالایشگاههای پربازده رفتند تا گوی سبقت از رقیبان نفتی خود بربایند. پتروپالایشگاه های بیتون، گاریویل و باتون روژشاهدی بر این ادعاست که بتدریج طرح‌های توسعه‌ای آن‌ها تکمیل شد.
پتروپالایشگاه بِیتون آمریکا
مجموعه پتروپالایشگاهی بیتون شامل یک پالایشگاه، دو مجموعه شیمیایی و یک بخش تولید پلاستیک است. پالایشگاه بیتون در سال ۱۹۲۰ و با ظرفیت ۱۰ هزار بشکه در روز در تگزاس تأسیس می‌شود. در حال حاضر ظرفیت این پتروپالایشگاه ۵۸۴ هزار بشکه در روز است که ازنظر ظرفیت نهمین پالایشگاه دنیا و دومین پالایشگاه آمریکاست که متعلق به اکسون موبیل است.
پتروپالایشگاه گاریویل آمریکا
پتروپالایشگاه گاریویل با ظرفیت ۵۳۹ هزار بشکه در روز سومین پالایشگاه آمریکا و یازدهمین پالایشگاه دنیاست. این مجموعه ازسال ۱۹۷۶، در شهر گاریویل در ایالت لوئیزیانای آمریکا قرار دارد، متعلق به شرکت نفت ماراتن و تحت لیسانس اکسون موبیل است. مجموعه ابتدا به شکل پالایشگاه بوده و سپس به یک پتروپالایشگاه تبدیل شده است. در سال ۲۰۰۹ با سرمایه‌گذاری ۴ میلیارد دلاری، ۲۳۴ هزار بشکه در روزبه ظرفیتش افزوده‌شده است. همچنین از سال ۲۰۱۴ با عقد قراردادی به ارزش ۵/۲ میلیارد دلار، باقیمانده‌های سنگین نفت به ۳۰ هزار بشکه گازوئیل با گوگرد بسیار کم در روز تبدیل می‌شود.
پتروپالایشگاه باتون روژ آمریکا
پتروپالایشگاه باتون روژ در سال ۱۹۰۹ در منطقه باتون روژ ایالت لوئیزیانای آمریکا تأسیس شد. در سال ۱۹۴۰ واحدهای شیمیایی به صورت یک بخش مجزا درآمدند. در سال ۱۹۶۸ واحد تولید پلاستیک ایجاد شد که در حال حاضر سالانه ۵۰۰ هزار تن محصول تولید می‌کند. در سال ۱۹۹۸ اکسون موبیل تصمیم به ساخت واحد پلی اولفین می‌گیرد و نهایتاً در سال ۲۰۰۶ واحد پلی پروپیلن با ظرفیت ۱ میلیون و ۳۰۰ هزار تن در سال راه‌اندازی می‌شود. ظرفیت این مجموعه در حال حاضر ۵۰۳ هزار بشکه در روز است که دوازدهمین پالایشگاه بزرگ دنیا و چهارمین در آمریکاست و در حال حاضر تحت لیسانس و متعلق به اکسون موبیل است.
انتهای پیام/ نفت و انرژی
