به گزارش مسیر اقتصاد در دهه ۱۹۶۰ اقتصاددانی به نام رابرت تریفین تعارض ذاتی میان سیاست پولی داخلی یک کشور در برابر سیاست پولی ناشی از ارز جهانی و تقاضای داخلی برای ارز به عنوان ذخایر را نشان داد که به عنوان معضل تریفین شناخته می شود.
به طور خلاصه این معضل منجر به یک دوگانگی میان سیاست های پولی داخلی آمریکا و سیاست های پولی جهانی این کشور شده است که برخی منجر به جریان خروجی دلار و برخی منجر به جریان ورود دلار به آمریکا می شود.
در دهه ۱۹۴۰ جان مینارد کینز اقتصاددان معروف انگلیسی این معضل را پیش بینی کرده بود و لذا یک واحد ذخیره جهانی فراملیتی برای حساب ها تحت عنوان بنکُر را پیشنهاد کرده بود. این واحد جهانی به لحاظ مفهومی پول نبود اما به عنوان معیار حسابداری در تجارت بین المللی مورد استفاده قرار می گرفت.
این واحد حسابداری بین المللی در یک سیستم چندجانبه تسویه معاملات را انجام می داد که اتحادیه بین المللی تسویه نامگذاری می شد. سیستم مذکور قرار بود در نظام مالی بین المللی به صورت توزیع شده عمل نماید. اما پیشنهاد کینز مورد قبول واقع نشد. اکنون کشورها به مشکلات نظام مالی متمرکز کنونی پی برده اند و درصدد تمرکزدایی از آن هستند.
اتفاق نظر کشورهای جهان بر سر تمرکززدایی از نظام مالی بین المللی
با گذشت دهه ها از پپیشنهاد کینز، دوباره در سال ۲۰۰۹ ژو شیائوچوآن، رئیس بانک مرکزی چین خواستار ایجاد یک ارز بین المللی بر اساس پیشنهاد کینز در چندین دهه قبل شد. این پیشنهاد یک طرح جسورانه بود که نیازمند شجاعت سیاسی فوق العاده است. اما اکنون کشورها اقدامات خود برای تمرکزدایی از نظام مالی را بسط داده اند.
کشور چین مدت هاست که تمایل دارد دلار آمریکا را کنار بگذارد و از پول خود یعنی یوآن در نظام مالی بین المللی به عنوان ارز محوری استفاده کند. یکی از آخرین تلاش های چین برای نیل به هدف مذکور در ۲۶ مارس با راه اندازی مبادلات قراردادهای یوآنی نفت در بورس اوراق بهادار شانگهای به وقوع پیوست که اکنون سلطه دلار را تهدید می کند.
بین المللی شدن یوآن چین با استفاده از فروش یوآنی نفت
حجم معاملات قراردادهای آتی نفت چین اکنون از قراردادهای ژاپن، سنگاپور و بورس دبی نیز فراتر رفته است و این بازار را در سطح جهانی مشهور نموده است. به عقیده کارشناسان تا به حال استقبال چشمگیری از این بازار صورت گرفته است.
چین در حال حاضر در حال حذف دلار است، زیرا بسیاری از واردکنندگان چینی نفت، قیمت گذاری آن را به ارز داخلی خود انجام خواهند داد و عرضه کنندگان خارجی نفت نیز حساب های یوآنی بیشتری در چین افتتاح خواهند کرد. این چرخه خرید و فروش یوآنی نفت به معنای بین المللی شدن یوآن یا حداقل حذف دلار از مبادلات جهانی است.
از سال ۱۹۷۰ تجارت بین المللی نفت به وسیله دلار آمریکا انجام شده است که موجب جهانی شدن این ارز گشته است. یک کارشناس به روزنامه آسیا نیکی گفته است که احتمال این وجود دارد که چین در آینده ای نزدیک پرداخت دلار در معاملات نفتی را متوقف کند.
خرید و فروش یوآنی نفت گام بلند چین در تغییر نظام مالی جهانی
بخش عمده ای از نفت جهان بر پایه دو شاخص عمده WTI و Brent معامله می شوند. قیمت گذاری این دو شاخص به ترتیب در بازارهای بورس نیویورک و لندن صورت می گیرد. ظهور شاخص و بورسی جدید که مبنای آن ارزی به غیر از دلار آمریکاست و بخش قابل توجهی از معاملات نفت جهان را در اختیار دارد، می تواند به مثابه تهدیدی برای جایگاه دیرینه نظام دلاری عمل کند.
علاوه براین انتظار می رود به مرور زمان بسیاری از کشورهای دیگر به حضور در این بازار تمایل نشان دهند؛ چراکه این بازار ثابت می کند که می تواند به عنوان یک جایگزین مناسب برای هژمونی دلار عمل نماید. کشورها به وسیله این بازار و با کنار گذاشتن دلار می توانند از خود در برابر تهدیدات ناشی از سیاست خارجی آمریکا که اغلب از دلار برای تحریم های اقتصادی استفاده می کند، محافظت نمایند.
منابع:
ترومپت yon.ir/W3p0T
برِیو نیو کوین yon.ir/k7pRP
انتهای پیام/ اقتصاد بین الملل
