۰۲ آذر ۱۴۰۳

رهبر معظّم انقلاب: علاج برون رفت از مشکلات کشور «اقتصاد مقاومتی» است.

شناسه: ۷۳۹۴۴ ۱۳ آذر ۱۳۹۷ - ۱۰:۲۴ دسته: انرژی
۰

به گفته قویدل از نظر زمین شناسی و دیرینه اقلیم شناسی، زمان ما یک دوره بین یخچالی محسوب می شود و گرمایش اقلیم جهان در این برهه زمانی کاملاً طبیعی است؛ همچنین نقش انسان و تولید گازهای گلخانه ای در تشدید روند گرمایش جهانی بسیار ناچیز است. علاوه بر این گازهای گلخانه ای مورد توجه در توافق پاریس با گازهای آلاینده متفاوت هستند و بنابراین این توافق هیچ ارتباطی با کنترل آلودگی هوا در جهان ندارد.

یوسف قویدل، استاد اقلیم شناسی دانشگاه تربیت مدرس در گفت و گو با مسیر اقتصاد با بیان اینکه افزایش و کاهش دمای زمین طی دوره های مختلف زمین شناسی یک حالت نوسانی و سینوسی داشته است، گفت: اغلب نظریه های علمی تایید می کنند که گرمایش جهانی و تغییر اقلیم زمین علتی طبیعی دارد و گازهای گلخانه ای عامل اصلی گرمایش جهانی نیست.

گرمایش جهانی روندی دوره ای دارد

وی با تاکید بر اینکه در حال حاضر گرمایش جهانی یک پدیده کاملا طبیعی و عادی است، گفت: در تاریخ کره زمین در دوره های مختلف زمین شناسی، دوره های مختلفی از توالی گرمایش و همچنین چرخه های سرمایشی حاکمیت یافته اند که این دوره ها در دیرینه اقلیم شناسی و دیرینه زمین شناسی به خوبی مورد مطالعه قرار داده شده اند.

این استاد دانشگاه در ادامه اظهار کرد: همواره توالی و شدت و استمرار زمانی دوره های گرمایشی بر دوره های سرمایشی غلبه داشته و اتفاقا زمین دوره های گرمایشی به مراتب شدیدتر از عصر ما را به خود دیده است. در پیدایش این دوره های گرمایشی و سرمایشی عوامل مختلفی دخالت دارند که در قالب نظریات مختلف بیان شده اند. اغلب نظریات مربوطه تایید می کنند که گرمایش جهانی و تغییر اقلیم علتی طبیعی دارد و ارتباطی به انسان و فعالیت های او ندارد.

توافق پاریس ارتباطی با آلودگی هوا ندارد

دکتر قویدل با تاکید بر اغراض سیاسی پشت پرده توافق پاریس گفت: البته نمی توان نقش انسان در گرمایش جهانی را در نظر نگرفت؛ اما نکته در اینجاست که بنا به دلایل سیاسی توسط بعضی محافل و برای تامین منافع برخی دولت ها، نقش گازهای گلخانه ای خیلی برجسته سازی شده تا حدی که اثر آن ها به عنوان عامل شماره یک گرمایش جهانی قلمداد شده است.

استاد اقلیم شناسی با تشریح رابطه آلودگی هوا و توافق پاریس گفت: آلاینده های اصلی هوا شامل منواکسید کربن، اُزُن سطح زمین، ذرات معلق (۵/۲ و ۱۰ میکرونی)، دی اکسید گوگرد و دی اکسید نیتروژن هستند و گازهای گلخانه ای که در توافق پاریس مورد هدف قرار گرفته اند، شامل دی اکسید کربن ، متان، ازن جّوی، هگزافلوراید، کلروفلور کربن و امثال اینها هستند؛ بنابراین می توان گفت هیچ ارتباطی بین توافق پاریس و کاهش آلودگی هوای کشورها وجود نخواهد داشت.

بخار آب مهم ترین گاز گلخانه ای موثر در گرمایش جهانی

وی در ادامه تاکید کرد: آلودگی هوا در مقیاس خرد، محلی و نهایتاً در مقیاس متوسط انجام می گیرد در حالی که گرمایش جهانی در مقیاس کلان و سیاره ای حادث می شود. البته اغلب منشاء تولید گازهای گلخانه ای با آلاینده های هوا خصوصاً صنایع مصرف کننده سوخت فسیلی یکسان است و می توان با کاهش فعالیت صنایع یا تعطیلی آنها تا حد زیادی از تولید گازهای گلخانه ای جلوگیری نمود؛ اما به هر حال عاقلانه نیست که حتی برای کاهش آلودگی هوا صنایع خود را تعطیل کنیم و به خاطر این کار به توافق پاریس بپیوندیم. کاهش آلودگی هوا راه حل ها و راه کارهای خاص محلی، متوسط و ملی خود را دارد و کاهش گرمایش جهانی امری دیگر است.

قویدل ضمن تأکید بر اثرگذاری ناچیز گازهای گلخانه ای بر گرمایش جهانی اظهار کرد: بخش اصلی اثر گلخانه ای جّو زمین در گرمایش جهانی از طریق بخار آب انجام می شود و سایر گازهای گلخانه ای مخصوصاً دی اکسید کربن جّو در نقش اندک گرمایش جهانی از طریق گازهای گلخانه ای کم اهمیت تر از بقیه گازها هستند.

وقوع دوره سرد زمین در سال های ۲۰۲۵ تا ۲۰۳۰

وی گفت: از نظر زمین شناسی و دیرینه اقلیم شناسی، زمان ما یک دوره بین یخچالی محسوب شده و گرمایش اقلیم جهان در این برهه زمانی کاملاً طبیعی است؛ سال ۲۰۱۵ برای منطقه آسیا و سال ۲۰۱۶ برای کل دنیا نقطه اوج این گرمایش بوده و در حال حاضر در موقعیت نزول به سمت دوره سرمایش قرار داریم و این مساله علمی پذیرفته شده ای است که بعد از هر دوره بین یخچالی دوره ای سرد و یخچالی آغاز می شود.

استاد دانشگاه تربیت مدرس با اشاره به یافته های علمی بیان کرد: نظریات جدیدی که توسط محققین اخترفیزیک و با توجه به فعالیت های خورشیدی و اثرات اثبات شده آن ها بر اقلیم زمین ارایه شده است، خصوصا نظریه خانم والنتنا زاراکووا، مؤید وقوع یک دوره سرد در حد فاصل سال های ۲۰۲۵ تا ۲۰۳۰ است.

وی در پایان با اشاره به اصلاح گزارش ششم IPCC خاطرنشان کرد: بررسی های دانشگاهی نشان داده است که از میان تمامی مدل های موجود در سناریوهای مختلف، هیچ کدام نتوانسته اند پدیده هایی مثل بارش چند وقت پیش ۲۷۰ میلیمتری رامسر و به طور کلی شمال ایران را تصویر کنند و بنابراین مدل های مذکور در گزارش ششم IPCC برای موجه نشان دادن دوباره تصحیح می شوند. در نهایت مدل های مذکور به لحاظ عدم قطعیت بالایی که دارند قابلیت کاربردی ندارند اما متاسفانه سیاست های IPCC در ایران اجرایی شده و بر این اساس راهبری مساله مهم تغییر اقلیم در کشور به افراد غیر متخصص سپرده شده است.

انتهای پیام/ نفت و انرژی



جهت احترام به مخاطبان فرهیخته، نظرات بدون بازبینی منتشر می شود. لطفا نظرات خود را جهت تعميق و گسترش بحث ارائه نمایید. نظرات حاوی توهين، افترا و تهمت به ديگران پاک می شود.