علی ابراهیمی عضو کمیسیون کشاورزی، آب و منابع طبیعی مجلس شورای اسلامی در گفتگو با مسیر اقتصاد ضمن اشاره به ابهامات جدی در خصوص فواید پیوستن ایران به توافقنامه پاریس، اساسا با پیوستن به این توافقنامه مخالفت کرد.
اساس علمی توافقنامه پاریس زیر سوال است
این نماینده مجلس با تاکید بر اینکه نظریات علمی متعددی، اثر انتشار دی اکسید کربن بر گرمایش زمین را زیر سوال می برد، خاطر نشان کرد: اساس توافقنامه پاریس بر مبنای پذیرش این نظریه است که انتشار دی اکسید کربن موجب گرمایش زمین شده است، در حالیکه نظریات علمی متعددی، این مسئله را رد می کند.
وی ادامه داد: حتی اگر این مبنای غلط را نیز فرض بگیریم، باز هم پیوستن کشور ما به این توافقنامه، توجیهی ندارد. یکی از دلایل این مسئله این است که سهم ایران در ایجاد گاز های گلخانه ای، بسیار کمتر از کشور های پیشرفته و توسعه یافته است.
ابهام در تعهدات برخی از کشور های توسعه یافته
ابراهیمی با اشاره به اینکه کشور های توسعه یافته، بیشترین سهم را در انتشار گاز دی اکسید کربن داشته اند، خاطر نشان کرد: با این حال تعهدات آن کشورها قابل مقایسه با کشور ما که در ابتدای مسیر توسعه یافتگی است، نمی باشد. در برخی موارد هم در تعهدات کشور ها به اندازه ای ابهام وجود دارد که معیاری برای سنجش آن وجود ندارد.
وی با تاکید بر اینکه برجام می توانست شتاب و جهشی در مسیر توسعه و پیشرفت ایران ایجاد کند، افزود: اما باز هم به دلیل تحریم و دشمنی آمریکا، هرچند مسیر توسعه کشور متوقف نشده اما سرعت رشد کشور ما را در سال های گذشته گرفته است.
پیوستن به توافقی که آمریکا نیز از آن خارج شده است، چه توجیهی دارد؟
عضو کمیسیون کشاورزی، آب و منابع طبیعی مجلس با بیان اینکه رعایت الزامات توافقنامه پاریس در کنار حمایت هایی است که کشور های توسعه یافته از ما خواهند کرد، گفت: در حالیکه آمریکا به عنوان سردمدار کشور های تولید کننده دی اکسید کربن از این توفقنامه خارج شده است، پیوستن ایران به این توافقنامه توجیهی ندارد.
خنثی شدن مزیت کشور در صنایع نفت و گاز با اجرای توافقنامه پاریس
وی با اشاره به منابع سرشار سوخت های فسیلی در کشور خاطرنشان کرد: چگونه می توانیم کشور و نسل های آینده را از استفاده از این منابع محروم کنیم و مزیت خود را در ذخایر نفت و گاز، نادیده بگیریم؟
ابراهیمی در پایان با تاکید بر اینکه کشور ایران رتبه اول ذخایر نفت و گاز دنیا را دارد، گفت: خیلی از کشور ها که دارای چنین مزیتی در سوخت های فسیلی نیستند، این چنین تعهدات محدود کننده ای را نپذیرفته اند. با این وجود و دلایلی که ذکر شد، پیوستن به توافق پاریس، نفعی برای ما نخواهد داشت و به از خنثی شدن مزیت ایران در صنایع نفت و گاز منجر خواهد شد.
انتهای پیام/ نفت و انرژی