به گزارش مسیر اقتصاد باشگاه نفتی میدلند در شهر تکزاس آمریکا، یک منطقه پررونق برای تولید نفت شیل محسوب می شود. در این میدان نفتی در حال حاضر دو تابلوی بزرگ الکترونیکی به نمایش گذاشته شده است که دو شاخص «قیمت نفت» و «تعداد دکل های نفتی فعال» را نشان می دهد.
در سال گذشته، هر دو عدد روندی صعودی داشتند؛ چراکه کاهش تولید نفت اوپک سبب افزایش قیمت ها شد و در نتیجه میزان دکل های حفاری فعال در ایالات متحده افزایش یافت. اما عامل دوم(دکل های حفاری) به نوعی تهدید برای عامل اول بود.
با افزایش تعداد چاه های تولید نفت در یکسال گذشته، تقریبا تولید نفت آمریکا به بیش از ۱۰ میلیون بشکه در روز افزایش یافت که بالاترین حد نسبت به سال ۱۹۷۰ است.این افزایش به نوبه خود موجب تهدید قیمت نفت شده است و البته برنامه های اوپک را هم مختل می کند.
بسیاری از تحلیلگران و مدیران نفتی می گویند که میزان تولید نفت شیل بسیار زیاد است و در سال ۲۰۱۸ تولید این نفت بازهم بیشتر خواهد شد. دیوید گارزا مدیر اجرایی یک شرکت نفتی در این خصوص می گوید: انگیزه شرکت های نفتی انگیزه های زیادی برای تولید بیشتر دارند و انتظار می رود میزان تولید به روند صعودی خود ادامه دهد.
سازمان شرکت های صادرکننده نفت(اوپک) تقریبا یک دهه است که با نفت شیل آمریکا در حال مبارزه است. در چند سال اول این رقابت با تولید بیشتر، شیل را وادار به عقب نشینی کرد.
اما در سال ۲۰۱۴ به دنبال عرضه بیش از اندازه نفت به بازار، قیمت نفت ناگهان رو به کاهش گذاشت و به کمتر از ۳۰ دلار در هر بشکه رسید. در نتیجه اوپک ناچار شد که تولید نفت خود را برای مدت دو سال کاهش دهد تا قیمت ها را احیا کند.
پس از کاهش قیمت ها، اوپکی ها تلاش کردند که با رقبای خود وارد مذاکره شوند. با وجود برگزاری جلسات بسیار پشت درهای بسته و البته دعوت های شام، همچنان تولید نفت اوپک رو به افزایش است. عبدالله سالم البدری، دبیرکل پیشین اوپک می گوید: من نمی دانم که با نفت شیل چگونه قرار است کنار بیاییم.
منبع: بلومبرگ
