به گزارش مسیر اقتصاد در سال های اخیر با حرکت پرشتاب چین برای رسیدن به خودکفایی در صنعت پتروشیمی، حوزه پتروشیمیایی این کشور به پیشرفت های قابل توجهی دست یافته است. طبق برخی گزارش ها، انتظار می رود که پیشرفت صنعت پتروشیمی چین در سال های آینده بیشتر شود به طوریکه تا سال ۲۰۲۵ بیش از ۵۰ درصد رشد در حوزه پتروشیمی را از آن خود کند.
با اینحال همچنان کشور چین در تأمین برخی محصولات ابتدایی پتروشیمی همچون اتیلن و بنزن و برخی مشتقات دیگر پتروشیمی با مشکلاتی مواجه است. این درحالیست که تقاضای مصرف محصولات پتروشیمی در این کشور روندی فزاینده دارد.
افزایش درآمد صنعت پتروشیمی چین به بیش از ۲۲۰۰ میلیارد دلار
بر اساس اطلاعات شرکت نفت چین و فدراسیون صنایع شیمیایی (Chemical Industry Federation) این کشور، سال ۲۰۱۷ میلادی یک سال پرفراز نشیب برای صنایع پتروشیمی این کشور بوده است. در این سال درآمد صنعت پتروشیمی چین به ۲۲۷۰ میلیارد دلار افزایش یافت و سود این صنایع نیز با ۳۰ درصد افزایش به ۱۳۰ میلیارد دلار رسید.
در سال گذشته تجارت بین المللی تنها یک چهارم از کل درآمد های صنایع پتروشیمی چین را شامل شده است؛ به این معنا که بیشتر تولید و مصرف پتروشیمی به صورت داخلی در خود کشور صورت می پذیرد.
با اینحال کشور در سال گذشته نیز یکی از مهم ترین صادرکنندگان محصولات پتروشیمی از جمله پلی‌اتیلن و پلی‌پروپیلن بوده است. اما صادرات یک نقش ثانویه را در برابر تقاضای پتروشیمی داخلی اش دارند.
تکمیل زنجیره های تولید صنایع پتروشیمی در چین
داخلی بودن بخش زیادی از تولید و مصرف صنایع پتروشیمی چین حاصل کامل بودن زنجیره های تولید این صنایع در داخل کشور است که سبب شده بیشتر محصولات به شکل کالای نهایی درآمده و سپس مصرف و یا صادر شود.
در سال ۲۰۱۶ چین قانونی در راستای توسعه رقابت در صنعت پتروشیمی اجرا کرد که کارشناسان این قانون را دلیل اصلی رشد سودآوری این صنعت می دانند. بر اساس این قانون گروه های صنعتی تحریمی و مدیریت شده کوچک و بزرگ با یکدیگر وصل شدند و علاوه بر این تولید کنندگان خصوصی و دولتی در سال های ۲۰۱۶ و ۲۰۱۷ یک شبکه از نقش‌آفرینان قدرتمند و به هم پیوسته را ساختند.
قانون مالیات سبز به منظور توسعه متناسب با محدودیت های محیط زیستی
برای حل مشکل اثرات محیط زیستی حوزه پتروشیمی، چین در حال قانونگذاری یک “مالیات سبز” در سراسر صنعت برای تهیه بودجه راه های کاهش آلودگی است.
بر اساس هدف گذاری چین توسط کمیسیون ملی توسعه و بازسازی این کشور، تا سال ۲۰۲۰ باید مصرف انرژی به ازای هر یوآن (۱۵ سنت )خروجی ۸ درصد، انتشار دی اکسید کربن ۱۰ درصد و مصرف آب ۱۴ درصد از مقادیر مشابه در سال ۲۰۱۵ کاهش یابد.
تعداد نیروگاه‌هایی که در مناطق پرجمعیت و نواحی شهری با سرعت رشد بالا وجود دارند نیز باید به مناطق دور از دسترس تری انتقال یابند. برخی پیش بینی ها بیان می کنند تا ۵۰۰ نیروگاه سمی باید جابجا شوند که ۱۸۵ عدد از این ها تنها در استان شاندونگ هستند.
توسعه صنایع پتروشیمی چین در خارج از مرزها
توجه ویژه به مخاطرات محیط زیستی می تواند سبب کند شدن صنایع پتروشیمی چین در سال ۲۰۱۸ شود؛ زیرا این موضوع با هزینه های اضافی برای ارتقاء بهره‌وری همراه می شود.
اما مقامات چینی برای حل این مشکل نیز چاره اندیشی کرده اند و قصد دارد بخشی از توسعه صنایع پتروشیمی خود را در خارج از مرزهای خود انجام دهند. در ماه گذشته، شرکت پتروشیمی تیانجین بوهای در رابطه با ساخت یک مجموعه پتروشیمی ۴.۳ میلیارد دلاری در شهر آکتیوبینسک قزاقستان به توافق رسید. در حالی که یک شرکت بی نام خصوصی چینی در حال ساخت یک واحد پلی پروپیلین درشهر ورزقان (آذربایجان شرقی) ایران است. شاید این واحد بسیار از مرز های چین دور باشد اما در قدرت فزاینده و نفوذ صنعت پتروشیمی چین نقش دارد.
منبع: اویل ویس
