به گزارش مسیر اقتصاد بعد از افشای بهره برداری مخفیانه دفتر کنترل دارایی های خارجی وزارت خزانه داری و نهادهای امنیتی آمریکا از داده های تعاونی سوئیفت، نمایندگان این تعاونی به دلیل قراردادن اطلاعات عظیم مالی اتحادیه اروپا در اختیار آمریکا، از جانب این اتحادیه تحت فشار بودند.
در نتیجه نمایندگان سوئیفت تصمیم گرفتند معماری فنی خدمات پیام رسانی خود را که براساس سرورهای آینه ای در هلند و ایالات متحده قرار داشت، تغییر دهند. این اصلاحات شامل ایجاد مراکز عملیاتی جدید در سوئیس جهت حفظ پیام های مالی مربوط به اتحادیه اروپا بود.
به عبارت دیگر نمایندگان سوئیفت در نظر داشتند که پیام های سوئیفت اروپا را در سرورهای آینه ای در هلند و سوئیس ذخیره سازی کنند و از ذخیره سازی داده ها در سرورهای آمریکایی جلوگیری کنند.
تقسیم بندی سوئیفت به دو ناحیه اروپایی و آمریکایی
برای انجام این کار آن ها پلتفرم پیام رسانی بین المللی خود را به دو ناحیه جداگانه تقسیم بندی کردند. این معماری توزیع شده، عملیات پیام رسانی را به دو منطقه پیام رسانی اروپایی و آمریکایی (آتلانتیک:Trans-Atlantic) تقسیم کرد.
در این تقسیم بندی پیام های اروپایی در دو قسمت هلند و بخشی از مرکز عملیاتی سوئیس ذخیره سازی می شود. پیام های منطقه ای آتلانتیک نیز در آمریکا و بخشی از مراکز عملیات سوئیس ذخیره سازی می شود که از پیام های منطقه اروپا جدا شده است.
کشورهای خارج از اروپا به طور پیش فرض به منطقه آتلانتیک (آمریکایی) اختصاص داده شده اند اما می توانند پیام های خود را در منطقه اروپا نیز ذخیره سازی کنند.
قطع دسترسی آمریکا به داده های مالی ناحیه اروپا در بازمعماری سوئیفت
به عبارتی دیگر، منطقه اروپایی اطلاعات مربوط به پیام رسانی ناحیه اقتصادی اتحادیه اروپا (یورو ۲۷، نروژ، ایسلند و لیختن اشتاین) و سایر قلمروهای وابسته به اروپا را پوشش می دهد.
منطقه پیام رسانی آتلانتیک نیز شامل آمریکا و نواحی وابسته به آن و همچنین سایر ۱۸۰ کشور جهان می شود که به طور پیش فرض به منطقه آتلانتیک واگذار شده اند. البته نمایندگان این ۱۸۰ کشور می توانند درخواست کنند تا در منطقه پیام رسانی اروپایی نیز قرار بگیرند.
پیاده سازی این معماری جدید توزیع شده به این معنی است که پیام های مالی منطقه اروپا فقط در مراکز عملیاتی سوئیفت که در هلند و سوئیس مستقر هستند، ذخیره سازی و ثبت می شوند و از دسترسی آمریکا به این داده ها جلوگیری می شود.
در نتیجه مقامات دفتر کنترل دارایی های خارجی وزارت خزانه داری آمریکا دیگر نمی توانند درخواست دسترسی به پیام های بین بانکی که در اروپا تبادل می شود را داشته باشند و برنامه ردیابی تأمین مالی تروریسم (TFTP) آمریکا تنها می تواند به داده های سوئیفت ذخیره شده در ناحیه آتلانتیک دسترسی داشته باشد.
منبع: دانشگاه پیتسبرگ
