به گزارش مسیر اقتصاد ماهی تیلاپیا محبوبترین ماهی پرورشی در بین آبزی پروران کلمبیایی محسوب می شود؛ این درحالیست که بسیاری از فرآورده های غیرخوراکی این ماهی هر ساله در این کشور به هدر می رود.
اما محققان گروه فناوری تغذیه و مواد غذایی کلمبیا با روش های شیمیایی و استفاده از کلاژن موجود در بدن ماهی تیلاپیا توانسته اند جلوی بخشی از هدررفت فرآوردهای غیرخوراکی این ماهی را بگیرند.
۵۸ درصد تولید ماهی در کلمبیا به تیلاپیا اختصاص دارد
برای کسانی که ماهی دوست دارند، تیلاپیا یکی از پرطرفدارترین آبزیان در کلمبیا محسوب می شود؛ استخرهای مصنوعی زیادی با توان بیش از ۱۰۰ تن تولید به پرورش این ماهی اختصاص داده شده و بیش از ۵۸ درصد تولید ماهی در کلمبیا را پرورش و تولید ماهی تیلاپیا به خود اختصاص داده است.
امکان استفاده بهینه از قسمت های غیرخوراکی تیلاپیا
با این حال به گفته خوزه ادگار زاپاتا پروفسور گروه تغذیه و مواد غذایی کلمبیا از ۶۰ درصد قسمت های ماهی تیلاپیا شامل فلس، تیغ، پوست و بعضی از بخش های داخلی این ماهی در این کشور هیچ گونه استفاده ای نمی شود و یا در صورت استفاده از آنها به محصولات با ارزش افزوده پایین تبدیل و یا به عنوان کود و یا خوراک حیوانات مصرف می شوند.
همچنین برخی از آنها به صورت زباله دور ریخته می شود که اگر این دروریز ها در حجم زیادی باشند، با توجه به کمبود فضا و بوی نامطبوع آن ایجاد انزجار می کند؛ همچنین با توجه به فرآیند طولانی مدت تجزیه آن به یک مشکل محیط زیستی تبدیل می شود. این درحالیست که می توان از دورریز این ماهی به صورت بهینه استفاده کرد.
تولید کلاژن از ماهی تیلاپیا
یکی از بهترین روشها برای استفاده از مواد دوریز ماهی تیلاپیا، تهیه محصولی فوق العاده و با ارزش بسیار بالا به نام کلاژن است.
کلاژن یک نوع پروتئین است که به طور فراوانی در موجودات زنده یافت می شود و در بخش زیادی از پوست، استخوانها و بافت های آنها هم وجود دارد.
علاوه بر این موارد در غضروفها و غشاهای ماهی تیلاپیا هم به طور فراوانی کلاژن یافت می شود.
کلاژن به صورت صنعتی در بسیاری از محصولات آرایشی و بهداشتی و همچنین پلیمرها جدیدی که با استفاده از مواد عالی ساخته می شوند، کاربرد زیادی دارد.
گفتنی است تقریبا تمام کلاژن هایی که در کلمبیا فروخته می شود و به صورت عمده از پوست خوک و گاو گرفته می شود، از اروپا، کانادا و چین وارد می شوند.
نحوه تهیه کلاژن از ماهی تیلاپیا
در همین خصوص گروه تغذیه و مواد غذایی کلمبیا با استفاده از این منبع با ارزش و فوق العاده راهی برای استفاده از دورریز قسمت های از ماهی تیلاپیا و کاهش اثرات آن در محیط زیست پیدا کرده اند.
پس از چندین پروژه گروه تغذیه و مواد غذایی کلمبیا به نتایج زیادی در این خصوص دست یافت و نحوه بدست آمدن کلاژن از ماهی تیلاپیا مشخص شد که به صورت زیر است:
پس از فیله کردن ماهی تیلاپیا و جدا سازی قطعات مختلف آن(تیغه، پوست و فلس)، هر کدام را شسته و سپس مشخص می شود که به چه میزانی رطوبت، چربی، پروتئین و تفاله (آشغال) در آن وجود دارد. سپس می توان کلاژن را از این ماهی استخراج کرد.
پرفسور زاپاتا معتقد است که در این زمان پروتئین های دیگری می توانند با کلاژن مخلوط شوند؛ به همین خاطر در مرحله بعد پروتئین های غیرکلاژنی با استفاده از هیدروکسید سدیوم از بین می روند و سپس با استفاده از بتانول چربی برداشته می شود.
اگر چه این روش در بسیاری از کشورهای جهان از جمله چین استفاده می شود اما می تواند در برخی از زمینه ها سبب استقلال و خودکفایی یک کشور باشد.
پروفسور زاپاتا معتقد است که خودکفایی و استقلال یک کشور در استفاده همه جانبه از مواد زائد و دورریز برخی از محصولات و فرآوری آنها نهفته است.
