به گزارش مسیر اقتصاد مجلس ملی کرهجنوبی با تصویب قانون جدید «K-Steel» گام مهمی در مسیر بازآرایی سیاست صنعتی این کشور در حوزه فولاد برداشته است. این قانون با هدف تقویت رقابتپذیری صنعت فولاد و هموارسازی گذار به تولید کمکربن تصویب شده و نشاندهنده ورود دولت کرهجنوبی به فاز قانونگذاری فعال برای مدیریت یکی از پرکربنترین صنایع پایه اقتصاد است؛ صنعتی که همزمان با فشارهای اقلیمی جهانی و تشدید رقابت بینالمللی مواجه است.
چارچوب قانونی برای فولاد کمکربن
بر اساس قانون «K-Steel»، وزارت تجارت، صنعت و انرژی کرهجنوبی موظف شده است برنامههای پنجساله و سالانه مشخصی برای توسعه صنعت فولاد تدوین کند. این برنامهها شامل انتخاب و توسعه فناوریهای پاک، ایجاد مناطق ویژه سبز برای تولید فولاد کمکربن و تقویت زنجیره تأمین ضایعات فولادی بهمنظور گسترش استفاده از کورههای قوس الکتریکی است.
در عمل، این قانون تلاش میکند مسیر گذار از فولاد سنتی مبتنی بر کوره بلند به الگوهای جدید تولید با شدت کربن کمتر را نهادینه کند؛ مسیری که برای حفظ دسترسی فولاد کرهجنوبی به بازارهای جهانی، بهویژه بازارهای حساس به کربن مانند اتحادیه اروپا، اهمیتی حیاتی دارد.
شکاف میان اهداف اقلیمی و واقعیتهای هزینهای
اگرچه انجمن فولاد کرهجنوبی از تصویب این قانون استقبال کرده، اما واکنش فعالان صنعتی نشاندهنده شکاف جدی میان اهداف سیاستگذار و ملاحظات اقتصادی بنگاههاست. حذف یارانه برق برای واحدهایی که قصد مهاجرت به کورههای الکتریکی دارند، نگرانی اصلی صنعت فولاد کره به شمار میرود.
برآوردها حاکی از آن است که افزایش هزینه برق و الزام به خرید مجوزهای انتشار کربن میتواند سالانه تا یک تریلیون وون (حدود ۷۰۰ میلیون دلار) بار مالی اضافی به شرکتهای فولادی تحمیل کند. این مسئله پرسش مهمی را مطرح میکند: چگونه میتوان بدون حمایت انرژیمحور، از صنایع انتظار داشت که در عین حفظ رقابتپذیری جهانی، سرمایهگذاریهای پرهزینه گذار کمکربن را نیز انجام دهند؟
مناقشات سیاستی و محدودیتهای حمایتی
سه وزارتخانه کلیدی کرهجنوبی با گنجاندن یارانه برق و معافیتهای مالیاتی در متن قانون مخالفت کردهاند. استدلال آنها مبتنی بر ملاحظات تجارت بینالمللی، پرهیز از تبعیض بینبخشی و احتمال بروز چالشهای حقوقی در چارچوب قواعد جهانی تجارت است.
در عین حال، دولت تلاش کرده این خلأ را از طریق بستههای حمایتی جداگانه جبران کند. در اوایل نوامبر، بستهای شامل تضمین صادرات فولاد به ارزش ۴۰۰ میلیارد وون (نزدیک به ۳۰۰ میلیون دلار) و حمایت مالی از زنجیره تأمین صنعت فولاد اعلام شد. این رویکرد نشان میدهد دولت ترجیح داده است به جای یارانههای مستقیم انرژی، از ابزارهای غیرمستقیم برای کاهش فشار بر صنعت استفاده کند.
آزمون رقابتپذیری فولاد کرهجنوبی
قانون «K-Steel» را میتوان بخشی از پاسخ کرهجنوبی به رقابت فزاینده با بازیگرانی چون چین و ژاپن و همزمان به فشارهای اقلیمی جهانی دانست. با این حال، تناقض میان هدف اعلامی «تقویت رقابتپذیری» و افزایش هزینههای تولید، این قانون را به یک آزمون جدی برای حکمرانی گذار صنعتی تبدیل کرده است.
موفقیت این قانون نه تنها به انتخاب فناوریهای پاک، بلکه به توان دولت در طراحی سازوکارهای جبرانی هوشمند بستگی دارد؛ سازوکارهایی که بدون نقض تعهدات تجاری، امکان عبور صنعت فولاد از گذار کمکربن را فراهم کنند. در غیر این صورت، خطر تضعیف جایگاه فولاد کرهجنوبی در بازارهای جهانی همچنان پابرجا خواهد بود.
منبع: جی ام کی. سنتر
انتهای پیام/ تولید
