به گزارش مسیر اقتصاد دولت ایرلند از یک برنامه گسترده و راهبردی برای مقابله با کمبود شدید مسکن پرده‌برداری کرده است؛ برنامه‌ای که هدف آن ساخت ۳۰۰ هزار واحد مسکونی طی پنج سال آینده است. این طرح همچنین شامل ساخت ۷۲ هزار واحد مسکن اجتماعی می‌شود و مقام‌های دولتی معتقدند این اقدام می‌تواند بخش مهمی از بحران چندساله مسکن را کاهش دهد.
وزارت مسکن اعلام کرد که افزایش ظرفیت ساخت‌وساز، توسعه زمین‌های مناسب و دارای زیرساخت و بهبود حمایت از گروه‌های آسیب‌پذیر از محورهای اصلی این طرح است. جیمز براون، وزیر مسکن، تأکید کرد که ساخت ۳۰۰ هزار واحد تا سال ۲۰۳۰ «جاه‌طلبانه اما دست‌یافتنی» است.
با وجود این، منتقدان می‌گویند این طرح به دلایل ریشه‌ای بحران مسکن نمی‌پردازد و حذف اهداف سالانه ساخت‌وساز را «اعترافی به شکست» توصیف می‌کنند. آن‌ها معتقدند این برنامه تفاوت چندانی با طرح‌های گذشته ندارد.
پس از بحران اقتصادی ۲۰۰۸، ساخت‌وساز در ایرلند به‌شدت کاهش یافت، در حالی‌که جمعیت کشور روندی صعودی داشت. نتیجه این شکاف، کمبود گسترده مسکن مقرون‌به‌صرفه و تشدید فشار بر دولت‌های متوالی بود. این کمبود در سال‌های اخیر به نارضایتی اجتماعی و افزایش تنش‌های عمومی منجر شده است.
جزئیات مالی و زیرساختی طرح جدید
طبق برنامه منتشرشده، در مجموع ۲۸.۲ میلیارد یورو بودجه دولتی برای حوزه مسکن اختصاص می‌یابد. از این رقم، ۱۲.۲ میلیارد یورو برای توسعه خدمات آب و فاضلاب و ۳.۵ میلیارد یورو برای تقویت شبکه برق هزینه خواهد شد. علاوه بر این، بخشی از بودجه به صندوق زیرساختی و «دفتر فعال‌سازی مسکن» اختصاص می‌یابد تا موانع و گلوگاه‌های اجرایی ساخت واحدهای مسکونی رفع شود.
دولت همچنین اعلام کرده است که برای تبدیل فروشگاه‌ها و ساختمان‌های خالی به واحد مسکونی، کمک‌هزینه‌ای تا سقف ۱۴۰ هزار یورو به ازای هر ملک ارائه می‌کند. خانه‌های رهاشده نیز از طریق کمک‌هزینه‌های بازسازی احیا خواهند شد.
این طرح شامل ارائه خدمات حمایتی و تأمین مسکن برای افراد بی‌خانمان، سالمندان، افراد دارای معلولیت و سایر گروه‌های آسیب‌پذیر است. میشائیل مارتین، تائویشک ایرلند، این اقدام را «موضوعی تعیین‌کننده» دانست. سایمون هریس، تاناسته، نیز بحران مسکن را «وضعیتی اضطراری در سطح ملی» توصیف کرد و گفت چالش اصلی، سرعت‌بخشیدن به ساخت‌وساز و رفع موانع اداری است، نه کمبود بودجه.
انتقادهای گسترده علیه طرح دولت
گروه‌های منتقد معتقدند این برنامه نسخه‌ای بازسازی‌شده از طرح‌های ناموفق گذشته است. اوئن اوبراین، سخنگوی مسکن حزب شین‌فین، این برنامه را «نسخه بازگرم‌شده و بسته‌بندی‌شده طرح شکست‌خورده دارا اوبراین» توصیف کرد.
او گفت دولت همچنان به عوامل ریشه‌ای بحران بی‌توجه است و نیاز واقعی کشور را دست‌کم گرفته است. وی افزود: «این تصور که ۵۰ هزار واحد در سال می‌تواند بحران مسکن را حل کند کاملاً اشتباه است.»
اوبراین همچنین حذف اهداف سالانه ساخت‌وساز را نشانه‌ای از بدبینی دولت نسبت به موفقیت طرح دانست و گفت: «آن‌ها با این کار عملاً می‌پذیرند که قادر به اجرای اهداف نیستند و می‌خواهند از نظارت دقیق اپوزیسیون دور بمانند.»
واکنش ذینفعان به این طرح متفاوت بوده است. کنگره اتحادیه‌های کارگری ایرلند، برنامه را «شراب کهنه در بطری جدید» نامید. اما مؤسسه برنامه‌ریزی ایرلند اعلام کرد که هرچند این طرح ابزارهای جدیدی برای افزایش عرضه مسکن فراهم می‌کند، باید پذیرفت که رسیدن به سطح ایده‌آل عرضه، زمان‌بر خواهد بود.
این مؤسسه تأکید کرد: «بهبود عملکرد سیستم ساخت‌وساز روندی تدریجی است و نیازمند زمان، هماهنگی و مدیریت کارآمد است.»
منبع: گاردین
انتهای پیام/ مسکن
