به گزارش مسیراقتصاد نشست تخصصی بررسی وضعیت و آینده «سازمان امور عشایر ایران» سهشنبه ۱۵ مهرماه ۱۴۰۴ از ساعت ۱۴ تا ۱۶ با حضور نگهدار اسکندری مدیر اسبق سازمان جنگلها، مراتع و آبخیزداری کشور، شایان نادری رئیس سابق سازمان امور عشایر ایران، محسن باقری کارشناس مرکز رشد دانشگاه امام صادق(ع)، و سعید باقری کارشناس اندیشکده تهدیدات زیستی آتی در محل خبرگزاری تسنیم برگزار شد. در این نشست، کارشناسان و مسئولان سابق سازمان امور عشایر ایران ضمن بررسی ابعاد قانونی و ساختاری این نهاد، دیدگاههای خود را درباره اهمیت حفظ جایگاه عشایر در نظام حاکمیتی و چالشهای احتمالی ناشی از ادغام یا انحلال سازمان مطرح کردند.
طرح ادغام سازمان امور عشایر تصمیمی عجولانه و غیرکارشناسی
در این نشست شایان نادری رئیس سابق سازمان امور عشایر ایران با اشاره به پیشینه تاریخی عشایر و نقش محوری آنان در استقلال و امنیت کشور گفت: عشایر همواره نقش جریانساز در تحولات ملی، از دفاع مقدس تا صیانت از مرزها و مرزبانی کشور، داشتهاند؛ از طرفی عشایر در خط مقدم امنیت غذایی نیز قرار دارند و با کمترین هزینه، بیشترین سهم را در تولید گوشت قرمز، شیر، پشم و صنایعدستی کشور دارند؛ عشایر هیچگاه باری بر دوش نظام نبودهاند، بلکه با کمترین خدمات، بیشترین بهرهوری را برای کشور به همراه داشتهاند.
نادری اظهار داشت: در حال حاضر سازمان امور عشایر تنها نهاد باقیمانده از بدنه جهاد سازندگی سابق است و عملا خدمات آن ادامه همان فعالیتهای دهه ۶۰ و ۷۰ جهاد سازندگی محسوب میشود. در این میان برخی تصمیمها با عنوان چابکسازی دولت، بهانهای برای تضعیف این نهاد است، در حالی که پرسنل آن کمتر از ۶هزارم درصد کارکنان دولت است و بودجه ۸۷ میلیارد تومانی آن در مقابل بودجه کل کشور رقمی بسیار ناچیز محسوب میشود.
رئیس سابق سازمان امور عشایر ایران ادامه داد: تصمیمات اخیر درباره ادغام یا انحلال این سازمان کارشناسیشده نیست و در برنامه هفتم توسعه، بهصورت عجولانه و بدون بررسی دقیق گنجانده شد. در واقع هدف واقعی این طرحها، حل مشکلات ساختاری اداری برای توسعه روستایی در دولت بوده نه ارتقای خدمات عشایری، به طور کلی ادغام جامعه عشایری در ساختار روستایی باعث میشود جمعیت حدود ۵/۱درصدی عشایر در میان ۲۴ درصدی جمعیت روستایی کشور محو شود. در حال حاضر نیز خط مقدم عدم ادغام و انحلال سازمان امور عشایر خود عشایر هستند.
سازمان امور عشایر ایران صدای بلند جامعه عشایری
نادری ضمن اشاره به ارائه برخی خدمات مستقیم سازمان امور عشایر کشور به جامعه عشایری گفت: سازمان امور عشایر وظیفه مطالبهگری از دستگاههایی همچون وزارت نیرو، وزارت بهداشت، وزارت ارتباطات و آموزش و پرورش را بر عهده دارد، به طوریکه بسیاری از نیازهای جامعه عشایری از طریق همین مطالبهگری تأمین میشود. بنابراین حذف یا ادغام این نهاد، به معنای از بین بردن تنها بازوی فعال عشایر در نظام اداری کشور است. لازم به ذکر است از سال ۱۳۹۸ با ادغام شورای عالی عشایر در شورای عالی روستا و عشایر، نخستین ضربه به این جامعه وارد شد و ابزارهای تصمیمسازی سازمان محدود گشت. به طورکلی باید توجه کرد که چابکسازی بهانهای واهی برای دولت است و سازمان امور عشایر با وجود محدودیت بودجهای، بیشترین تأثیر را در تولید ملی و حفظ منابع طبیعی داشته است.
جامعه عشایری مدافعان حفظ سازمان امور عشایر ایران
نادری در پایان بر ضرورت حفظ و تقویت ساختار فعلی سازمان امور عشایر ایران تأکید کرد: اگر عملکرد سازمان مؤثر نبود، امروز خود عشایر نخستین مدافعان حفظ آن نبودند لذا به جای انحلال یا ادغام این سازمان باید ساختار آن را بازنگری و تقویت کرد تا با ایجاد معاونتهای تخصصی جدید بهویژه در حوزه اجتماعی و فرهنگی بتوان متناسب با شرایط امروز جامعه عشایری را پشتیبانی نمود. ظرفیتهای عظیم عشایر در زمینه تولید گوشت قرمز، صنایعدستی، ریسندگی و حفاظت از منابع طبیعی بهعنوان سرمایهای راهبردی برای توسعه پایدار کشورقابل استفاده است.
انتهای پیام/ کشاورزی