به گزارش مسیر اقتصاد نشریه فارین افرز (که یک نشریه تحلیلی تحت مدیریت اندیشکده آمریکایی شورای روابط خارجی آمریکا است) در گزارشی با عنوان «کار روسیه در سوریه تمام نشده است» استدلال می‌کند که با وجود تصور عمومی از کاهش تعهد روسیه به سوریه، رفتار مسکو در سال‌های اخیر حاکی از ادامه‌دار بودن اهداف راهبردی آن کشور در دمشق است. بر اساس این گزارش روسیه عملاً هیچ‌گاه قصد نداشته است حضورش در سوریه را کامل کنار بگذارد. خروج نیروهای روسی که در برخی دوره‌ها گزارش شده، اغلب نمایشی بوده‌اند و تعداد معینی از نیروها، مشاوران و تجهیزات کلیدی همیشه باقی مانده‌اند. روسیه از این طریق ابتکار عمل خود را همواره در عرصه سوریه حفظ کرده است.
حضور روسیه در سوریه با ماموریت جدید ادامه دارد
در دوره جدید، روسیه نقش خود را از «مداخله‌گر نظامی صرف» به «ضامن امنیت و ناظر تثبیت سیاسی» تبدیل کرده است. نیروهای روسی نه صرفاً برای مقابله با مخالفان بلکه برای تضمین مرزها، نظارت بر منطقه کاهش تنش و مشاوره نظامی فعال هستند. همچنین پادگان‌ها، پایگاه‌های هوایی و مراکز لجستیک آن‌ها، بخشی از ساختار امنیتی سوریه شده‌اند. روسیه به جای خروج، در حال گسترش رابطه اقتصادی با سوریه است: سرمایه‌گذاری در بازسازی زیرساخت‌ها، انرژی، برق، تأمین سوخت و مشارکت در پروژه‌های بزرگ بازسازی. بدین ترتیب، حضور روسیه در سوریه به یک پروژه اقتصادی ـ امنیتی مشترک بدل شده است که هزینه فرصت جدایی از آن بسیار بالا خواهد بود.
روسیه سوریه را نه به‌عنوان پروژه‌ای محدود بلکه به عنوان سکویی راهبردی در منطقه غرب آسیا می‌بیند: امکانات ترانزیتی، دسترسی به سواحل مدیترانه، تعامل با ایران و ترکیه و امکان اثرگذاری بر روندهای منطقه‌ای. در این رویکرد، سوریه همچون نقطه اتکایی برای تعامل با بازیگران منطقه‌ای و تنظیم معادلات ژئوپلیتیک عمل می‌کند.
حضور روسیه با چه چالش‌هایی همراه است؟
تعهد بلندمدت روسیه در سوریه با خطرهایی همراه است: هزینه‌های نگهداری نیرو و اجرای طرح‌های بازسازی، فشار ناشی از واکنش‌های بین‌المللی و تهدیدات نظامی منطقه‌ای از جمله این خطرات است. همچنین اگر دمشق خواستار افزایش هزینه مشارکت روسیه یا سهم بیشتر کنترل شود، امکان تنش در رابطه دو کشور وجود دارد.
به طور خلاصه حضور روسیه در سوریه نه تنها برای نمایش قدرت، بلکه با ساختاری با دوام جاسازی شده در لایه‌های نظامی، اقتصادی و دیپلماتیک در دستورکار این کشور قرار دارد. با یا بدون حضور رژیم بشار اسد، مسکو هنوز سوریه را نقطه محوری منافع منطقه‌ای و بازوی قدرت نرم و سخت خویش می‌پندارد.
منبع: فارن افرز
انتهای پیام/ تجارت و دیپلماسی
