مسیر اقتصاد/ به گزارش روزنامه صهیونیستی معاریو، با توقف جنگ میان ایران و رژیم صهیونیستی، به نظر می‌رسد غرش موشک‌ها در جبهه نظامی خاموش شده است، اما در جبهه داخلی، یک بحران پیچیده و چندلایه تازه در حال شکل‌گیری است. آوارگی صهیونیست‌ها از خانه‌هایشان، کاتالیزوری برای شوک اقتصادی در بازار اجاره مسکن است. این بحران، محصول یک شکست سیستمی عمیق در برنامه‌ریزی اضطراری و وجود بازاری است که اکنون، بدون هیچ‌گونه نظارتی، آماده سوءاستفاده از این وضعیت است.
آیا آوارگی قربانیان جنگ، بازار مسکن رژیم صهیونیستی را به بحران کشیده است؟
کارشناسان بر این باورند که بازار اجاره مسکن در اسرائیل در آستانه یک افزایش شدید قیمت قرار دارد. نیمرود سویک، مدیرعامل شرکت «ماروم ۳۶۰»، این وضعیت را «مشکلی بسیار جدی» توصیف کرده و معتقد است که عملکرد مکانیسم بازار آزاد، به طور اجتناب‌ناپذیری به زیان قربانیان جنگ خواهد بود. دلیل این بحران ساده است: هزاران خانواده که به دنبال یافتن سرپناه موقت هستند، باعث ایجاد یک شوک تقاضای ناگهانی در بازار می‌شوند. این تقاضا به مالکان خصوصی فشار وارد می‌کند و به گفته سویک، «اگر صاحبان خانه بتوانند ۱,۰۰۰ شِکِل بیشتر برای اجاره دریافت کنند تا هزینه وام مسکن خود را پوشش دهند، قطعاً این کار را خواهند کرد.»
این شرایط با «چرخه‌ای معیوب» که عومر لیبلینگ، کارشناس ارزیابی املاک، آن را توضیح می‌دهد، وخیم‌تر می‌شود: خانواده‌های آواره به دلیل وابستگی به پیوندهای اجتماعی، مدارس فرزندان و نزدیکی به محل کار، ترجیح می‌دهند در همان مناطق آسیب‌دیده باقی بمانند. این تمایل، باعث متمرکز شدن و تشدید تقاضا در مناطق خاص می‌شود.
از سوی دیگر، کمک‌های مالی دولتی که برای حمایت از این خانواده‌ها در نظر گرفته شده، قدرت خرید آنها را در بازار اجاره افزایش می‌دهد. این افزایش قدرت خرید به مالکان این پیام را می‌رساند که می‌توانند اجاره‌ها را بیشتر کنند. در نتیجه، حمایت مالی دولتی که قرار بود به کاهش مشکلات قربانیان کمک کند، عملاً به افزایش تورم در بازار اجاره دامن می‌زند و بحران را تشدید می‌کند.
افزایش ۲۰ درصدی قیمت مسکن امن
جنگ اخیر، فراتر از مکانیسم‌های کلاسیک عرضه و تقاضا، یک متغیر روانی جدید را وارد بازار مسکن کرده است: «ترس از نبود حفاظت». عومر لیبلینگ توضیح می‌دهد که این جنگ ذهنیتی ایجاد کرده است که آپارتمان‌های فاقد فضای امن (مانند پناهگاه) دیگر برای زندگی گزینه‌های مطلوبی محسوب نمی‌شوند. نتیجه این تغییر ذهنیت، کاهش «عرضه واقعی» واحدهای مسکونی است؛ به این معنا که اگرچه تعداد فیزیکی آپارتمان‌ها ثابت مانده، اما تعداد واحدهایی که خانواده‌ها حاضر به سکونت در آنها هستند، به شدت کاهش یافته است.
این کاهش عرضه واقعی که می‌توان آن را «کوچک شدن روانی عرضه» نامید، فشار زیادی بر روی آپارتمان‌های دارای فضای امن وارد کرده است و در این بخش از بازار، منجر به جهش هدفمند قیمت‌ها شده است. آمارها این شرایط را تأیید می‌کنند: برای مثال، قیمت آپارتمان‌های دست دوم دارای پناهگاه در گیواتاییم با افزایش ۲۰ درصدی روبه‌رو شده است. این روند، که با فصل اوج جابه‌جایی‌ها در ماه‌های ژوئیه و اوت همزمان شده است، شکاف موجود میان عرضه و تقاضا را به سطحی بحرانی رسانده است.
جنگ عاملی بر تشدید بحران مسکن در رژیم صهیونیستی
توقف جنگ برای رژیم صهیونیستی، نقطه آغاز یک جنگ فرسایشی داخلی است. بحران مسکن که به‌تدریج در حال شکل‌گیری است، تنها یکی از پیامدهای جنگ اخیر نیست، بلکه حاصل برخورد یک شوک شدید به سیستمی از پیش شکننده و کابینه‌ای منفعل است. اورال بن اور، فعال حوزه املاک، معتقد است که بازار اجاره در اسرائیل حتی پیش از جنگ نیز با کمبود عرضه مواجه بوده و جنگ اخیر، این مشکل مزمن را به یک بحران جدی و حاد تبدیل کرده است.
با این حال، قربانیان این وضعیت تنها به ۱۵,۰۰۰ خانواده آواره محدود نمی‌شوند. افزایش شدید و سرسام‌آور قیمت‌ها که به تمام بازار مسکن سرایت کرده، طبقه اجاره‌نشینان در سراسر اراضی اشغالی را نیز تحت تأثیر قرار خواهد داد. چالش اصلی اکنون دیگر به بازدارندگی نظامی محدود نیست؛ این رژیم با از دست دادن اعتماد عمومی و آشکار شدن ضعف‌های ساختاری داخلی، در این آزمون دشوار شکست خورده است.
منبع: روزنامه معاریو رژیم صهیونیستی
انتهای پیام/ مسکن
