به گزارش مسیراقتصاد فیلیپین یکی از کشورهای جنوب شرق آسیا است که به شدت متکی به بخش کشاورزی است و حدود ۱۰ درصد از تولید ناخالص داخلی آن سهم این بخش است.
اصلاحات ارضی فیلیپین مشابه اصلاحات ارضی ایران
اما کشاورزی فیلیپین با اجرای قانون جامع اصلاحات ارضی[۱] مصوب ۱۹۸۸ که مشابه قانون اصلاحات ارضی در ایران بود دچار چالش تکه تکه شدن زمین‌های کشاورزی شد و این مسائل باعث شد که زمین‌های کشاورزی به اندازه‌ای کوچک و پراکنده شوند که مدیریت و بهره‌برداری از آن‌ها دشوارتر گردد.
داده‌های آماری فیلیپین نشان می‌دهد، متوسط اندازه مزارع در فیلیپین در سال ۲۰۱۲ به ۰.۹ هکتار برای هر خانواده از تقریبا ۳ هکتار در دهه ۱۹۸۰ رسیده است. نسبت فقر در بخش‌های کشاورزی و شیلاتی فیلیپین در سال ۲۰۱۵ به ۴۰ درصد رسیده است و عمده ۱۰ میلیون کشاورز، صیاد و کارگران کشاورزی فیلیپین هنوز مشغول تولید سنتی و معیشتی هستند، با وجود این چالش‌‌ها دولت فیلپیپن طی اقداماتی تلاش کرده است مشکلات ایجاد شده را حل کند.
حمایت از تعاونی‌ها و شراکت نمایندگان کشاورزان در اداره بخش کشاورزی
در سال ۱۹۹۲ «قانون بزرگ کشاورزان کوچک»[۲] در فیلیپین تصویب شد در این قانون تاکید شده است دولت فیلیپین بیشترین اولویت را برای توسعه کشاورزی و توانمندسازی کشاورزان کوچک دارد و همچنین، حق کشاورزان کوچک و تعاونی‌ها در مشارکت در برنامه‌های کشاورزی را به رسمیت می‌شناسد و از طریق سیاست‌ها، تحقیق، فناوری و خدمات حمایتی به افزایش بهره‌وری و خودکفایی کشاورزان کمک می‌کند.
ماده ۵ این قانون، حق کشاورزان برای سازماندهی خود به منظور ارتقای رفاه و منافع‌شان را به رسمیت می‌شناسد و دولت به آن‌ها در تأسیس تعاونی‌ها و انجمن‌ها کمک می‌کند. همچنین، دولت تشکیل تعاونی‌های بازاریابی را تشویق می‌کند تا کشاورزان بتوانند نهاده‌ها را ارزان‌تر خریداری کنند و قیمت‌های عادلانه‌ای برای تولیداتشان دریافت کنند.
همچنین در ماده ۶ بیان می‌کند که کشاورزان باید پس از سازماندهی در سطوح مختلف محلی، مسئولان ملی خود را از میان خود انتخاب کنند و این مسئولان در هیئت‌های مدیره سازمان‌های دولتی مربوطه نماینده خواهند داشت. نمایندگان کشاورزان در سطوح دیگر نیز باید به عنوان اعضای واحدهای برنامه‌ریزی و اجرایی دولت‌های محلی خدمت کنند و نمایندگان رسمی کشاورزان در هماهنگی با دولت باشند.
نقش تعاونی‌ها در توسعه کشاورزی قراردادی
کشاورزی قراردادی در فیلیپین روش موثری برای توانمندسازی و حمایت از کشاورزان خرد و تولید محصولات صادراتی بوده است؛ به طور مثال صادرات موز این کشور با این روش به حدود ۲ میلیون تن رسیده است؛ همچنین در این کشور تعاونی‌ها نقش مهمی در تسهیل و بهبود اجرای این نوع کشاورزی ایفا کرده‌اند. کشاورزی قراردادی به نوعی از کشاورزی گفته می‌شود که در آن کشاورزان با شرکت‌ها یا کارخانه‌ها قراردادی را امضا می‌کنند که در آن محصولات خاصی را به مقدار و کیفیت معین تولید کنند و شرکت‌ها نیز تعهد می‌کنند که محصولات را با قیمتی مشخص خریداری کنند.
تعاونی‌ها به عنوان نماینده کشاورزان در مذاکرات با شرکت‌ها عمل می‌کنند. این امر به کشاورزان کوچک قدرت بیشتری برای مذاکره می‌دهد و اطمینان حاصل می‌شود که شرایط قرارداد به نفع آن‌ها خواهد بود. تعاونی‌ها می‌توانند با تمرکز بر حقوق و منافع اعضای خود، از امضای قراردادهایی که ممکن است به ضرر کشاورزان باشد جلوگیری کنند.
همچنین تعاونی‌ها نقش مهمی در تسهیل دسترسی کشاورزان به منابع مالی ایفا می‌کنند. با تضمین قراردادها، تعاونی‌ها می‌توانند به اعضای خود کمک کنند تا وام‌های لازم برای تأمین هزینه‌های کشت و تولید را از بانک‌ها و مؤسسات مالی دریافت کنند.
فیلیپین در حال ترویج گروه‌بندی کشاورزی برای افزایش درآمد کشاورزان است
بسیاری از کشورها برنامه‌های گروه‌بندی و تجمیع کشاورزی و شیلات را اجرا کرده‌اند که منجر به افزایش سطح تولید، درآمدهای بالاتر و دسترسی بهتر به منابع، فناوری‌ها و بازارها شده است. برنامه‌هایی مانند «جهش روستای جدید»[۳] در کره جنوبی، «کیبوتزیم»[۴] در رژیم صهیونیستی، «حرکت بهبود اقتصادی»[۵] در ژاپن و حرکات مشابه در سایر کشورها اجرا شده است.
فیلیپین نیز از سال ۲۰۲۰ شروع به ایجاد سیستم گروه‌بندی کشاورزی کرد، با سیستم گروه‌بندی، دولت قصد دارد به نگرانی‌های کلیدی کشاورزان کوچک به ویژه روش‌های تولید قدیمی و سطح پایین بهره‌وری به دلیل کمبود دسترسی به اعتبار و سرمایه و… رسیدگی کند.
برای اجرای برنامه گروه‌بندی کشاورزی، وزارت کشاورزی فیلیپین با بخش خصوصی همکاری می‌کند و اخیراً تفاهم‌نامه‌ای با گروه جولیبی[۶] امضاء کرده است تا به تقویت ظرفیت‌های کشاورزی و بهبود وضعیت کشاورزان و صیادان کوچک بپردازد. جولیبی قصد دارد به ایجاد و اجرای برنامه‌های آموزشی کشاورزی کمک کند تا تعاونی‌ها و انجمن‌های کشاورزان به سودآوری و موفقیت برسند.
همچنین در ماه مارس سال ۲۰۲۳ وزارت کشاورزی فیلپیپن در نشستی که با دولت فرانسه برگزار کرد به موضوعات گروه‌بندی، تأمین مالی کشاورزی و مکانیزاسیون تعاونی‌ها پرداخته است. فیلیپین امیدوار است از تجربه فرانسه در توسعه تعاونی‌ها بهره‌برداری کند و به یادگیری نحوه توانمندسازی کشاورزان برای تشکیل تعاونی‌های موفق که در فرانسه تأثیرگذار هستند، بپردازد.
پی‌نوشت:
[۱] CARP
[۲] Magna Carta of Small Farmers
[۳] Saemaul Undong
[۴] Kibbutzim
[۵] Keizai Kosei Undo
[۶] Jollibee: یکی از بزرگترین و محبوب‌ترین رستوران‌های زنجیره‌ای فست فود در فیلیپین است
منبع:
elibrary.judiciary.gov.ph
bimp-eaga.asia
انتهای پیام/ کشاورزی
