مسیر اقتصاد/ عملیات غرورآفرین طوفان‌الاقصی و جهاد افتخارآفرین مجاهدان فلسطینی در قلب سرزمین‌های اشغالی و متعاقبا تحمیل ضربه راهبردی و امنیتی ترمیم‌ناپذیر به رژیم صهیونیستی باعث شد عملا دیوار به ظاهر بلند قدرت راهبردی این رژیم غاصب در ابعاد مختلف فرو ریزد. به همین دلیل صهیونیست‌ها حیرت‌زده به عملیات و حملاتی کور روی آوردند و جنایات کم‌سابقه‌ای علیه کودکان و زنان فلسطینی به ویژه در نوار غزه مرتکب شدند که در برخی موارد کم نظیر بود.از این رو درپی این جنایات عجیب، از سوی رهبر معظم انقلاب ایده راهبردی مبنی بر قطع ارسال ارزاق و نفت به رژیم غاصب صهیونیستی ارائه شد تا صهیونیست‌ها را در سرزمین‌های اشغالی بیش از پیش تحت فشار قرار دهند. از این رو باید این ایده را در چند بعد بررسی کرد.
کل واردات رژیم صهیونیستی حدود ۹۲ میلیارد دلار است
شناخت مبادی واردات کالاهای اساسی و استراتژیک رژیم غاصب صهیونیستی از آن جا که مشخص میکند چه کشورهایی و هرکدام به چه میزان این کالاهای اساسی را به سرزمین های اشغالی صادر می‌کنند حائز اهمیت است و میتواند برای دستگاه‌های مختلف کشور اعم از دستگاه رسانه‌ای و دستگاه دیپلماسی تا حتی دستگاه‌های نظامی و امنیتی در ابعاد مختلف موضوعیت یابد.
کل واردات رژیم صهیونیستی باتوجه به جمعیت حدود ۶ میلیون نفری اشغال‌گران در سرزمین‌های اشغالی حدود ۹۲ میلیارد دلار است که واردات بسیار زیادی محسوب میشود و نشانگر وابستگی شدید این رژیم به واردات در ابعاد مختلف است. بزرگی این مقدار از واردات زمانی مشخص میشود که بدانیم کل واردات ایران در سال ۱۴۰۰ یعنی مقارن با سال ۲۰۲۱ با وجود جمعیت ۸۵ میلیون نفری حدود ۵۳ میلیارد دلار بوده است.
اگر کل صادرات به رژیم صهیونیستی را در نظر بگیریم، چین و آمریکا بیشترین مقدار صادرات به سرزمین‌های اشغالی را به خود اختصاص داده اند. از کل سبد وارداتی رژیم صهیونیستی آمریکا و چین ۳۰ درصد تأمین این سبد را عهده‌دار شده‌اند. از حیث تقسیمات قاره‌ای هم اروپا و آسیا سهم تقریبا یکسانی در تأمین اقتصادی رژیم صهیونیستی دارند.
نقش بسیار جدی آذربایجان و ترکیه نقش در حوزه انرژی برای رژیم صهیونیستی
نفت به عنوان یکی از راهبردی‌ترین کالاهای مورد نیاز رژیم صهیونیستی عمدتا توسط آذربایجان و از مسیر ترکیه برای این رژیم فراهم میشود. اگر چه واردات نفت رژیم صهیونیستی کمتر از یک میلیارد دلار است اما بدون همین مقدار واردات نفت عملا ادامه حیات اقتصادی این رژیم در سایر ابعاد نیز امکان‌پذیر نخواهد بود.
سهم کشور آذربایجان در تأمین نفت برای غاصبان قدس ۴۳ درصد است و پس از آن آمریکا و برزیل با صادرات نفت نقش راهبردی برای حیات اقتصادی رژیم صهیونیستی ایفا می‌کنند. فراتر از نفت، در حوزه انواع سوخت هم هند، آذربایجان و آمریکا بزرگترین تامین‌کنندگان رژیم غاصب هستند. به طور کلی آذربایجان و ترکیه نقش بسیار جدی در این حوزه برای رژیم صهیونیستی ایفا می‌کنند.
یکی دیگر از مهمترین کالاهای اساسی مورد نیاز برای همه صنایع رژیم صهیونیستی از جمله صنایع نظامی این کشور که علاوه بر فراهم کردن انرژی اولیه برای رونق اقتصادی این رژیم به توسعه صنایع نظامی این کشور هم کمک شایانی میکند، مواد قابل استخراج از زمین اعم از انواع نفت،سوخت، مواد معدنی و غیره است.
در این حوزه نیز بازهم کشورهای هند و آذربایجان و ترکیه از قاره آسیا سهم بیش از ۴۰ درصد در تأمین اقتصادی رژیم اشغالگر قدس را به خود اختصاص داده اند و سهم آمریکا، کلمبیا و برزیل نیز در مجموع حدود ۲۰ درصد است. ما بقی این کالاهای راهبردی را اروپا تأمین میکند. نکته جالب و اسف بار اینجاست که سهم آسیا و باز هم هند و آذربایجان و ترکیه در تأمین اقتصادی رژیم صهیونیستی بسیار چشم گیر است.
اروپا بیش از ۵۰ درصد محصولات غذایی و کشاورزی رژیم غاصب را تامین میکند
یکی دیگر از مهمترین کالاهای مورد نیاز رژیم صهیونیستی واردات کالاهای راهبردی حوزه کشاورزی اعم از دانه‌ها و محصولات کشاورزی تا مواد غذایی و غیره است. این محصولات مهم عمدتا توسط اروپا و سپس چین، آمریکا و ترکیه برای سرزمین‌های اشغالی تأمین میشود که سهم اروپا به تنهایی بیش از ۵۰ درصد است و چین و ترکیه در مجموع ۱۳ درصد از سبد واردات مواد غذایی و کشاورزی رژیم اشغالگر را تأمین می‌کنند.
فلزات اساسی نقش بسیار مهمی در صنایع نظامی و به طور کلی در رونق صنعت در یک کشور را ایفا می‌کنند. بنابراین شناخت صادرکنندگان فلزات اساسی به رژیم صهیونیستی از این حیث حائز اهمیت است. فلزات اساسی را غالبا ترکیه و سپس چین و اروپا برای اشغال‌گران تامین می‌کنند، ترکیه به تنهایی حدود یک‌چهارم فلزات اساسی سرزمین‌های اشغالی را تامین میکند.
مواد شیمایی را قلب صنعت می‌نامند و بهره گیری از آن برای توسعه صنعتی گریز ناپذیر است و در تقریبا همه صنایع هر کشوری کاربردهای بسیار جدی و حیاتی دارد. تأمین این مواد استراتژیک برای رژیم اشغالگر قدرس توسط اروپا با سهم بیش از ۵۰ درصد و سپس توسط چین و آمریکا و ترکیه انجام میشود.
اروپا، چین و آمریکا مهمترین صادرکنندگان ماشین آلات به رژیم صهیونیستی
ماشین آلات به عنوان یکی از نهاده‌های سه گانه تولید از آن ها یاد میشود. یعنی شکل‌گیری و رونق هر تولیدی متوقف به تأمین سرمایه از جمله ماشین آلات و نیروی انسانی و زمین است. از این رو کشورهای تأمین‌کننده این کالاهای اساسی برای رژیم صهیونیستی نقش مهم و حیاتی برای اقتصاد اشغال‌گران ایفا می‌کنند. در صادارت ماشین آلات به سرزمین‌های اشغالی ابتدا کشورهای اروپایی و سپس چین و آمریکا قرار دارند.
کاربرد گسترده قطعات الکترونیکی امروز در تقریبا همه صنایع از جمله صنایع نظامی، امنیتی و دفاعی قابل چشم‌پوشی نیست و نقش بسیار مهمی در رونق صنایع برای هر کشور و تأمین محصولات نهایی پرکاربرد و حیاتی برای خانوار و بنگاه را دارند. در تأمین این کالای اساسی و مهم چین و سپس اروپا و آمریکا و هنگ‌کنگ بیشترین نقش را برای ادامه حیات رژیم صهیونیستی دارند.
تأمین خودرو و به طور کلی وسایل نقلیه شرط لازم توسعه اقتصادی هر کشور است چرا که باعث افزایش رفاه و ارتقا سهولت حمل و نقل برای بنگاه و خانوار در هر کشوری میشود. تأمین این کالاهای راهبردی برای اقتصاد رژیم صهیونیستی و رونق اقتصاد اشغال گران را عمدتا اروپا و سپس چین، کره جنوبی، آمریکا، ژاپن و ترکیه بر عهده دارند. یکی دیگر از کالاهای اساسی مورد نیاز رژیم صهیونیستی، پوشاک و به طور کلی انواع منسوجات است. تأمین این دسته مهم از کالاها را نیز چین با سهم بسیار بالای ۴۳ درصد و سپس اروپا و ترکیه و آمریکا عهده دار شده‌اند[۱].
راهبردهای تضعیف کشورهای حامی رژیم صهیونیستی
در بین کشورهای جهان آمریکا، چین، هند، برزیل، ترکیه، آذربایجان و کشورهای اروپایی نقش بسیار راهبردی در تأمین کالاهای اساسی مورد نیاز اقتصاد رژیم صهیونیستی را بر عهده دارد. در این میان نقش ترکیه و اذربایجان به عنوان همسایه های شمالی ایران حائز اهمیت است. به نظر میرسد ترکیه علاوه بر تأمین مستقیم نقش ویژه‌ای در مسیر رسیدن انرژی و سوخت و نفت به رژیم صهیونیستی ایفا میکند فلذا مهار ترکیه در این حوزه و پرهزینه کردن صادرات و مسیر آن در راه رسیدن به سرزمین های اشغالی میتواند اقتصاد رژیم اشغالگر صهیونیستی را تا حد زیادی از کار بیندارد.
آذربایجان و برزیل نقش بسیار جدی در تأمین نفت برای رژیم صهیونیستی دارد و وابستگی رژیم صهیونیستی به نفت آذربایجان و برزیل میتواند پاشنه آشیل این رژیم اشغالگر تلقی شود. توان دیپلماسی اقتصادی کشور برای فلج کردن اقتصاد کودک‌کش‌های غاصب را باید بر کشورهایی چون ترکیه، آذربایجان، و کشورهای مهم عضو بریکس یعنی چین، هند، روسیه و برزیل متمرکز کرد.
بنابراین توان عملیاتی در عرصه نظامی و امنیتی را باید بر دو حوزه مهم متمرکز کرد؛ اول، روی گذرگاه ها و کریدورهای ترانزیتی رسیدن کالا به سرزمین های اشغالی برای پرهزینه کردن رسیدن کالا به رژیم اشغالگر قدس و دوم، روی مقصد ترخیص کالاهای اساسی در سرزمین های اشغالی که یکی از مهمترین آنها بندر ایلات است.
پینوشت:
[۱] اطلس هاروارد
انتهای پیام/ دولت و حکمرانی
