یکی از نتایج نشست سه روزه کشورهای عضو گروه بریکس، نهایی شدن شرایط پذیرش ۶ کشور جدید به عضویت این گروه، از جمله جمهوری اسلامی ایران بود. در این راستا محمد امینی رعیا کارشناس اقتصادی در گفتگو با مسیر اقتصاد ضمن با اهمیت خواندن این تحول گفت: عضویت ایران در بریکس یک اقدام مهم است که فرصتهای زیادی را برای ایران فراهم میکند، اما این اقدام باید مقدمه و پیشران اقدامی مهمتر و راهبردیتر یعنی تنوع بخشی به مبادی واردات غذای ایران باشد.
وی افزود: واردات بخشی از غذای اساسی ایران باید با عاملیت چین به عنوان مقصد صادرات نفت خام ایران انجام شود تا به این ترتیب هزینه تمام شده و امنیت تامین غذای ایران بالا برود و از طرف دیگر واردات از برزیل نیز باید به طور مستقیم و بدون واسطه تجاری و مالی کشورهای اروپایی و دیگر کشورهای همراستا با سیاستهای تحریمی آمریکا انجام گیرد. چنین اقدامی علاوه بر افزایش امنیت غذایی و مقاوم سازی اقتصاد کشور، به روند خنثی سازی تحریم و حتی برداشتن تحریمها نیز کمک میکند.
۵ اثر تنوع بخشی به مبادی واردات غذا با کمک بریکس بر خنثی کردن تحریمها
امینی رعیا در توضیح اثرگذاری تنوع بخشی به مبادی واردات غذای ایران با کمک گروه بریکس بر خنثی سازی تحریمهای آمریکا گفت: تنوع مبادی واردات غذا، خصوصا به معنی تامین ارز آن و در واقع تطبیق نقشه ارزی و تجاری کشور، مزیتهای متعددی درپی دارد و در نهایت به خنثی شدن تحریمها منجر میشود. اولین مزیت این اقدام کاهش فشار و نیاز ایران به ارزهای خاصی مثل درهم و یورو است که در حال حاضر وابستگی زیادی به آنها خصوصا برای واردات کالاهای اساسی ایران وجود دارد. در حال حاضر برای ایران ارزهایی مثل درهم و یورو و ارزهای دیگر کشورهای همراه با سیاستهای آمریکا، هیچ تفاوتی با دلار ندارد و ایران امکان استفاده از این ارزها در بسترهای رسمی نظام بانکداری بینالملل را ندارد و بر این اساس باید تلاش شود که تا جای ممکن نیازهای ایران با استفاده از ارزهایی غیر این موارد تامین شود. بنابراین دلارزدایی و تنوع سبد ارزی اولین اثر تنوع بخشی به مبادی واردات در مسیر خنثی کردن تحریمهاست.
وی افزود: دومین اثر تطبیق نقشه ارزی و تجاری کشور، کاهش وابستگی به نظامات مبتنی بر دلار آمریکا ازجمله پیام رسان مالی سوئیفت یا بانک وَرِنگلد آلمان است که مبادلات مالی ایران خصوصا در تامین غذایی اساسی امروز از بستر این نظامات انجام میشود. با تنوع بخشی به مبادی واردات غذای اساسی با کمک کشورهای بریکس، تسویه ارزی کالاها در همان کشورهایی مثل چین و برزیل اتفاق میافتد که طرف مبادله ما هستند و بنابراین نیازی به جابهجایی پول بین حسابهای تراستی یا بانکهای غربی نخواهد بود. با تحقق این روند هم امکان رصد مبادلات ایران از سوی آمریکا و کشورهای متخاصم از بین میرود و هم وابستگی ایران به نهادها تحت نفوذ آنها از بین میرود.
امینی رعیا ادامه داد: اثر سوم این مهم کاهش هزینه نقل و انتقالات ارزی ایران است. در حال حاضر به دلیل استفاده از حسابهای تراستی برای هزینه کردن پول صادرات نفت و خرید غذای اساسی، هزینه مبادله ایران به شدت بالاست؛ درحالیکه اگر نیاز ایران به حسابهای تراستی از بین برود و به جای آن تسویه در کشورهای طرف مبادله اتفاق بیفتد، هزینه مبادلات نیز کاهش مییابد.
این کارشناس اقتصادی تراز کردن و پایداری بیشتر تجارت با کشورها را مزیت دیگر تنوع بخشی به مبادی واردات غذای اساسی ایران با کمک گروه بریکس دانست و افزود: وقتی تجارت ایران با کشوری مثل چین یا برزیل تراز نباشد، این تجارت پایدار نمیماند و ایران باید با استفاده از ظرفیت خود در صادرات کالا و انتخاب بهینه مبادی واردات، به سمت تراز کردن تجارت با کشورهای مختلف حرکت کند. تراز شدن تجارت به دلیل ایجاد منافع مشترک، به خودی خود تحریم پذیری را نیز کاهش میدهد و به نوعی یک اقدام در راستای خنثی کردن تحریمهای آمریکاست.
وی افزود: توسعه تجارت ایران با کشورهای بریکس نیز اثر دیگری است که در صورت تحقق تنوع بخشی به مبادی واردات غذای اساسی ایران محقق میشود و میتواند از این مسیر نیز به خنثی کردن اثرات تحریمهای اعمال شده علیه ایران کمک کند.
مسیر برداشتن تحریمها هم از تنوع بخشی به مبادی واردات میگذرد
امینی رعیا ضمن اشاره به وابستگی ایران در تامین غذای اساسی به کشورهای غربی در طول سالهای اعمال تحریمها، گفت: در طول ۱۰ الی ۱۲ سال اخیر که تحریمهای متعدد و شدیدی علیه ایران اعمال شده، غذای اساسی ایران با عاملیت کشورهای غربی تامین شده است؛ به این معنی که یا ارز مورد نیاز برای خرید کالاهای اساسی دلار، یورو یا درهم بوده است یا بانکهای غربی واسطه پرداخت وجوه بودهاند یا کالاهای مورد نیاز ایران از شرکتهای واسطه وابسته به کشورهای آمریکا، کانادا، امارات و دیگر کشورهای همراه سیاستهای تحریمی، خریداری شده است.
وی افزود: تنوع بخشی به مبادی واردات غذای اساسی ایران به معنی تقسیم وابستگی در این حوزه بین بازیگران بیشتری است و به این ترتیب ضمن کاهش وابستگی به کشورهای غربی، قدرت ایران برای چانه زنی در مذاکرات آزاد کردن منابع ارزی یا برداشتن تحریمها افزایش مییابد. وقتی طرف مقابل در مذاکرات ببیند که شما به طور کامل در تامین غذای اساسی وابسته به او هستید، یک طور رفتار میکند و زمانی که ببیند شما با تنوع بخشی به مبادی واردات غذای اساسی، راههای جایگزین برای این مهم تعبیه کردی، رفتار دیگری از خود بروز میدهد. بنابراین تنوع بخشی به مبادی واردات غذای اساسی ایران، با افزایش قدرت چانه زنی، مقدمات تغییر رفتار طرف مقابل در مذاکرات را نیز فراهم میکند.
انتهای پیام/ تجارت و دیپلماسی
فقط غذا کالاهای اساسی دیگه چی یا کالاهای واسطه تولید