تامین مالی به عنوان یکی از محورهای اصلی شکلگیری فعالیتهای اقتصادی در هر اقتصادی محسوب میگردد. نهادهای اعتباری نظیر بانکها و موسسات مالی به عنوان بازیگران این عرصه، با تسهیلاتدهی و سایر ابزارها، نقشآفرینان و فراهمکنندگان فضای مساعد برای این مهم محسوب میگردند. در این راستا حسین درودیان کارشناس حوزه پول و بانک در گفتگو با مسیر اقتصاد گفت: شرکتهای بزرگ به واسطه قدرت و نفوذ خود دسترسی بیشتری به اعتبارات نظام بانکی کشور دارند.
بار سنگین شرکتهای بزرگ بر توان تسهیلاتدهی بانکها
درودیان با اشاره به مشکلات نظام اعتباری کشور گفت: شرکتهای بزرگ دارای جریان نقدی خوب و فروش بالا، دسترسی خوبی به اعتبارات بانکی دارند در حالی که کمترین نیاز به اعتبار را دارند. قدرت آنها موجب روابطی شده که نفوذ بر بانکها و دسترسی به اعتبار را برایشان آسان کرده است.
وی ادامه داد: برای مدیران این شرکتها بازپرداخت بدهی بانکی نوعی اشتباه محسوب میشود چون نرخ بهره آن بین ۲۰ تا ۳۰ درصد است اما قیمت محصول آنها با نرخ سریعتری (حدود تورم) افزایش مییابد. پس این شرکتها تا جایی که بتوانند وام را بر نمیگردانند. بانکها هم ترجیح میدهند اگر بنا بر طلبکار بودن باشد، از چنین شرکتهایی طلبکار باشند؛ زیرا که این شرکتها ریسک اعتباری کم و غالبا رابطهای خوبی نیز با مدیران بانکها دارند.
دارایی نقد شرکتهای بزرگ برای تسویه بدهیشان مورد استفاده قرار گیرد
درودیان با اشاره به شرکتهای کوچک به عنوان نقطه مقابل شرکتهای بزرگ برای دریافت تسهیلات بانکی گفت: شرکتهای کوچک به دلیل نداشتن سود انباشته کافی، نیاز به توسعه و فاصله با نقطه بلوغ، نیاز جدی به تامین مالی بانکی دارند. اما اولا نفوذی بر بانک و بانکداران ندارند و ثانیا ترازنامه بانک جایی برای راه دادن به آنها ندارد. سادهترین راه حل مشکل، بالابردن نرخ بهره بانکی است که بارها عیوب آن مشخص شده است.
وی در پایان خاطرنشان کرد: راه حل صحیح این مسئله نوعی هدایت اعتبار است که طبق آن طی یک برنامه اصلاحی، دارایی نقد شرکتهای بزرگ برای تسویه بدهیشان مورداستفاده قرار گیرد. این کار به تامین مالی اقتصاد بدون فشار جدی به رشد نقدینگی کمک میکند؛ در واقع این کار موجب ارتقاء کیفی نقدینگی علاوه بر کاهش فشار بر رشد آن میگردد.
انتهای پیام/ پول و بانک